ติดค้างไว้ตั้งแต่ก่อนไปดูงานและเที่ยวที่คอสตาริก้าตั้งแต่ปีที่แล้ว
ในอดีต คอสตาริก้าก็เหมือนๆ กับประเทศอเมริกาใต้ เป็นดินแดนครุกรุ่นไปด้วยกลิ่นอายของการปฏิวัติและสงครามกลางเมือง แต่ปัจจุบันคอสตาริก้าเป็นประเทศเล็กๆ ที่ถูกยกย่องว่ามีระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยที่ดีอันดับต้นๆ ของโลก และอยู่ท่ามกลางประเทศและในทวีปที่มีการทำรัฐประหารมากที่สุดในโลกรวมทั้งตัวมันเองด้วยในอดีต
หลังจากที่รัฐบาลคอสตาริก้าประกาศยกเลิกกองทัพทหารเมื่อหลายสิบปีก่อน เสถียรภาพทางการเมือง เศรษฐกิจก็เริ่มดีขึ้นจนกลายเป็นประเทศที่มักจะถูกยกย่องในเวทีทางการเมืองโลกเสมอๆ เรื่องระบอบการปกครองระบอบประชาธิปไตย อีกด้านหนึ่ง ความงดงามและสภาพธรรมชาติก็ติดอันดับต้นว่าเป็นประเทศที่เขียวชอุ่มที่สุดในโลกนับตั้งแต่รัฐบาลออกกฏหมายห้ามล่าสัตว์ทุกชนิดภายในประเทศ
ผลพ่วงจากการที่ยุบกองทัพทิ้ง ทำให้รัฐบาลมีเงินจำนวนมหาศาลที่ถูกนำไปใช้ในด้านอื่นๆ โดยเฉพาะการศึกษา ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่อยู่ชนบท ทั้งหมู่บ้านมีนักเรียนสิบเอ็ดคน แต่รัฐบาลสร้างโรงเรียนและจ้างบุคคลากรไปสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงไม่แปลกที่แม้ประเทศที่เจริญแล้วอย่างอังกฤษ สหรัฐ ฯลฯ จะส่งเจ้าหน้าที่ด้านการศึกษาไปดูงานด้านการศึกษาที่คอสตาริก้า
การทำรัฐประหารครั้งสุดท้าย เป็นการร่วมมือกันของสองพี่น้อง พี่ชายที่เป็นรัฐมนตรีด้านการสงครามและยุทธนาวี กับน้องชายที่เป็นผบทบ. ทหารปกครองประเทศได้สองปีกว่า ผบทบ. ก็ถูกลอบสังหาร พี่ชายต้องรีบคายอำนาจเผ่นออกนอกประเทศ จากนั้นก็เกิดสงครามการเมือง ประท้วงหลายครั้ง โดยมีกองทัพอยู่เบื้องหลัง ท้ายที่สุดประชาธิไตยก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ภายใต้การปกครองระบอบประชาธิปไตย "ประชาชน" เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง
ปีพ.ศ 2492 เป็นรัฐบาลคอสตาริก้ายุบกองทัพ และเป็นปีที่เกิดรัฐประหาร (ตนเอง) เพื่อสืบทอดอำนาจทหารในประเทศไทย เป็นปีที่นายทหารใหญ่ๆ หลายนายแจ้งเกิดทางการเมือง ไม่ว่าจะเป็น พลเอกผิน ชุนหะวัณ พลโทสฤษดิ์ ธนะรัชต์ พลเรือตรี สุนทร สุนทรนาวิน พลอากาศเอก ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี พลอากาศโท หลวงเชิดวุฒากาศ พลอากาศโท หลวงปรุงปรีชากาศ จะเห็นว่าทหารไทยก็ไม่เคยห่างหายจากเวทีการเมืองไทยเลย ในขณะที่ประเทศเพื่อนบ้านอย่างฟิลิปินส์ พม่า ทหารเริ่มที่จะเฟดตัวเองออกจาการเมืองด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป สักวันหนึ่ง....ประเทศไทยจะดีกว่านี้ครับ
หมายเหตุ: เข้าใจดีว่าประเทศไทยจะยุบกองทัพอย่างคอสตาริก้าคงไม่ได้ แต่ลดขนาดลงทำได้ เอาแค่ตำแหน่ง "นายพล" ถ้าลดได้เงินที่ได้จากตรงนั้นนำไปใช้ประโยชน์ส่วนอื่นได้มากมายมหาศาล เช่นเครื่องฟอกไตหรือแม้แต่ยาชุดปฐมพยาบาลกล่องเล็กๆ ราคาไม่กี่ร้อยบาทไปตั้งประจำตามหมู่บ้านเล็กๆ ในชนบทอาจจะช่วยเหลือบรรเทาชีวิตพวกเขาได้ นี่พูดแค่ลดตำแหน่ง "นายพล" นะครับ ถ้าลดการจัดซื้อยุทโธปกรณ์ได้ จะช่วยเหลือบรรเทาคนในประเทศได้กว้างและมากมายขนาดไหน เห็นรถวิ่งพล่านไปพล่านมาในเมืองกรุงและปริมณฑลแล้ว....ห่อเหี่ยวใจไงม่ายยรู้?? ประเทศกลูมี 555
.....คอสตาริก้า>>>>อยู่อย่างไม่มีกองทัพ..../วชรน
ในอดีต คอสตาริก้าก็เหมือนๆ กับประเทศอเมริกาใต้ เป็นดินแดนครุกรุ่นไปด้วยกลิ่นอายของการปฏิวัติและสงครามกลางเมือง แต่ปัจจุบันคอสตาริก้าเป็นประเทศเล็กๆ ที่ถูกยกย่องว่ามีระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยที่ดีอันดับต้นๆ ของโลก และอยู่ท่ามกลางประเทศและในทวีปที่มีการทำรัฐประหารมากที่สุดในโลกรวมทั้งตัวมันเองด้วยในอดีต
หลังจากที่รัฐบาลคอสตาริก้าประกาศยกเลิกกองทัพทหารเมื่อหลายสิบปีก่อน เสถียรภาพทางการเมือง เศรษฐกิจก็เริ่มดีขึ้นจนกลายเป็นประเทศที่มักจะถูกยกย่องในเวทีทางการเมืองโลกเสมอๆ เรื่องระบอบการปกครองระบอบประชาธิปไตย อีกด้านหนึ่ง ความงดงามและสภาพธรรมชาติก็ติดอันดับต้นว่าเป็นประเทศที่เขียวชอุ่มที่สุดในโลกนับตั้งแต่รัฐบาลออกกฏหมายห้ามล่าสัตว์ทุกชนิดภายในประเทศ
ผลพ่วงจากการที่ยุบกองทัพทิ้ง ทำให้รัฐบาลมีเงินจำนวนมหาศาลที่ถูกนำไปใช้ในด้านอื่นๆ โดยเฉพาะการศึกษา ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่อยู่ชนบท ทั้งหมู่บ้านมีนักเรียนสิบเอ็ดคน แต่รัฐบาลสร้างโรงเรียนและจ้างบุคคลากรไปสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงไม่แปลกที่แม้ประเทศที่เจริญแล้วอย่างอังกฤษ สหรัฐ ฯลฯ จะส่งเจ้าหน้าที่ด้านการศึกษาไปดูงานด้านการศึกษาที่คอสตาริก้า
การทำรัฐประหารครั้งสุดท้าย เป็นการร่วมมือกันของสองพี่น้อง พี่ชายที่เป็นรัฐมนตรีด้านการสงครามและยุทธนาวี กับน้องชายที่เป็นผบทบ. ทหารปกครองประเทศได้สองปีกว่า ผบทบ. ก็ถูกลอบสังหาร พี่ชายต้องรีบคายอำนาจเผ่นออกนอกประเทศ จากนั้นก็เกิดสงครามการเมือง ประท้วงหลายครั้ง โดยมีกองทัพอยู่เบื้องหลัง ท้ายที่สุดประชาธิไตยก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ภายใต้การปกครองระบอบประชาธิปไตย "ประชาชน" เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง
ปีพ.ศ 2492 เป็นรัฐบาลคอสตาริก้ายุบกองทัพ และเป็นปีที่เกิดรัฐประหาร (ตนเอง) เพื่อสืบทอดอำนาจทหารในประเทศไทย เป็นปีที่นายทหารใหญ่ๆ หลายนายแจ้งเกิดทางการเมือง ไม่ว่าจะเป็น พลเอกผิน ชุนหะวัณ พลโทสฤษดิ์ ธนะรัชต์ พลเรือตรี สุนทร สุนทรนาวิน พลอากาศเอก ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี พลอากาศโท หลวงเชิดวุฒากาศ พลอากาศโท หลวงปรุงปรีชากาศ จะเห็นว่าทหารไทยก็ไม่เคยห่างหายจากเวทีการเมืองไทยเลย ในขณะที่ประเทศเพื่อนบ้านอย่างฟิลิปินส์ พม่า ทหารเริ่มที่จะเฟดตัวเองออกจาการเมืองด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป สักวันหนึ่ง....ประเทศไทยจะดีกว่านี้ครับ
หมายเหตุ: เข้าใจดีว่าประเทศไทยจะยุบกองทัพอย่างคอสตาริก้าคงไม่ได้ แต่ลดขนาดลงทำได้ เอาแค่ตำแหน่ง "นายพล" ถ้าลดได้เงินที่ได้จากตรงนั้นนำไปใช้ประโยชน์ส่วนอื่นได้มากมายมหาศาล เช่นเครื่องฟอกไตหรือแม้แต่ยาชุดปฐมพยาบาลกล่องเล็กๆ ราคาไม่กี่ร้อยบาทไปตั้งประจำตามหมู่บ้านเล็กๆ ในชนบทอาจจะช่วยเหลือบรรเทาชีวิตพวกเขาได้ นี่พูดแค่ลดตำแหน่ง "นายพล" นะครับ ถ้าลดการจัดซื้อยุทโธปกรณ์ได้ จะช่วยเหลือบรรเทาคนในประเทศได้กว้างและมากมายขนาดไหน เห็นรถวิ่งพล่านไปพล่านมาในเมืองกรุงและปริมณฑลแล้ว....ห่อเหี่ยวใจไงม่ายยรู้?? ประเทศกลูมี 555