ทำไมแม่เราใจดำเหลือเกิน ?

เราเป็นลูกสาวคนเดียว เมื่อหลายปีก่อน เรียนจบปริญญาตรี จบมาไม่นาน ก็แต่งงานกับฝรั่ง แต่ไม่ได้รวยอะไรมากมาย ท้องลูกสาว 1 คน เงินที่ได้จากสินสอดทั้งหมด เราให้พ่อกับแม่ ประมาณ 3 แสน พอทุกอย่างลงตัว เราพาแม่ไปอยู่ด้วยที่พัทยา ให้เงินใช้เดือนละ 5000 โดยที่ทุกอย่างเราเป็นคนดูแลหมด เงินที่ให้คือแม่เก็บอย่างเดียว ผ่านมาหลายปี พ่อประสบอุบัติเหตุที่ต่างจังหวัด เรากลับมาดูแลพ่อ เงินเก็บก็หมดไป ชีวิตต้องเปลี่ยน สามีฝรั่งขอเลิก เราต้องย้ายกลับมาบ้านต่างจังหวัด ต้องย้ายโรงเรียนลูก ฝรั่งจะดูแลแค่ค่าเทอมลูกเท่านั้น ตอนนี้เราอยู่ต่างจังหวัด ทำงานเงินเดือน 9000 สิ้นเดือนนี้เราจะไปขนของกลับมา แต่เราไม่มีเงิน เพราะเราเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด เราบอกกับแม่ว่า เราขอยืมเงิน 10000 บาทเพื่อเอามาใช้จ่ายในการย้ายของกลับมาบ้าน จะใช้คืนเดือนละ 1000 บาท แม่เงียบ ไม่ให้ เราบอกว่าเราจะเอามอไซด์ที่ใช้อยู่ทุกวันนี้เข้าไฟแนนซ์ แม่ก็เงียบ คือเราไม่เข้าใจแม่ เราเห็นเงินในบัญชี แสนกว่าบาท ให้น้ายืม 40000 ได้ แต่พอเราลำบาก เอ่ยปากขอยืมเงิน แม่เงียบและไม่พูดอะไร คือไม่ช่วย เราแค่น้อยใจ ทำไมตอนเราลำบาก แม่ไม่ช่วย อะไรเลย ทั้งที่เราไม่ได้ขอ เรายืม น้อยใจ เรากำลังสมัครบัตรกดเงินสด แต่น่าจะไม่ผ่าน เพราะที่ทำงานเราเป็นร้านยาเล็กๆๆ ไม่มีตราประทับ และไม่มีเบอร์โทรศัพท์พื้นฐาน ตอนนี้เราเหนื่อย มืดไปหมด คงจะได้ทำตามที่เราบอกแม่ คือ เอารถไปเข้าไฟแนนซ์ เพื่อไปขนของมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราจะบาปไหม ถ้าเราจะคิดว่าเราไม่มีแม่ มีก็เหมือนไม่มี คนเป็นแม่ ต้องเห็นแก่ตัวกับลูกขนาดนี้ไหม ? ช่วยเหลือตอนลูกลำบากยังไม่ทำ มีแต่เรียกร้องที่จะเอาเงินอย่างเดียว 😭😭