สวัสดีค่ะ เราอยากจะระบาย เรื่องราวของเรากับแฟนเก่าที่ยังคุยอยู่และยังเจอกันทุกอาทิตย์ เรากับแฟนเลิกกันได้เดือนนึงแล้วเหตุผลเพราะแม่ของเขาไม่ยอมรับเรา อันที่จริงคือแม่เขาไม่อยากให้ลูกเขามีแฟนเลยดีกว่าเพราะกลัวลูกตัวเองจะรักคนอื่นมากกว่าครอบครัว เขาโดนกดดันมากเพราะเขาเป็นคนกลาง รวมทั้งเวลามาหาเราก็ต้องโกหกแม่ ซึ่งมันทำให้เขาไม่สบายใจอย่างมาก และแม่เขาก็เริ่มป่วยอีก เขาเลยตัดสินใจบอกเลิกเรา ซึ่งเราคิดว่ามันไม่ยุติธรรมเลย แต่เราก็เข้าใจเขานะ เพราะเขาเครียดมากๆ เลยไม่รู้จะทำยังไงเลยเลือกครอบครัวตัวเองไว้ก่อน 2 อาทิตย์แรกที่เลิกกันเราง้อเขาต่างๆนาๆจนเขารำคาญ ถึงขนาดบอกว่าถ้ายังอยากคุยกันต่อก็คุยในสถานะพี่น้อง และเขาก็บอกอีกว่าไม่รู้สึกอะไรกับเราแล้ว เหมือนเขาพยายามพูดเพื่อให้เราตัดใจจากเขา จนเราหมดหวังเลยเลิกต่อติดกับเขาไป 2-3 วัน แต่เขาก็ยังโทรมาทักมาบ้าง เราไม่ตอบและไม่รับ ที่จริงอยากรับแทบตาย แต่พยายามใจแข็ง เพราะคำพูดของเขามันทำร้ายจิตใจเราเหลือเกิน จนเขามาหาเราที่ห้อง ซึ่งเราก็ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยให้เขาเข้ามา สุดท้ายเราก็มีอะไรกันจนได้ ซึ่งเป็นอะไรที่พังมากๆ เราคิดว่ามันจะดีขึ้นแต่ไม่เลย เขาบอกเราว่าเขาคิดว่ามันจะดีขึ้นแต่มันกลับทำให้เขารู้สึกแย่ เราเลยตอบกลับไปว่า มันจะรู้สึกดีได้ยังไงในเมื่อเลิกกันไปแล้ว แล้วอยู่ดีๆมามีอะไรมันก็รู้สึกแปลกๆสิ เพราะอะไรๆมันไม่เหมือนเดิม จะให้มารู้สึกดีเลยได้ไง มันต้องค่อยเป็นค่อยไปสิ ถ้าคิดอยากจะกลับมาเหมือนเดิม เราเลยลองขอโอกาสเขาว่า เราลองมาค่อยๆคุยกันไหม มันอาจจะดีขึ้น แต่เขาก็ปฏิเสธอีก เราก็โอเค เรื่องของคุณละกัน ช่วงนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเหมือนประมาณวัน 2 วัน เพราะเราคิดว่าคงไม่มีทางละ ทำใจ และแล้วเขาก็โทรมาอีก ไอ้เราก็ใจอ่อนอีกเพราะยังคิดถึงเขามากๆ เขาก็ชวนเราไปซื้อของก็ตอบตกลงไป คิดว่าจะอึดอัดอีกรึเปล่านะ แต่เปล่าเลย ทุกอย่างมันโอเคมาก เขาขอจับมือเราเวลาเดินด้วยกันเขาในเหตุผลว่า เวลาเดินด้วยกันแล้วไม่ได้จับมือเรามันรู้สึกแปลกๆ พอซื้ออะไรเสร็จเขาก็มาส่งเราที่บ้าน เราก็มีซัมติงในรถกันนิดหน่อย เพราะต่างคนต่างคิดถึง แต่ความรู้สึกมันออกมาดีแหะ แต่ทำได้ไม่นานเพราะแม่เขาโทรตาม เราก็คุยกันปกติผ่านไปวันนึง ก็นัดเจอกันอีก ตอนที่ขับรถ เขาก็พูดมาคำนึงว่า ถ้าแม่เขากับเรามันคลิกกันคงเป้นอะไรที่ลงตัวมากต้องมีสักวันนึง เรามองหน้าตาเขาออกเลยว่าเขายังรักเราอยู่ แต่ที่กลับมาไม่ได้เพราะแม่เขา เราเลยพูดขึ้นมาว่า เราไม่คิดอยากจะกลับไปแล้วล่ะ เป็นแบบนี้ละดีแล้ว เพราะไม่อยากให้เขามีปัญหากับแม่ หน้าตาเขาดูอึ้งมากที่เราพูดออกไปแบบนั้น และดูเหมือนเขาพยายามที่อยากจะเจอเราอีก ทุกครั้งที่เขามีธุระออกจากบ้านคนเดียวเขามักจะนัดเราเสมอ และให้เราไปด้วยตลอด ขนาดไปทำงานยังให้ไปด้วย บอกเลยตอนนี้สับสนมาก สรุปเขายังรักเราหรือเหงากันแน่ เพราะดูเหมือนเลิกกันแล้วก็ยังไม่ขาดสักที ตรงๆเลยเราก็ยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ เลยตัดเขาไม่ได้สักที ทุกคนคิดว่าเราจะมีโอกาสรีเทิร์นกันไหม ถ้ายังเป็นแบบนี้กันอยู่
ระบายค่ะ เลิกกับแฟนแต่ยังคุยกันอยู่ (ยังรักหรือเหงากันแน่)