สวัสดีครับ ผมขอระบายหน่อยนะครับ (ระบายที่อื่นไม่ได้ทั้ง FB ทั้งเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ทำงานเก่า)
คร่าว ๆ คือ ผมกระ
กระสนดิ้นรนอยากทำงานกับชาวต่างชาติมานานมากแล้ว ด้วยเงื่อนไขที่ว่าเราต้องเป็นคนไทยคนเดียวในบริษัท
ด้วยประสบการณ์การทำงานในองค์กรที่พอมีชาวต่างชาติ บวกกับ มีโอกาสชีวิตที่ต่างประเทศพอสมควร เลยคิดว่าไหว
การเริ่มงานครั้งนี้ เกิดขึ้นเมื่อเกือบๆ 1 ปีที่ผ่านมา สรุปคือไม่ได้พึงพอใจกับหลายๆ อย่างตามที่คาดหวังเลย
1. เรื่องภาษา คนอเมริกัน ไม่เคยล้อผมแบบนี้ (แต่พวกคุณขยี้เลย)
ยุโรปชาติที่ทำงานด้วยค่อนข้างเหยียด เอเชีย หัวดำๆ แบบผมพอสมควร ตอนเริ่มงานผมมีโอกาสไปอบรมเป็นเวลา 1 เดือน
แรก ๆ รู้สึกที่นี่อบอุ่นดีนะ เพื่อนๆ เฮฮา เลิกงานมีปาร์ตี้ แฮงเอ้าท์กัน ทำให้สนิทมากขึ้น ซึ่งมีผลต่องานที่ทำแน่ะ ๆ ในทางที่ดี
หลังๆ ผ่านอาทิตย์ สองอาทิตย์ เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง หยิบยกสำเนียงการออกเสียงผมมาล้อเล่น แบบคนเยอะๆ
แต่ด้วยความที่เราไม่คิดอะไร ก็ขำๆ ตามไป (แต่ลึกๆ คือ แมร่ง อยากจะบอกว่าสำเนียงพวกคุณก็ไม่ได้เป๊ะ หนักหรอก)
จนวันสุดท้ายที่อบรมเสร็จผม นั่งเครื่องกลับแบบความรู้สึกว่าภาษาผมแย่มาก จะทำงานต่อยังไงวะเนี้ย
ขนาดเจอตัวเป็น ๆ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยแล้วถ้ากลับไทย คุยผ่านโทรศัพท์ นี่ชิพหายเลยนะ
ครับ ตอนนี้เป็นปัญหามาก แต่ไม่เคยคิดลาออกนะ ตอนนี้ใช้วิธีโดยการเขียนเป็น E-mail สรุปอีกที
2. รายละเอียดความใส่ใจในงาน การทุ่มเท
ข้อนี้ช่วงที่ผมทำงานใหม่ ๆ กับบริษัทคนไทย ผมถูกสอนมาให้เป๊ะ เพื่อให้คนอื่นเค้าไม่ต้องมาคอยตรวจสอบอีก
หัวหน้าเก่าผมละเอียดมาก แรก ๆ ตอนเริ่มงานนี่เช็คทุกตัวอักษร ผิดต้องแก้ไข เป๊ะมาก ๆ
ทำให้ผมเคยชินกับการทำงานแบบนี้ตั้งแต่แรก บวกกับในหัวผม เวลาดูหนังฝรั่งอะไรๆ ก็เป๊ะไปหมด
มันคงจะดีถ้าเราได้มีโอกาสได้ร่วมงานด้วย คงจะสบายไม่ต้องปวดหัวมาก
ครับ มันคือจินตนาการของผมเพียงฝ่ายเดียว ความจริงคือฝรั่งพวกนี้ไม่เคยตรวจสอบอะไรเลย
ข้อความเกินหน้ากระดาษ อักษรผิด ตัวหนังสือขาด ข้อมูลที่ลูกค้าต้องการให้ใส่หาย
กลายเป็นว่าผมต้องนั่งทำงานซ้ำไป ซ้ำมา ตรวจสอบเอกสารว่าครบมั้ย ถูกต้องมั้ย
ใบเสนอราคา ทำราคาผิดมาบ้าง, Invoice ออกมาไม่ตรงราคาที่ลูกค้าเปิด PO บ้าง
ใช่ครับ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แต่ต้องรอการแก้ไขประมาณ 3 สัปดาห์
อืมมม ไม่อยากคิดมาก เพราะไม่อยากลาออก
3. ข้อมูลโครตเป็นความลับ
ไม่ว่าจะเอกสารใดๆ ในบริษัทห้ามส่งให้ลูกค้าก่อนได้รับการตัดสินใจโดยเด็ดขาด
จากบริษัทเดิมที่เคยทำผมสามารถมีคอมส่วนกลางที่สามารถหาข้อมูลอะไรก็ได้
โดยจะมี Password ลับๆ ให้เฉพาะกลุ่ม ด้วยตำแหน่งเราเองก็ไม่ใช้เด็กแล้ว
การได้ค้นคว้าเอง หาเอง ผมชอบมาก ผมสามารถสรุปข้อมูลก่อนการไปพบลูกค้าได้เอง
เตรียมตัว รู้แผนการทำงานลูกค้าว่าจะใช้อะไร เมื่อไหร่ งานไหนหายไปบ้าง งานไหนเกิดใหม่บ้าง
แต่ที่นี่ ผมไม่สามารถทำอะไรได้เอง ต้องใช้วิธีการสอบถามไปที่บริษัทละค่อยส่งข้อมูลมาให้ทีละเจ้า
ซึ่งมันช้ามากกกกกกกกก
อืม ไม่รู้จะทำไง
4. ความไว้ใจซึ่งกันและกัน
ใช่ครับ ผมเป็นคนไทยคนเดียวที่ทำงานกับที่นี่ ณ ตอนนี้
ข้อมูลข้างต้นจากข้อที่ 3 นอกจากผมไม่สามารถหาเองได้แล้ว บางครั้งผมก็ไม่ได้รับข้อมูลกลับเช่นกัน
ลูกค้าบางรายผม ร้องขอเอกสารที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่มีอะไรส่งกลับมาเลย
โทรตามกับหัวหน้าที่ขึ้นตรง ก็ได้คำตอบว่ารอก่อน ๆ นะ
สรุป คือผมแค่มาระบายครับ เผื่อมีใครที่ช่วยให้คำแนะนำได้บ้าง
หลักๆ ผมเองไม่ได้อยากลาออกนะ ผมมองว่าผมทำมันได้ แค่ต้องการข้อมูลจากทีมงาน
แต่ก็อย่างว่า ที่ไทยมีผมคนเดียว จะไปทำอะไรได้มาก
ขอบคุณนะที่รับฟัง
หลังจากทำงานกับบริษัทตะวันตก (Europe) ได้ 1 ปี ไม่คิดว่าจะแย่ขนาดนี้
คร่าว ๆ คือ ผมกระ
ด้วยประสบการณ์การทำงานในองค์กรที่พอมีชาวต่างชาติ บวกกับ มีโอกาสชีวิตที่ต่างประเทศพอสมควร เลยคิดว่าไหว
การเริ่มงานครั้งนี้ เกิดขึ้นเมื่อเกือบๆ 1 ปีที่ผ่านมา สรุปคือไม่ได้พึงพอใจกับหลายๆ อย่างตามที่คาดหวังเลย
1. เรื่องภาษา คนอเมริกัน ไม่เคยล้อผมแบบนี้ (แต่พวกคุณขยี้เลย)
ยุโรปชาติที่ทำงานด้วยค่อนข้างเหยียด เอเชีย หัวดำๆ แบบผมพอสมควร ตอนเริ่มงานผมมีโอกาสไปอบรมเป็นเวลา 1 เดือน
แรก ๆ รู้สึกที่นี่อบอุ่นดีนะ เพื่อนๆ เฮฮา เลิกงานมีปาร์ตี้ แฮงเอ้าท์กัน ทำให้สนิทมากขึ้น ซึ่งมีผลต่องานที่ทำแน่ะ ๆ ในทางที่ดี
หลังๆ ผ่านอาทิตย์ สองอาทิตย์ เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง หยิบยกสำเนียงการออกเสียงผมมาล้อเล่น แบบคนเยอะๆ
แต่ด้วยความที่เราไม่คิดอะไร ก็ขำๆ ตามไป (แต่ลึกๆ คือ แมร่ง อยากจะบอกว่าสำเนียงพวกคุณก็ไม่ได้เป๊ะ หนักหรอก)
จนวันสุดท้ายที่อบรมเสร็จผม นั่งเครื่องกลับแบบความรู้สึกว่าภาษาผมแย่มาก จะทำงานต่อยังไงวะเนี้ย
ขนาดเจอตัวเป็น ๆ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยแล้วถ้ากลับไทย คุยผ่านโทรศัพท์ นี่ชิพหายเลยนะ
ครับ ตอนนี้เป็นปัญหามาก แต่ไม่เคยคิดลาออกนะ ตอนนี้ใช้วิธีโดยการเขียนเป็น E-mail สรุปอีกที
2. รายละเอียดความใส่ใจในงาน การทุ่มเท
ข้อนี้ช่วงที่ผมทำงานใหม่ ๆ กับบริษัทคนไทย ผมถูกสอนมาให้เป๊ะ เพื่อให้คนอื่นเค้าไม่ต้องมาคอยตรวจสอบอีก
หัวหน้าเก่าผมละเอียดมาก แรก ๆ ตอนเริ่มงานนี่เช็คทุกตัวอักษร ผิดต้องแก้ไข เป๊ะมาก ๆ
ทำให้ผมเคยชินกับการทำงานแบบนี้ตั้งแต่แรก บวกกับในหัวผม เวลาดูหนังฝรั่งอะไรๆ ก็เป๊ะไปหมด
มันคงจะดีถ้าเราได้มีโอกาสได้ร่วมงานด้วย คงจะสบายไม่ต้องปวดหัวมาก
ครับ มันคือจินตนาการของผมเพียงฝ่ายเดียว ความจริงคือฝรั่งพวกนี้ไม่เคยตรวจสอบอะไรเลย
ข้อความเกินหน้ากระดาษ อักษรผิด ตัวหนังสือขาด ข้อมูลที่ลูกค้าต้องการให้ใส่หาย
กลายเป็นว่าผมต้องนั่งทำงานซ้ำไป ซ้ำมา ตรวจสอบเอกสารว่าครบมั้ย ถูกต้องมั้ย
ใบเสนอราคา ทำราคาผิดมาบ้าง, Invoice ออกมาไม่ตรงราคาที่ลูกค้าเปิด PO บ้าง
ใช่ครับ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แต่ต้องรอการแก้ไขประมาณ 3 สัปดาห์
อืมมม ไม่อยากคิดมาก เพราะไม่อยากลาออก
3. ข้อมูลโครตเป็นความลับ
ไม่ว่าจะเอกสารใดๆ ในบริษัทห้ามส่งให้ลูกค้าก่อนได้รับการตัดสินใจโดยเด็ดขาด
จากบริษัทเดิมที่เคยทำผมสามารถมีคอมส่วนกลางที่สามารถหาข้อมูลอะไรก็ได้
โดยจะมี Password ลับๆ ให้เฉพาะกลุ่ม ด้วยตำแหน่งเราเองก็ไม่ใช้เด็กแล้ว
การได้ค้นคว้าเอง หาเอง ผมชอบมาก ผมสามารถสรุปข้อมูลก่อนการไปพบลูกค้าได้เอง
เตรียมตัว รู้แผนการทำงานลูกค้าว่าจะใช้อะไร เมื่อไหร่ งานไหนหายไปบ้าง งานไหนเกิดใหม่บ้าง
แต่ที่นี่ ผมไม่สามารถทำอะไรได้เอง ต้องใช้วิธีการสอบถามไปที่บริษัทละค่อยส่งข้อมูลมาให้ทีละเจ้า
ซึ่งมันช้ามากกกกกกกกก
อืม ไม่รู้จะทำไง
4. ความไว้ใจซึ่งกันและกัน
ใช่ครับ ผมเป็นคนไทยคนเดียวที่ทำงานกับที่นี่ ณ ตอนนี้
ข้อมูลข้างต้นจากข้อที่ 3 นอกจากผมไม่สามารถหาเองได้แล้ว บางครั้งผมก็ไม่ได้รับข้อมูลกลับเช่นกัน
ลูกค้าบางรายผม ร้องขอเอกสารที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่มีอะไรส่งกลับมาเลย
โทรตามกับหัวหน้าที่ขึ้นตรง ก็ได้คำตอบว่ารอก่อน ๆ นะ
สรุป คือผมแค่มาระบายครับ เผื่อมีใครที่ช่วยให้คำแนะนำได้บ้าง
หลักๆ ผมเองไม่ได้อยากลาออกนะ ผมมองว่าผมทำมันได้ แค่ต้องการข้อมูลจากทีมงาน
แต่ก็อย่างว่า ที่ไทยมีผมคนเดียว จะไปทำอะไรได้มาก
ขอบคุณนะที่รับฟัง