สวัสดีครับ เราคบกับแฟนคนนี้มา4ปีก่อนที่จะบอกเลิกกัน ช่วง2ปีแรกเราอยู่กับเค้าที่ไทย แล้วแฟนสอบชิงทุนไปเรียนที่ออสเตรเลีย ใช้ระยะเวลาประมาณ4-5ปี ตอนนั้นเราก็เคยคิดอยู่ว่าการคบห่างกันแบบนี้จะไปกันรอดมั้ย แต่สุดท้ายเพราะว่ายังรักเค้าอยู่และคิดว่าเพื่ออนาคตที่ดีของเค้า เราก็ยังรอเค้าได้
จากตรงนี้ หลังจากที่เค้าไปใช้ชีวิตอยู่ออสเตรเลีย เราก็ยังติดต่อหากันตลอด
ปีแรกผ่านไป.. เค้ากลับมาที่เมืองไทย3อาทิตย์ตอนนั้นเราดีใจมากที่ได้เจอกัน หลังจากไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆมา1ปี ก็ไปกินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวกันปกติ ตามประสาแฟน **แต่เค้าก็เริ่มพูดประโยคนึงกับเราแบบซีเรียสว่า "อาจจะไม่กลับมาที่ไทย" เราถามเหตุผลเค้าว่าทำไม? ไม่อยากกลับมาหาเราแล้วหรอ.. เค้าให้เหตุผลว่า พอเค้าไปอยู่ที่โน้น เห็นอะไรหลายๆอย่างซึ่งน่าจะเหมาะกับตัวเค้ามากกว่า ทั้งเรื่อง การทำงาน การใช้ชีวิตหลังจากเรียนจบ ซึ่งมีมากกว่าหากกลับทำงานที่ไทย.. ตอนนั้นเราก็อึ้งไปนิด เลยถามว่าไม่เกี่ยวกับมีคนใหม่ใช่มั้ย? แฟนเราบอกไม่มี ไม่มีจริงๆ แต่อยากไปใช้ชีวิตที่โน้น
หลังจากที่เค้ากลับไป.. เรายอมรับว่าความรู้สึกที่มีต่อเค้าไม่เหมือนเดิม ในใจก็โกรธที่เหมือนเค้าผิดสัญญา แต่พอคิดไปเราก็ไม่อยากขวางความเจริญก้าวหน้าของอนาคตเค้า ช่วงนี้เราเริ่มมีงอนเค้าบ้างผ่านทางการคุยโทรศัพท์ ต่างคนต่างเริ่มคุยกันน้อยลง จนเค้ากลับไทยอีกครั้ง เราเริ่มถามเค้าเองว่ายังคิดจะไปอยู่ที่โน้นถาวรอีกหรือเปล่า ถ้าให้เรารอเราก็ยังรอได้ แต่ต้องมีระยะเวลากำหนดสิ ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ แต่ถ้าเราต้องอยู่คนละประเทศแบบนี้มันจะคบกันได้ไง เค้าตอบกลับมาว่า เค้ายังติดสินใจไม่ได้ เค้าอยากเอาเรา เอาพ่อแม่ไปอยู่ที่นั่นด้วยถ้าเป็นไปได้ เราเลยบอกให้เค้ากลับไปคิดใหม่ก่อน ว่าได้คุ้มเสียหรือเปล่า..
สุดท้ายหลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ เค้าขอบอกเลิกเราเลยดีกว่า เพราะไม่อยากรั้งกันไว้ เพราะมองอนาคตกันคนละแบบ และคบกันแบบทางไกลแบบนี้ตลอดไปไม่ได้ เราตอบเค้าไปว่า เราเข้าใจเหตุผลและพยายามจะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่จริงๆแล้วเราทำใจยากมากเลย เค้าบอกเราว่า ถึงจะเลิกกับเราแต่ยังรักเราอยู่เหมือนเดิม ขอห่างกันซักพักเพื่อทำใจ และเมื่อพร้อมจะทักเราไป เหมือนเราจะพยายามเข้าใจ แต่มันทำยากมากเลย บางทีเราอยู่คนเดียวเราก็ร้องไห้คิดถึงเค้า ถ้าย้อนเวลากลับไปเราก็อยากจะเอาใจใส่เค้ามากขึ้นกว่านี้ จนอยากโทรไปขอกลับไปคบกันเหมือนเดิม แต่อีกใจก็คิดว่าเราจะรับได้หรอ ถ้าต้องคบกันอย่างไม่มีจุดหมายปลายทางแบบนี้ต่อไป ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากให้เค้าเปลี่ยนความคิดกลับมาหาเราเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าควรหาทางออกอย่างไร ขอความเห็นหน่อยครับ
ปล.คู่ของผม เป็น ช ช นะครับ
เลิกกับแฟนเพราะระยะทาง ควรขอคืนดีมั้ยครับ
จากตรงนี้ หลังจากที่เค้าไปใช้ชีวิตอยู่ออสเตรเลีย เราก็ยังติดต่อหากันตลอด
ปีแรกผ่านไป.. เค้ากลับมาที่เมืองไทย3อาทิตย์ตอนนั้นเราดีใจมากที่ได้เจอกัน หลังจากไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆมา1ปี ก็ไปกินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวกันปกติ ตามประสาแฟน **แต่เค้าก็เริ่มพูดประโยคนึงกับเราแบบซีเรียสว่า "อาจจะไม่กลับมาที่ไทย" เราถามเหตุผลเค้าว่าทำไม? ไม่อยากกลับมาหาเราแล้วหรอ.. เค้าให้เหตุผลว่า พอเค้าไปอยู่ที่โน้น เห็นอะไรหลายๆอย่างซึ่งน่าจะเหมาะกับตัวเค้ามากกว่า ทั้งเรื่อง การทำงาน การใช้ชีวิตหลังจากเรียนจบ ซึ่งมีมากกว่าหากกลับทำงานที่ไทย.. ตอนนั้นเราก็อึ้งไปนิด เลยถามว่าไม่เกี่ยวกับมีคนใหม่ใช่มั้ย? แฟนเราบอกไม่มี ไม่มีจริงๆ แต่อยากไปใช้ชีวิตที่โน้น
หลังจากที่เค้ากลับไป.. เรายอมรับว่าความรู้สึกที่มีต่อเค้าไม่เหมือนเดิม ในใจก็โกรธที่เหมือนเค้าผิดสัญญา แต่พอคิดไปเราก็ไม่อยากขวางความเจริญก้าวหน้าของอนาคตเค้า ช่วงนี้เราเริ่มมีงอนเค้าบ้างผ่านทางการคุยโทรศัพท์ ต่างคนต่างเริ่มคุยกันน้อยลง จนเค้ากลับไทยอีกครั้ง เราเริ่มถามเค้าเองว่ายังคิดจะไปอยู่ที่โน้นถาวรอีกหรือเปล่า ถ้าให้เรารอเราก็ยังรอได้ แต่ต้องมีระยะเวลากำหนดสิ ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ แต่ถ้าเราต้องอยู่คนละประเทศแบบนี้มันจะคบกันได้ไง เค้าตอบกลับมาว่า เค้ายังติดสินใจไม่ได้ เค้าอยากเอาเรา เอาพ่อแม่ไปอยู่ที่นั่นด้วยถ้าเป็นไปได้ เราเลยบอกให้เค้ากลับไปคิดใหม่ก่อน ว่าได้คุ้มเสียหรือเปล่า..
สุดท้ายหลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ เค้าขอบอกเลิกเราเลยดีกว่า เพราะไม่อยากรั้งกันไว้ เพราะมองอนาคตกันคนละแบบ และคบกันแบบทางไกลแบบนี้ตลอดไปไม่ได้ เราตอบเค้าไปว่า เราเข้าใจเหตุผลและพยายามจะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่จริงๆแล้วเราทำใจยากมากเลย เค้าบอกเราว่า ถึงจะเลิกกับเราแต่ยังรักเราอยู่เหมือนเดิม ขอห่างกันซักพักเพื่อทำใจ และเมื่อพร้อมจะทักเราไป เหมือนเราจะพยายามเข้าใจ แต่มันทำยากมากเลย บางทีเราอยู่คนเดียวเราก็ร้องไห้คิดถึงเค้า ถ้าย้อนเวลากลับไปเราก็อยากจะเอาใจใส่เค้ามากขึ้นกว่านี้ จนอยากโทรไปขอกลับไปคบกันเหมือนเดิม แต่อีกใจก็คิดว่าเราจะรับได้หรอ ถ้าต้องคบกันอย่างไม่มีจุดหมายปลายทางแบบนี้ต่อไป ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากให้เค้าเปลี่ยนความคิดกลับมาหาเราเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าควรหาทางออกอย่างไร ขอความเห็นหน่อยครับ
ปล.คู่ของผม เป็น ช ช นะครับ