สวัสดีครับ ทุกๆท่าน อยากจะระบายประสบการณ์ความรัก 5 ปีให้ฟัง ต้องมาพังเพราะการทำงานไม่กี่เดือน
เริ่มย้อนไปในตอนปีเรียนมหาลัยปี2 น้องเขาอยู่ปี1 ผมตามจีบน้องเขาตอนน้องมาสัมภาษณ์เข้าเรียนมหาลัย แน่นอนต่างคนต่างไม่มีใครก็ได้คุยๆกัน ไม่นานก็ได้เป็นแฟน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้นมีความสุขมาก ทะเลาะกันบ้างตามปกติของคนเป็นแฟน แต่ไม่เคยมีเรื่องมือที่สาม เราทั้งคู่เรียนครูมา ตั้งใจว่าเรียนจบจะสอบให้ติดและจะแต่งงานกันเมื่อเรียนจบ มันเป็นความคิดฝันสวยหรูที่หนุ่มสาวคิด ตลอดระยะเวลาที่คบกันตัวผมเองนั้นมีอาชีพเสริมเป็นช่างภาพ และมีธุรกิจเล็กๆในระหว่างเรียน พอมีใช้จ่ายไม่ลำบาก ส่วนตัวน้องเองนั้นมีหน้าตาน่ารัก สวย ได้เข้าสู่วงการประกวด นางแบบ ต่างๆมากมาย ผมเองก็สนับสนุนทุกๆอย่าง ไปรับไปส่ง คอยถ่ายรูปให้ทุกๆงาน ช่วยเหลือค่าใช้จ่ายทุกๆเรื่อง เราสองคนลำบากกมาด้วยกันผมก็เลยมั่นใจว่านี่แหละแม่ของลูก จนมาถึงวันที่ผมเรียนจบ แต่น้องยังเหลืออีก 1 ปี เพราะเป็นรุ่นน้อง ผมเองนั้นโดนทางบ้านให้ไปสอบครูข้าราชการ แต่ผมกลับไม่ไปสอบเพราะเป็นห่วงแฟน อยากอยู่ใกล้ๆ แน่นอนเพราะผมรักน้องเขามาก ระหว่างนั้นผมก็ได้ทำงานเป็นช่างภาพถ่ายรูปให้กับบริษัทแห่งนึงและไปมาหาสู่กับน้องเขาตลอด และวันที่น้องเรียนจบระหว่างรอสอบครู ก็ได้พาน้องไปหาสมัครงานตามห้างต่างๆพอได้เงินมาใช้จุนเจือ แน่นอนแฟนผมนั้นมีหน้าตาที่สวย น่ารัก เพราะนางไปศัลยกรรมหน้ามาตอนสมัยเดินสายประกวด จึงได้งานแบบไม่ยากเย็นอะไร และได้ทำงานตำแหน่ง pr ประชาสัมพันธ์ประจำห้างดัง ผมเองก็ดีใจก็แวะไปหาบ่อยๆ เพราะผมเป็นช่างภาพทำงานอยู่ไม่ไกลกัน แรกๆไมไ่ด้มีปัญหาอะไรหลังจากนั้นไม่กี่เดือนหลังจากทำงานน้องก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มจากเห็นได้ชัดคือนิสัยเปลี่ยนใช้ของแพง เครื่องสำอาง กระเป๋า รองเท้า โทรศัพท์ซื้อใหม่หมดมีแต่ของแบรนด์เนม แน่นอนผมเองก็เปย์นางไปเยอะพอสมควร คบคนสวยต้องเข้าใจ แต่นางไม่ได้หยุดแค่นั้น ยังคงหัวสูงขึ้นเรื่อยๆซึ่งผมตามไม่ทันเปย์ไม่ไหวเพราะผมตั้งใจเก็บเงินเพื่อไปขอหมั้นนางไว้ก่อน แต่กระนั้นน้องก็ยังมีของแพงๆใช้และเริ่มห่างผมออกไป ไม่มีเวลา ไม่ว่าง เหนื่อย อยากพักผ่อน ทักเฟสไปไม่ตอบ และวาระสุดท้ายได้มาถึง น้องโทรมาบอกว่า ขออยู่คนเดียว ผมถึงกับเข่าทรุด หน้าชา หัวใจเต้นตุบๆ หัวนี่ร้อน ผมพูดอะไรไม่ออกถึงถามไปเพราะอะไร ทำไม ไม่รักกันหรอ เวลาที่ผ่านมาคืออะไร คำตอบที่ได้คือ น้องบอกเหนื่อย อยากอยู่คนเดียว ผมถามกลับไปว่าน้องมีคนอื่นหรอ นางก็รีบตอบกลับมาว่าไม่มี ไม่มีใคร อยากอยู่คนเดียวจริงๆ ผมทำอะไรไม่ได้จึงต้องยอมรับความจริง ระหว่างที่ยังงง เงิบกับการบอกลานั้น ผมพยามไปง้อที่ทำงาน ทักเฟสไป แต่นางไม่เล่นเฟส แต่ไม่นานความจริงก็ถูกเปิดเผยเมื่อเพื่อนได้ส่งรูปนางกับผู้ชายคนอื่นมาให้ ซึ่งเพื่อนแคปมาจากไอจี(ผมไม่ได้เล่นไอจี) ผมถึงกลับร้องไห้แทบไม่เชื่อกับสายตัวตัวเองว่านี่คือเรื่องจริง เพียงเวลาแค่ไม่นานนางเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ที่ลำบากด้วยกันมาไม่คิดถึงบ้างเลยหรอได้แต่ถามตัวเองในใจ สุดท้ายนางก็บล็อกเฟสผมไปบล็อกทุกทาง และต้นปีใหม่นางก็ได้อัพรูปคู่กับคนใหม่อย่างเปิดเผย(เพื่อนเปิดเฟสนางให้ดู) ทิ้งผมไว้แบบงงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น เราไม่ดีพอ หรือเราไม่รวยพอ สุดท้ายอยากจะบอกว่า อย่าเชื่อการขออยู่คนเดียว เพราะการอยู่คนเดียวในวันนั้น มันคือการอยู่กับคนอื่นในวันนี้ ขอบคุณครับ 5ปีไม่มีความหมาย
อย่าเชื่อการที่ขออยู่คนเดียว เพราะการขออยู่คนเดียวในวันนั้น มันคือวันที่เธออยู่กับคนอื่นในวันนี้ T^T
เริ่มย้อนไปในตอนปีเรียนมหาลัยปี2 น้องเขาอยู่ปี1 ผมตามจีบน้องเขาตอนน้องมาสัมภาษณ์เข้าเรียนมหาลัย แน่นอนต่างคนต่างไม่มีใครก็ได้คุยๆกัน ไม่นานก็ได้เป็นแฟน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้นมีความสุขมาก ทะเลาะกันบ้างตามปกติของคนเป็นแฟน แต่ไม่เคยมีเรื่องมือที่สาม เราทั้งคู่เรียนครูมา ตั้งใจว่าเรียนจบจะสอบให้ติดและจะแต่งงานกันเมื่อเรียนจบ มันเป็นความคิดฝันสวยหรูที่หนุ่มสาวคิด ตลอดระยะเวลาที่คบกันตัวผมเองนั้นมีอาชีพเสริมเป็นช่างภาพ และมีธุรกิจเล็กๆในระหว่างเรียน พอมีใช้จ่ายไม่ลำบาก ส่วนตัวน้องเองนั้นมีหน้าตาน่ารัก สวย ได้เข้าสู่วงการประกวด นางแบบ ต่างๆมากมาย ผมเองก็สนับสนุนทุกๆอย่าง ไปรับไปส่ง คอยถ่ายรูปให้ทุกๆงาน ช่วยเหลือค่าใช้จ่ายทุกๆเรื่อง เราสองคนลำบากกมาด้วยกันผมก็เลยมั่นใจว่านี่แหละแม่ของลูก จนมาถึงวันที่ผมเรียนจบ แต่น้องยังเหลืออีก 1 ปี เพราะเป็นรุ่นน้อง ผมเองนั้นโดนทางบ้านให้ไปสอบครูข้าราชการ แต่ผมกลับไม่ไปสอบเพราะเป็นห่วงแฟน อยากอยู่ใกล้ๆ แน่นอนเพราะผมรักน้องเขามาก ระหว่างนั้นผมก็ได้ทำงานเป็นช่างภาพถ่ายรูปให้กับบริษัทแห่งนึงและไปมาหาสู่กับน้องเขาตลอด และวันที่น้องเรียนจบระหว่างรอสอบครู ก็ได้พาน้องไปหาสมัครงานตามห้างต่างๆพอได้เงินมาใช้จุนเจือ แน่นอนแฟนผมนั้นมีหน้าตาที่สวย น่ารัก เพราะนางไปศัลยกรรมหน้ามาตอนสมัยเดินสายประกวด จึงได้งานแบบไม่ยากเย็นอะไร และได้ทำงานตำแหน่ง pr ประชาสัมพันธ์ประจำห้างดัง ผมเองก็ดีใจก็แวะไปหาบ่อยๆ เพราะผมเป็นช่างภาพทำงานอยู่ไม่ไกลกัน แรกๆไมไ่ด้มีปัญหาอะไรหลังจากนั้นไม่กี่เดือนหลังจากทำงานน้องก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มจากเห็นได้ชัดคือนิสัยเปลี่ยนใช้ของแพง เครื่องสำอาง กระเป๋า รองเท้า โทรศัพท์ซื้อใหม่หมดมีแต่ของแบรนด์เนม แน่นอนผมเองก็เปย์นางไปเยอะพอสมควร คบคนสวยต้องเข้าใจ แต่นางไม่ได้หยุดแค่นั้น ยังคงหัวสูงขึ้นเรื่อยๆซึ่งผมตามไม่ทันเปย์ไม่ไหวเพราะผมตั้งใจเก็บเงินเพื่อไปขอหมั้นนางไว้ก่อน แต่กระนั้นน้องก็ยังมีของแพงๆใช้และเริ่มห่างผมออกไป ไม่มีเวลา ไม่ว่าง เหนื่อย อยากพักผ่อน ทักเฟสไปไม่ตอบ และวาระสุดท้ายได้มาถึง น้องโทรมาบอกว่า ขออยู่คนเดียว ผมถึงกับเข่าทรุด หน้าชา หัวใจเต้นตุบๆ หัวนี่ร้อน ผมพูดอะไรไม่ออกถึงถามไปเพราะอะไร ทำไม ไม่รักกันหรอ เวลาที่ผ่านมาคืออะไร คำตอบที่ได้คือ น้องบอกเหนื่อย อยากอยู่คนเดียว ผมถามกลับไปว่าน้องมีคนอื่นหรอ นางก็รีบตอบกลับมาว่าไม่มี ไม่มีใคร อยากอยู่คนเดียวจริงๆ ผมทำอะไรไม่ได้จึงต้องยอมรับความจริง ระหว่างที่ยังงง เงิบกับการบอกลานั้น ผมพยามไปง้อที่ทำงาน ทักเฟสไป แต่นางไม่เล่นเฟส แต่ไม่นานความจริงก็ถูกเปิดเผยเมื่อเพื่อนได้ส่งรูปนางกับผู้ชายคนอื่นมาให้ ซึ่งเพื่อนแคปมาจากไอจี(ผมไม่ได้เล่นไอจี) ผมถึงกลับร้องไห้แทบไม่เชื่อกับสายตัวตัวเองว่านี่คือเรื่องจริง เพียงเวลาแค่ไม่นานนางเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ที่ลำบากด้วยกันมาไม่คิดถึงบ้างเลยหรอได้แต่ถามตัวเองในใจ สุดท้ายนางก็บล็อกเฟสผมไปบล็อกทุกทาง และต้นปีใหม่นางก็ได้อัพรูปคู่กับคนใหม่อย่างเปิดเผย(เพื่อนเปิดเฟสนางให้ดู) ทิ้งผมไว้แบบงงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น เราไม่ดีพอ หรือเราไม่รวยพอ สุดท้ายอยากจะบอกว่า อย่าเชื่อการขออยู่คนเดียว เพราะการอยู่คนเดียวในวันนั้น มันคือการอยู่กับคนอื่นในวันนี้ ขอบคุณครับ 5ปีไม่มีความหมาย