ฟ้าห่มดาว บทที่ (11)

เฝ้ามองคลื่นกระแซะทรายยามโพล้เพล้ ฟองขาวเห่ฟูฟ่องล่องขยับ สุดเวิ้งโค้งโยงทรายพรายระยับ ขับม่านฟ้ากรุ่นหนุนรัตติกาล ขอราตรีนี้เห็นคลองทางช้างเผือก ทอทอดเทือกกาแลคซึ่แผ่ไพศาล อบอุ่นเครือดวงดาวพราวพิมาน