บทสวดมนต์บทใดบ้างที่เป็นบทดั้งเดิมมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลครับ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุท ธัสสะ ก็จำไม่ได้ บทสวดและพระคาถาที่สวดได้ลืมหมดพยายามคิดแค่ไหนก็คิดไม่ออก เลยนึกถึงพระพุทธเจ้าแทน และแล้วมีคาถาหนึ่งแว๊บเข้ามาในหัวเป็นชินบัญชรบทสั้นเลยอัดไปแบ

และบทสวดทำวัตรเช้า/เย็น ท่านใดเป็นคนทำขึ้นมา

รู้สึกหดหู่ทั้งวัน มีบทสวดมนต์ไหนช่วยได้บ้างครับ

คาถาบทไหนที่ชาวพุทธควรจะท่องให้ได้เพื่อความเป็นสิริมงคล

อยากรู้ ( จริงๆ ) ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ท่านกล่าวไว้จริงในพระไตรปิฎก หรือสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าใช้คำนี้นำหน้าจริงๆเวลาพูด ไม่ใช่มาแต่งเติมเสริมคำเพื่อให้ดูคำสวยเวลาอ่าน อยากได้ข้อมูลที่ถูกต้องเป็นจริง