ชอบคิดมากตลอดเวลา ใจไม่นิ่งหมกมุ่น บางทีก็อยากตาย  บางทีก็อยากฆ่าคน พอหาอะไรไม่เจอก็ปวดหัว หงุดหงิด  ใจร้อน รู้สึกผิดหวังตลอดเวลา ไม่ชอบเสียงดัง ขี้โมโห อยู่เฉยๆไม่ได้ ตอนนอนก็ต้องฟังเพลงไม่ก็ต้องดูตลกๆ เป็นโรคประสาทหรือเปล่าใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน สมาธิสั้น ไม่กล้าบอกใครเลย แกล้งยิ้มตลอดเวลา ไม่กล้าบอกใคร ไม่กล้าไปหาหมอ นี่คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ได้สมมติ ในระยะเวลาตลอดปีที่ผ่านมา