เราอายุจะ 30 แล้วค่ะ จดทะเบียนสมรสกับแฟนเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้แฟนอยู่ที่บ้านเรา แต่เขารู้สึกอึดอัดแบ่งหลักๆประมาณนี้ค่ะ
- บ้านเรามีแต่ผู้หญิง
- บ้านเขาเป็นส่วนตัวกว่า
- บ้านเราไม่ค่อยรักษาความสะอาด ซึ่งแฟนเราเป็นคนที่รักความสะอาดมากๆ บางครั้งเขาเลยเป็นคนทำเองทั้งหมด โดยตัดปัญหาเพราะรำคาน
- แฟนไม่ชอบเวลาที่แม่พูดจาไม่ดีกับเรา ซึ่งหลายๆครั้ง เหตุไม่ได้เกิดจากเราแต่เหมือนเขาหาที่ระบาย เราอยู่มานานเราเลยชิน แต่ก็มีบ้างครั้งที่แม่พูดแรงๆแล้วเราร้องไห้
- เรายอมแม่มากเกินไป อย่างที่บอกข้อที่แล้ว บางครั้งเวลาที่แม่พูดด้วยอารมณ์ ซึ่งบางครั้งอาจไม่เป็นความจริง แต่เราจะปล่อยให้เขาพูดไป เราจะไม่เถียง ไม่แย้ง เพราะรู้ว่าถ้าแย้งไป ทุกอย่างจะไม่จบและแม่จะยิ่งโมโหแล้วคำพูดจะแรงขึ้นเรื่อยๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ครั้งนึงเป็นช่วงหยุดยาว กลางคืนเราก็ออกไปแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนปกติ พอตอนเช้าเราอาหารเป็นพิษ หนักมาก ทั้งอาเจียนทั้งท้องเสีย พอช่วงบ่ายเราไม่ทราบว่าแม่ไปโมโหอะไรมา จู่ๆด่าลั่นบ้าน บ่นนู่นบ่นนี้ แล้วจบลงตรงที่ ออกจากบ้านไม่เคยจะเป็น_่าอะไร ที่อยู่บ้านทำเป็นจะตาย ซึ่งอันนั้นเราเสียใจนะที่เขาพูดมาแบบนั้น ทั้งที่เขาเห็นว่าเราก็ป่วยหน้าซีดจริง
- บางทีแม่ไม่แคร์ความรู้สึกเรา ทั้งๆที่เราแคร์ความรู้สึกแม่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนเย็นถ้าเราเตรียมข้าวเย็น เราจะเตรียมเผื่อแม่แล้วจะรอกินพร้อมกันเพราะรู้ว่าถ้ากินก่อน แม่จะหน้าบึ้ง แต่บางครั้งเตรียมไว้ให้แม่ก็ไม่กิน กลับถึงบ้านก็เดินขึ้นห้องเลย หรือ บางทีเราแวะกินข้าวกับแฟนข้างนอก แม่ถึงบ้านก่อนซึ่งเราคิดว่าแม่น่าจะกินอะไรเรียบร้อยแล้วเพราะแม่ไม่ใช่คนนอนดึก แต่เปล่าและแม่ก็ไม่โทบอกเราด้วย พอเราถึงบ้านกลายเป็นเราใจดำ หรือบางทีเราหยุดงานแต่แม่ทำงาน ตอนเย็นเราก็มีไปเดทกับแฟนบ้าง พอแม่ถึงบ้านก็โทรมาต่อว่าเราที่ไม่ยอมโทรบอกว่าที่บ้านไม่มีอะไรกิน หาให้แม่กินจะตายเหรอไง ทั้งที่ตอนนั้นที่บ้านก็มีน้องสาวเราอยู่และอยู่บ้านกับเราทั้งวนเหมือนกัน
ทั้งหมดนี้คือหลักๆนะคะที่แฟนอยากให้ไปอยู่ที่บ้านเขาแทน บางทีเราก็นึกอยากจะไปอยู่ หลายครั้งที่ปรึกษากับเพื่อน เพื่อนก็แนะนำให้ไปอยู่เพราะเพื่อนจะรู้ว่าแม่เราเป็นยังไง แต่ติดปัญหานิดนึง
- แม่เคยบอกไว้ว่า ถ้าแต่งงาน ให้เขามาอยู่บ้านเรา
- เพราะเราสนิทกับแม่ เราเลยกลัวแม่จะเหงา กลัวว่าแม่จะน้อยใจ
- แล้วยิ่งถ้าปล่อยให้แม่รู้สึกแบบนั้น พอถึงวันที่เรากลับมาที่บ้าน แม่จะไม่คุยกับเราแน่นอน
เป็นแบบนี้ เราควรจะทำยังไงดีคะ เพราะแฟนตอนนี้ถามเราทุกวัน ว่าจะไปอยู่บ้านเขาเมื่อไหร่ดี พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ เราเป็นคนกลาง เรารู้สึกอึดอัดมาก บอกก่อนว่า แม่กับแฟนเราไม่มีปัญหาอะไรกันนะคะ พดจายิ้มแย้มกันดี แม่ไม่เคยแสดงออกว่าไม่ชอบแฟนหรือกระทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกับแฟนเรา เหตุการณ์ทั้งหมดแม่ปฏิบัติกับเราคนเดียวล้วนๆ
แฟนอยากให้ไปอยู่ด้วยที่บ้าน
- บ้านเรามีแต่ผู้หญิง
- บ้านเขาเป็นส่วนตัวกว่า
- บ้านเราไม่ค่อยรักษาความสะอาด ซึ่งแฟนเราเป็นคนที่รักความสะอาดมากๆ บางครั้งเขาเลยเป็นคนทำเองทั้งหมด โดยตัดปัญหาเพราะรำคาน
- แฟนไม่ชอบเวลาที่แม่พูดจาไม่ดีกับเรา ซึ่งหลายๆครั้ง เหตุไม่ได้เกิดจากเราแต่เหมือนเขาหาที่ระบาย เราอยู่มานานเราเลยชิน แต่ก็มีบ้างครั้งที่แม่พูดแรงๆแล้วเราร้องไห้
- เรายอมแม่มากเกินไป อย่างที่บอกข้อที่แล้ว บางครั้งเวลาที่แม่พูดด้วยอารมณ์ ซึ่งบางครั้งอาจไม่เป็นความจริง แต่เราจะปล่อยให้เขาพูดไป เราจะไม่เถียง ไม่แย้ง เพราะรู้ว่าถ้าแย้งไป ทุกอย่างจะไม่จบและแม่จะยิ่งโมโหแล้วคำพูดจะแรงขึ้นเรื่อยๆ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- บางทีแม่ไม่แคร์ความรู้สึกเรา ทั้งๆที่เราแคร์ความรู้สึกแม่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทั้งหมดนี้คือหลักๆนะคะที่แฟนอยากให้ไปอยู่ที่บ้านเขาแทน บางทีเราก็นึกอยากจะไปอยู่ หลายครั้งที่ปรึกษากับเพื่อน เพื่อนก็แนะนำให้ไปอยู่เพราะเพื่อนจะรู้ว่าแม่เราเป็นยังไง แต่ติดปัญหานิดนึง
- แม่เคยบอกไว้ว่า ถ้าแต่งงาน ให้เขามาอยู่บ้านเรา
- เพราะเราสนิทกับแม่ เราเลยกลัวแม่จะเหงา กลัวว่าแม่จะน้อยใจ
- แล้วยิ่งถ้าปล่อยให้แม่รู้สึกแบบนั้น พอถึงวันที่เรากลับมาที่บ้าน แม่จะไม่คุยกับเราแน่นอน
เป็นแบบนี้ เราควรจะทำยังไงดีคะ เพราะแฟนตอนนี้ถามเราทุกวัน ว่าจะไปอยู่บ้านเขาเมื่อไหร่ดี พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ เราเป็นคนกลาง เรารู้สึกอึดอัดมาก บอกก่อนว่า แม่กับแฟนเราไม่มีปัญหาอะไรกันนะคะ พดจายิ้มแย้มกันดี แม่ไม่เคยแสดงออกว่าไม่ชอบแฟนหรือกระทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกับแฟนเรา เหตุการณ์ทั้งหมดแม่ปฏิบัติกับเราคนเดียวล้วนๆ