เรารู้สึกไม่ดีกับพ่อตัวเองได้มั้ยคะ

ตอนนี้กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ เครียดมากทั้งเรื่องเรียนและครอบครัว จนบางทีก็เก็บกดเจ้าอารมณ์ ปัญหามีอยู่ว่า พ่อจขกท.ดื่มเหล้าตั้งแต่หนูยังไม่เกิด ก็คือตั้งแต่30กว่าปีที่แล้ว จนพี่คนโตต้องหนีไปเรียนที่อื่น พี่เล่าให้ฟังว่า พ่อไม่เคยช่วยแม่ทำงานเลย มีแต่หนีเข้ากทม.ไปเล่นหญิงบ้างเมาบ้าง ไม่รับผิดชอบครอบครัว จนหนูเกิดพ่อก็ยังเป็นแบบนี้ พอหนูโตขึ้น แกก็เริ่มเพลาลง แม่บอกแกรักหนูมากกว่าพี่ด้วยซ้ำ เพราะพี่ไม่เคยได้เงินจากแกสักบาทตั้งแต่จำความได้ มีไม่กี่ครั้งหรอกค่ะที่เห็นแกทำงานหาเงิน ส่วนมากแม่จะเป็นคนดูแลทุกอย่าง พ่อเลิกเหล้าตอนป่วย แต่ก็กลับมากินอีก จนเหมือนร่างกายอ่อนแอ เหนื่อยง่าย แต่ไม่รู้ทำไมช่วงนี้พ่อหาเรื่องแม่ได้ทุกวัน หาว่าแม่มีชู้ ลำพังแค่ตัวแม่ก็โรคเยอะแล้ว แกไม่มีแรงไปทำเรื่องแบบนั้นแน่ๆ เพราะเราอยู่กับแม่ตลอด พี่สาวก็อยู่กับแม่ พ่อจะพูดแบบนี้ตลอดแล้วก็กินเหล้า ระแวงแม่ทุกครั้ง จนหนูรู้สึกอึดอัด (ที่บ้านเป็นร้านขายของ) ใครมาซื้อของมานั่งกินที่ร้านก็พาลว่าแม่ไปหมด ตนวันหนึ่งแม่กับพ่อทะเลาะกันรุนแรงขึ้น จนถึงขั้นจะตีแม่ เราทนไม่ไหวจะเข้าไปชกพ่อ แกก็เลยวางมือลง วันนั้นเราโมโหมาก ทั้งๆที่มันไม่ใช่ความจริงแกก็เอามาพูดว่าแม่ พ่อพูดกับปากว่าไม่ต้องมาเรียกเค้าว่าพ่อ คนข้างบ้านก็คงคิดว่าหนูเป็นลูกอกตัญญู จะชอบมองหนูแปลกๆ แล้วก็ไม่คุยกับหนู ทั้งที่เมื่อก่อนแกเอ็นดูหนูมาก ตั้งแต่วันนั้นหนูไม่คุยกับพ่อจะสามเดือนแล้ว แกจะว่าแม่ยังไงหนูก็ทำเป็นไม่สนใจ พยายามให้แม่เลี่ยงขายของเวลาลค.ผช.มาซื้อของ ส่วนเรื่องเรียนพ่อไม่เคยสนใจอยู่แล้ว มีแต่ผลาญเงินแม่ทุกวัน หนูผิดมั้ยคะที่ทำแบบนี้ หรือหนูควรทำยังไงดี หนูรู้สึกไม่ชอบไม่เคารพพ่อตัวเองเอามากๆ หนูบาปมากมั้ย หนูอึดอัด หนูเครียดมาก พูดกับใครไม่ได้เลย