ถ้าหากคุณมีชีวิตคู่เกือบ 13 ปีที่เป็นได้แค่แฟน
ไม่มีการแต่งงาน ไม่มีการจดทะเบียน ไม่เคยคุยเรื่องมีลูก ไม่เคยคุยเรื่องอนาคต และไม่มีวี่แววว่าจะเกิดขึ้น
เหมือนอยู่ด้วยกันไปวันๆ อยู่เพราะความเคยชิน ปรึกษาอะไรไม่ได้ ต่างคนต่างต้องรับผิดชอบตัวเอง
อะไรที่เคยทำก็ไม่คอยจะทำ ดูเหมือนไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกกันเท่าไหร่ คิดเองตัดสินใจเองไม่เคยปรึกษา พูดจาไม่ดีกับทั้งเราและคนที่บ้านเราแต่พูดดีมาก (ขั้นสุด) กับคนอื่นนะ ไม่อ่อนโยน ไม่ค่อยห่วงใย ไม่ละเอียดอ่อน โลกส่วนตัวสูง
วันไหนไม่อยากพูดกับเราก็ไม่พูดซะงั้น คือมันอึดอัดมากอ่ะ
ถ้าพูดถึงส่วนดีเค้าก็ยังมีนะก็คือยังช่วยเหลือเวลาร้องขอ ดูแลเรื่องทั่วไปที่ผู้หญิงอย่างเราไม่ถนัดเช่น เรื่องการดูแลรถ ค่าน้ำมันรถ ดูแลบ้านเราที่ต่างจังหวัด เวลาไปกินข้าวหรือไปเที่ยวก็จะดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายให้ (ไม่รวม คชจ ส่วนตัวนะ)
คชจในบ้านเค้าเราไม่ต้องออก (ก็ออกแนวอยู่ฟรีกินฟรีอ่ะ) อีกอย่างไม่รู้เข้าข้างตัวเองไหมคือเค้าไม่เจ้าชู้ค่ะ
ตั้งแต่คบกันจนถึงตอนนี้เราก็อายุปาไป 43 ปีล่ะ จะไปเริ่มต้นใหม่กับใครก็คงไม่ทันล่ะ ในเมื่ออยู่กันแล้วมันไม่ต่างกับการอยู่คนเดียว เราไม่รู้ว่าที่ทนอยู่มันคือความรักหรือความเคยชินกันแน่ทั้งเราและเค้า เราเคยบอกเค้านะว่าเราจะแยกไปแต่เค้าไม่ยอม
พอเราอยู่ต่อทุกอย่างก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย เราควรพอหรือไปต่อดีคะ เครียดมากจริงๆ
ควรพอหรือไปต่อดี!
ไม่มีการแต่งงาน ไม่มีการจดทะเบียน ไม่เคยคุยเรื่องมีลูก ไม่เคยคุยเรื่องอนาคต และไม่มีวี่แววว่าจะเกิดขึ้น
เหมือนอยู่ด้วยกันไปวันๆ อยู่เพราะความเคยชิน ปรึกษาอะไรไม่ได้ ต่างคนต่างต้องรับผิดชอบตัวเอง
อะไรที่เคยทำก็ไม่คอยจะทำ ดูเหมือนไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกกันเท่าไหร่ คิดเองตัดสินใจเองไม่เคยปรึกษา พูดจาไม่ดีกับทั้งเราและคนที่บ้านเราแต่พูดดีมาก (ขั้นสุด) กับคนอื่นนะ ไม่อ่อนโยน ไม่ค่อยห่วงใย ไม่ละเอียดอ่อน โลกส่วนตัวสูง
วันไหนไม่อยากพูดกับเราก็ไม่พูดซะงั้น คือมันอึดอัดมากอ่ะ
ถ้าพูดถึงส่วนดีเค้าก็ยังมีนะก็คือยังช่วยเหลือเวลาร้องขอ ดูแลเรื่องทั่วไปที่ผู้หญิงอย่างเราไม่ถนัดเช่น เรื่องการดูแลรถ ค่าน้ำมันรถ ดูแลบ้านเราที่ต่างจังหวัด เวลาไปกินข้าวหรือไปเที่ยวก็จะดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายให้ (ไม่รวม คชจ ส่วนตัวนะ)
คชจในบ้านเค้าเราไม่ต้องออก (ก็ออกแนวอยู่ฟรีกินฟรีอ่ะ) อีกอย่างไม่รู้เข้าข้างตัวเองไหมคือเค้าไม่เจ้าชู้ค่ะ
ตั้งแต่คบกันจนถึงตอนนี้เราก็อายุปาไป 43 ปีล่ะ จะไปเริ่มต้นใหม่กับใครก็คงไม่ทันล่ะ ในเมื่ออยู่กันแล้วมันไม่ต่างกับการอยู่คนเดียว เราไม่รู้ว่าที่ทนอยู่มันคือความรักหรือความเคยชินกันแน่ทั้งเราและเค้า เราเคยบอกเค้านะว่าเราจะแยกไปแต่เค้าไม่ยอม
พอเราอยู่ต่อทุกอย่างก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย เราควรพอหรือไปต่อดีคะ เครียดมากจริงๆ