ผมคบกับแฟนได้สองเดือนกว่าแล้ว ผมเป็นครูรับจ้าง ส่วนแฟนผมเป็นสาวเชียร์เบียร์ในร้านอาหาร เงินเดือนผมได้หมื่นกว่าบาทเองครับ แต่ผมต้องผ่อนรถ จ่ายค่านู่นนี่ เฉลี่ยก็เหลือไม่กี่พัน และใช้ไม่ถึงกลางเดือนก็หมด ส่วนแฟนผมเค้าก็ได้เกือบเท่าๆกัน เค้าก็ต้องผ่อนบ้าน แต่เราจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่วันเสาร์-อาทิตย์นะครับ เพราะแฟนผมทำงานกลางคืน ปัญหาก็คือ พอเงินผมหมด ก้ต้องเป็นเค้าที่พาผมไปกินข้าว ซื้อนั้นซื้อนี่ให้ผม ถามผมว่าอยากกินอะไรไหม ผมก็บอกว่าไม่เพราะเกรงใจเค้า มันทำให้ผมคิดขึ้นมาว่าผมไปเกาะเค้า เค้าไปทำงานกลางคืนต้องเจออะไรต่างๆมากมาย ลำบากกว่าผมเยอะ แต่ผมต้องมาให้เค้าเลี้ยงข้าวอีก วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา เค้าส่งรูปมาให้ว่าอยากได้กระเป๋า 500กว่าบาท แต่ผมก็ไม่มีปัญญาที่จะซื้อให้ แต่เค้าก็เข้าใจเรานะครับ และไม่ได้ว่าอะไรด้วย สิ่งที่ผมทำให้เค้าได้มากที่สุดคือ ได้แค่พาเค้าไปที่นั่นที่นี่ แต่ก็ไม่ได้ไกลมาก คุยกันว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดตอนเงินเดือนผมออก แต่ก็ยังไม่ได้ไป ผมรักเค้ามากเลยครับ รักมากเท่าผู้ชายคนนึงจะรักได้เลยละ และผมก็ไม่ได้มีคนอื่นด้วย มันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดมากสำหรับผมครับ การที่ผู้ชายดูแลตัวเองไม่ได้ หรือประคองเงินให้อยู่รอดถึงเดือนไม่ได้อย่างผม ไม่สมควรที่จะมาดูแลคนอื่นเลย และผิดที่ผมเองที่ไม่รู้จักประเมินตัวเองก่อนที่จะเข้าไปในชีวิตเค้า *******ผมทำถูกแล้วใช่ไหมครับที่บอกเลิกเค้า อย่างน้อยเค้าก็จะเหลือเงินจากที่ต้องซื้อข้าวซื้อน้ำให้ผมกิน และเค้าอาจจะได้เจอคนที่ดูแลได้ และรักเขามากจริงๆ....
ผมเลิกกับแฟนเพราะผมดูแลเขาไม่ได้