รู้สึกด้อยเมื่อเราไม่ได้ทำงาน

เรารู้สึกด้อยกว่าเพื่อนๆที่ทำงานด้วยเรียนไปด้วยค่ะ

ตั้งเเต่เราเด็กจนตอนนี้กำลังจะขึ้นมหาลัย เราไม่เคยทำงานแบบจริงๆจังๆเหมือนคนอื่นๆสักทีเลยค่ะ
อย่างมากเราจะช่วยกิจการที่บ้าน เล็กๆน้อยๆมากกว่า จนตอนนี้เราย้ายออกมาอยู่ห้องคนเดียว
เราเห็นเพื่อนๆที่เขาเรียนด้วยทำงานไปด้วย ซื้อของที่อยากได้ด้วยเงินที่ตัวเองหามา เรารู้สึกอายตัวเองนิดๆ
ที่เราแบเงินของพ่อกับแม่อยู่

จนกระทั้งเมื่อปีที่เเล้วที่เราขอทำงาน แม่กับพ่อไม่เห็นด้วย ห่วงเรื่องตื่นไปเรียนไม่ไหวหรือทำงานดึกกลับห้องจะอันตราย
เราก็โอเค เเต่ก็ยังรู้สึกด้อยอยู่ลึกๆ ด้วยเราที่เป็นน้องคนสุดท้องแล้วพี่สาวสองคนที่อายุห่างจากเราประมาณ6-8ปี
เขามีหน้าที่การงานที่ดี เเล้วเราก็ชอบเปรียบเทียบตัวเราเองกับพี่สาว จนมันเกิดความรู้สึกไม่ดีในใจอะค่ะ
แล้วเพื่อนก็ชอบมาบอกเราว่าเนี่ยเขาหาเงินเองอยากได้ไรซื้อเอง ไม่ต้องขอพ่อกับแม่ เขาอายุแค่นี้เขาก็มีเงินเก็บ บลาๆๆๆ
อีกเยอะมากจนเรารู้สึกด้วยค่า

เราแค่อยากมาหาเพื่อนคุยเฉยๆค่ะ ว่ามีใครรู้สึกเหมือนเราไหม
บางครั้งเราก็ไม่รู้จะไปพูดให้ใครฟังดี