รักยังไง ให้ไม่เจ็บ

ฉันโตมากับความยากลำบาก บ้านไม่ค่อยมีฐานะ เรียนอยู่โรงเรียนแถวบ้าน ตอนนั้นฉันอยู่ป.3 แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งย้ายเข้ามาโรงเรียนเรา มาเรียนห้องเดียวกันกับฉัน ตอนที่ฉันรู้จักเขาครั้งแรก เขาเงียบๆไม่ดื้อสักเท่าไหร่ เราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอมา จนถึงม.1เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น คุยกันทุกเรื่อง รับฟังปัญหากันทุกเรื่อง จนฉันรู้สึกว่าเขาคือส่วนนึงของชีวิตประจำวันฉัน เราต่างคนต่างมีความพอดีให้กัน ความรู้สึกที่เพื่อนมีให้เพื่อนมันมากขึ้น ฉันไม่อยากให้อะไรๆไปไกลมากกว่านี้ฉันเลยตัดสิ้นใจคบกับรุ่นพี่ม.3 ตั้งแต่นั้นมา ฉันกับเขาก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย และเขาก็ไปมีแฟนเหมือนกัน จนเวลาผ่านไป ฉันอยู่ม.3 แล้ววันนึงฉันกับพี่คนนั้นถึงจุดที่ควรพอ จุดที่ไปกันไม่ได้ เราตัดสิ้นใจจบกัน ฉันเริ่มกลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง ผ่านไปไม่ถึง 2 เดือน เขากับเเฟนก็เลิกกันพอดี เขากับฉันเราจึงได้มาเป็นที่ปรึกษาของกันและกันอีกครั้ง ครั้งนี้ทำให้ได้คุยกันมากกว่าครั้งที่แล้วเพราะมันมี face book ที่ทำให้เราได้คุยกันทุกเวลา ไปไหนมาไหนบอกกันตลอด มันทำให้ฉันชัดเจนในความรู้สึกของตัวเอง แล้วความรู้สึกของฉันมันรักเขาเข้าไปหมเหัวใจ คำว่าเพื่อนที่ฉันมีต่อเขามันคงหมดลงแล้ว จนเราจะจบม.3 ฉันพยายามทำทุกอย่างให้เขารู้ว่าฉันรัก แต่มันไม่เป็นแบบที่ฉันคิด ฉันต้องตะลึงกับคำที่เขาพูดออกมาว่า "ลองมาคบกันไหม ถ้ามันไม่ใช่เราค่อยกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม" โลกทั้งโลกของฉันหยุดหมุนไปทันที...  เรารักกันมากคะ อาจเป็นเพราะความคิด ความรู้สึก นิสัย เราคล้ายกัน จึงทำให้เราไปกันได้  ฉันมีความสุขเหลือเกินนน 😍  เวลาผ่านไปปีครึ่งเราต่างแยกที่กันเรียน เขาเรียนอาชีวะ ส่วนเราเรียนสามัญ  พ่อแม่ของเขาเริ่มไม่ชอบเรา เพียงเพราะว่าเรา ไม่มีฐานะ ( ลืมบอกไปคะว่าบ้านเขามีฐานะมาก) ยายเขาพยายามกีดกันไม่ให้เราคบกัน บอกเขาให้มาบอกเลิกเรา แกล้งเราตลอด จนเราท้อ ท้อที่เราสู้อยู่ฝ่ายเดียว เขาไม่เคยช่วยอะไรเราเลย หรือว่าเขาไม่ได้รักเราจริงๆ เราคบกันมาได้ 3ปี5เดือน ฉันรู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่  ตอนนี้เรายิ่งห่างกันมากขึ้น ฉันเรียนจบม.6แล้วฉันเลยมาเรียต่อที่ชลบุรี เขาเรียนจบอาชีวะแล้วเขาทำธุระกิจที่กรุงเทพ ความห่าง ทำให้คิดถึงรึป้าวฉันไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าเขามาหาฉัน มา..... แล้วเขาก็กลับกรุงเทพไป  เป็นแบบนี้อยู่ 4 เดือน ฉันรู้สึกน้อยใจ และความคิดเต็มไปหมดในสมองของฉัน ฉันไม่ไหวแล้วกับรู้สึกแบบนี้ ฉันตัดสิ้นใจเลิกกับเขาแบบเด็ดขาด!!  เขาไม่ยอม เขามาหาฉัน มาทำแบบเดิมๆจนฉันไม่ยอมมีอะไรกับเขา เขาก็หาว่าฉันมีคนอื่น ใช่คะ!  ฉันมีคนอื่น ฉันคุยแล้วฉันสบายใจ ฉันสามารถปรึกษาได้ (เหมือนตอนที่ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันตอนเรียนม.ต้น ) ฉันเริ่มมองเห็นอะไรชัดขึ้น หลังจากที่ฉันหน้ามืดตามัวรักเขาข้างเดียว บูชาไว้ในใจแค่ฝ่ายเดียว ทำอะไรแค่ฝ่ายเดียว นั่งรอว่าเมื่อไหร่เขาจะมาหา....  เหมือนคนเป็นบ้า
ฉันร้องไห้ทุกวันตั้งแต่เราเลิกกัน แต่จะมีคนคนนึงคอยปลอบใจฉันตลอด มันทำให้ฉันเปิดใจให้คนคนนั้นเขามา...
เวลาผ่านไปไม่นาน ประมาณ 8 เดือน ....😭😭 ฉันคิดถึงเขา  คิดถึงเขามาก อยากกอดเขา อยากมีเขาอยู่ข้างฉัน อยากให้เขามาหาฉัน ฉันอยากกลับไปหาเขา แต่ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะฉันกับคนใหม่หมั่นกันแล้ว(สถานการณ์มันบังคับ)
ตอนนี้ปัจจุบันนี้!! เขามีคนใหม่เหมือนกัน ท่าทางเขารักกันมาก ฉันเป็นฝ่ายที่แอบรักเขาแอบนอกใจแฟนฉัน ฉันผิดมากในตอนนี้ ถึงคนอื่นจะไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่แต่ฉันรู้สึกกับตัวเองมาก ไม่รู้จะขอโทษคนรอบข้างยังไง ฉันไม่ไหวกับความรู้สึกนี้แล้ว ฉันต้องทำยังกับรู้สึกแบบนี้ จะรักเขายังไง ให้ไม่รู้สึกเจ็บ.... 😭😭😭😭😭