เรื่องมีอยู่ว่า ตลอดชีวิตที่เกิดมาเราโดนแม่ด่ามาทั้งชีวิต ทำไรไม่เคยถูกใจแม่สักอย่าง แม่สั่งให้เราทำไรเราทำทุกอย่างที่สั่ง และด่าเราทุกวันทุกเวลาก็ว่าได้ไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิดก็ด่าเหมือนเดิม ไปทะเลาะกับคนอื่นมาก็ลงที่เราหมดแต่เราก็ทนเพราะเป็นแม่และรู้ว่าเปนห่วง และทำเพราะรัก ถามว่ารู้สึกอยากหนีไม่อยาหนีมากแต่เราไม่กล้า เพราะเราทำอ่ะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง เพราะแม่ทำให้ทุกอย่าง คิดให้ เลือกให้ มาทั้งชีวิต จนกระทั้งมีแฟนจนกำลังจะแต่งงานอีกไม่กี่วันนี้ สามีเราเป็นคนไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไรถ้าไม่สนิท เป็นคนเงียบ ปากร้ายแต่ไม่ค่อยพูดหรอก ถ้าไม่มีใครทำให้เขาโกรธ แต่ถ้าได้เกียจสามีเราเกียจถึงวันตายเลย ประเด็นมันอยู่ที่ว่าแม่เราสั่งให้เขาทำนู่นทำนี้แบบไม่ให้หยุดพัก ไม่ให้พักแม้แต่กินน้ำเลย ทำทุกวัน เพราะแม่เป็นคนอยู่เฉยๆไม่เป็นต้องหาไรทำตลอด ตอนแรกสามีพอเข้าใจ เพราะเราบอกว่าแม่เราเป็นแบบนี้ แต่พอหลังๆ เริ่มหนักเข้าๆ และด่าแบบไม่มีเหตุผลแบบที่ด่าเราเหมือนทุกครั้ง แต่สามีเริ่มทนไม่ไหวอยากแยกออกมา จนวันหนึ่งได้ออกมาจริงๆ แต่แม่เราไม่ยอมด่านู้นด่านี้ด่าพ่อแม่สามี ด่าสามีสารพัด แต่เราบอกสามีไปไม่หมดว่าแม่ด่าไรบ้าง บอกเป็นบางอย่างไม่อยากให้สามีไม่ชอบแม่เรามากขึ้นไปกว่านี้ เพราะไงก็แม่เรา จนใกล้ถึงวันแต่งงานขึ้นทุกทีๆก็ยิ่งมีแต่ปัญหา บีบให้เรากลับบ้านทุกทาง อ้างงานแต่งบ้าง ไม่รักแม่หรอบ้าง ควรทำอย่างไรดี ยิ่งกำลังท้องได้ 4 เดือนแล้ว
สามีกับแม่คุณจะเลือกใคร