ฉันควรทำยังไง อยากได้ความคิดเห็นจากพวกคุณ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน ฉันเป็นคุณแม่ลูก2ที่มีลูกหัวปีท้ายปี 2-3ขวบ ตอนนี้คนโตเข้าเรียนเนิร์สเซอรี่แล้วเหลือคนเล็กที่อีกไม่นานก็ตามคนพี่ไป ฉันมีอาชีพค้าขาย ผลไม้บ้าง อาหารบ้าง หมูสด เสื้อผ้าแล้วแต่โอกาส แต่ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดีฉันเลยหยุดพักตั้งแต่เริ่มปีใหม่มา ฉันแต่งงานเพราะตั้งครรภ์ตั้งแต่อายุ18 เรียนไม่จบปวช.3แต่ตอนนี้จะจบกศน.กำลังจะไปต่อปวส. ตอนนี้22ละ อ่ะนอกเรื่องอีก สามีของฉันทำงานและให้ฉันเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ทำงานบ้าน ซักผ้าทั้งของสามี ของลูกและพ่อ-แม่สามีวันไหนขยันก็ซักมือ ถ้าขี้เกียจก็ปั่นเครื่อง  ฉันเป็นคนเป๋อๆไม่ค่อยชอบอยู่เฉย ว่างๆก็ไปตัดไม้ไผ่มาตอกชั้น ทำตู้ ลงสี ซ่อมรถ ตากแดดดำเกียมไปเลย55  แต่ภูมิใจชะมัดที่ได้ทำอะไรด้วยตัวเอง นี่รอวุฒิออกจะไปหางานรับจ้างทำ ลงทุนทำอะไรช่วงนี้ขาดทุนหมดเลยพักไว้ก่อนคนเล็กก็จะเข้าเรียนละลงล็อค ญาติๆของฉันไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันเรียนจะจบแล้วเมื่อมีเทศกาลทีก็มักมีงานรวมญาติที เพราะฉันเป็นจุดด่างของตระกูลเลยถูกกดดันมาก มักจะถามทุกครั้งว่าทำไมไม่ทำงาน ฉันถามว่าแล้วลูกฉันล่ะ? ก็เอาให้แม่เลี้ยงสิ..แม่ฉันหรือแม่สามีคงไม่ยอม เพราะพวกเขาเองก็มีภาระหน้าที่ของตัวเองเหมือนกัน ฉันเคยคุยกับพวกเขาเรื่องนี้แล้วว่าจะไปทำงานแล้วฝากลูกไว้กับพวกเขาแต่ไม่มีใครยอมเพราะต่างก็มีภาระหน้าที่เป็นของตัวเอง ฉันเคยสงสัยนะว่าญาติๆของฉันเป็นอะไรมากหรือเปล่าขนาดไม่เจอหน้ากัน ตอนฉันท้องคนที่สองยังไม่คลอด ยังมีบางคนโทรมาด่าว่าฉันว่าทำตัวเป็นภาระนู่นนี่นั่น ต่อให้ฉันพลาดท้องแต่ฉันก็เลี้ยงพวกเขามาจนโต ต่อให้ฉันท้องใกล้คลอดฉันก็ยังอดทนทำงาน งานในบ้านไม่เคยขาดตกบกพร่อง เพียงแค่ฉันยังไม่รวยพอ ไม่ได้จบปริญญาเหมือนลูกๆของพวกเขาและได้สามีจน ทำไมต้องดูถูกกันขนาดนั้น ฉันปรึกษาสามีว่าจะไปทำงานเขาก็ไม่อยากให้ออกไปไกลสายตาเขา ถ้าฉันแอบหนีไปหางานทำแล้วลูกๆของฉันล่ะ ฉันนี่แย่จริงๆสุดท้ายก็เป็นภาระของทุกคนอยู่ดี เพราะความไม่รักดีแท้ๆ ไม่ได้ต้องการมาอวด มาอะไร แค่เครียดๆแล้วหาทางออกไม่เจอเท่านั้น ไม่อยากอยู่เฉยๆให้ใครมาด่าว่าว่าไม่อยากทำงาน มีความคิดเห็นยังไงกันบ้าง ด่าได้แต่ขอเบาๆพอนะคะ ฉันยิ่งคุยกับใครไม่รู้เรื่องด้วยสิ ภาษาอาจจะงงๆ เห้อ บางทีก็อยากหนีๆมันไปซะแต่ลูกเล็กตาดำๆมันคล้ำคอ