ทนไม่ไหวกับการกระทำแบบนี้เเล้วค่ะ รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่4ที่เกี่ยวกับเรื่องของเรากับผู้ชายคนนึงที่เราปลื้มเขา เราเป็นคนที่ชอบเขินเวลาเจอเขา เเละเวลาที่เราเขินเราชอบเมิน ชอบทำนิสัยไม่ดีหลายๆอย่าง เช่นไม่สนใจเขา หลบหน้าพี่เขาเวลาเจอ จนเราได้มาตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆในกระทู้ที่ผ่านๆมาก็ได้รับคำแนะนำต่างๆ บางคอมเมนท์ก็บอกให้เราพูดกับเขาบ้าง ซื้ออะไรไปฝากเขาหน่อย จนวันนี้ค่ะ เราซื้อน้ำไปฝากเขาที่ห้อง เราซื้อชาดำเย็นไปให้พี่เขาค่ะ เรารวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี เดินผ่านหน้าห้องพี่เขา2รอบ แล้วเคาะกระจกหน้าต่างที่เป็นบานเลื่อน (ตอนเเรกเห็นเขานั่งเครียดหน้าคอม เราเลยแกล้งเดินผ่านไม่กล้าเคาะ)  พอเราเคาะเสร็จพี่เขาก็ลุกขึ้นมาเปิดกระจก เราทำตัวไม่ถูกเลยยื่นน้ำไปให้เเล้วบอกว่าเอาน้ำมาให้ค่ะ พี่เขายิ้มแบบละมุนมากพร้อมพูดว่าหูยยย..ขอบคุณนะครับซื้อน้ำมาให้ผมด้วย รู้ได้ไงว่าผม..... เเกพูดยังไม่ทันจบเราตัดบทด้วยการบอกว่า อ๋อเปล่าค่ะได้ฟรีมาเลยเอามาให้ เสร็จแล้วเราก็เลื่อนกระจกปิดเอง เเล้วเราก็ไม่ได้สนใจเขา แอบบเห็นหน้าเขาเหวอๆแบบหน้าเสียเลย มันเป็นช่วงเวลาที่ไวมาก ไวจนเราไม่รู้ตัวว่าทำอะไรไป เรามานั่งที่เก้าอี้แถวๆหน้าห้องเขา เราได้แต่นั่งน้ำตาไหล เราพูดไปแบบนั้นได้ยังไง ทั้งๆที่เราเป็นคนตากแดดไปซื้อน้ำให้พี่เขาด้วยใจจริง เราซื้อชาดำ2แก้วทั้งๆที่เราไม่อยากกินชา เราแกล้งซื้อให้เหมือนกัน ตอนนั้นได้แต่นั่งน้ำตาคลอ เราไม่ได้สนใจแล้วว่าความสัมพันธ์ของเรากับเขาจะเป็นยังไง แต่เรารู้สึกเสียใจกับคำพูดนั้นที่พูดไป ทำไมเราต้องเป็นคนแบบนี้ด้วย เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เราไม่อยากแม้แต่จะรู้สึกดีกับพี่เขาแล้ว เราทรมานมากเหมือนกันเวลาที่ทำร้ายพี่เขาด้วยอาการแบบนี้  เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ เราอยากตัดใจไม่อยากรู้สึกกับพี่เขาแล้ว เราควรทำยังไงดี ตอนนี้อ่านหนังสือสอบก็ไม่มีสติอะไรเเล้ว ปล. และเราอยากรู้ว่าถ้าคุณเป็นผู้ชายที่เราซื้อน้ำให้ คุณจะรู้สึกยังไงบ้างคะ และคุณจะมองเรายังไงคะ