เราได้มีโอกาสไปน่าน ในช่วงเดือนพฤศจิกายน
อากาศที่เย็นสบาย ธรรมชาติแบบแล้งๆ
โทนสีน้ำตาลผสมเขียว ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ
แน่นอนว่าต่างไปจากน่านในช่วงหน้าฝน
ที่มีแต่สีเขียว ผสมกับสีเทาหม่นๆของท้องฟ้า
ทริปพักร้อนที่ลากยาวจากเชียงใหม่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โปรดเรียกฉันว่า บ้านป่าบงเปียง : https://pantip.com/topic/38334695
แม่กำปองและผองเพื่อน : https://pantip.com/topic/38419527
จนถึงจุดหมายสุดท้ายของในทริป คือจังหวัดน่าน
เราขึ้นรถทัวร์สายเชียงใหม่-ทุ่งช้าง ใช้เวลาเดินทาง 6 ชั่วโมง
ก็ถึงจุดหมายแรก สถานีขนส่งผู้โดยสารอำเภอปัว จ.น่าน
เดินทางตอนกลางคืน ถึงน่านตอนหัวรุ่ง กับราคาค่าตั๋ว 313 บาท
สาระ : อ่านมาหลายรีวิวมากๆ ในรีวิวเก่าๆ จะบอกไว้ว่า ให้รถทัวร์จอดที่ตลาดปัวได้เลย
แต่ตอนนี้ รถทัวร์ไม่จอดให้แล้วนะ ต้องลงที่ บขส.ปัว

นั่งๆนอนๆ รอรถสองแถวไปบ่อเกลือที่บขส.ได้เลย
จากนั้นลุงจะขับไปรอผู้โดยสารคนอื่นที่ตลาดปัวอีกที
รอบรถเช้าสุดที่ตลาดปัวคือรอบ 07.30 ค่าโดยสาร 80-100 บาท
ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ไปเดินเล่น,หาอาหารเช้ากินก่อนออกเดินทาง
สาระ : รอบรถปัว-บ่อเกลือ เวลา 07.30 น. / 09.30 น. / 11.30 น.




จากปัวไปบ่อเกลือ ใช้เวลาประมาณ 1.5-2 ชม.
ทางคดเคี้ยว, ขึ้นลง นั่งไม่ติดเลยล่ะค่ะ
แต่วิวระหว่างทาง สุดๆไปเลย




มาบ่อเกลือ ก็ต้องไปดูบ่อเกลือสินเธาว์ภูเขาแห่งเดียวในโลก
มีอยู่ 2 บ่อนะ บ่อ 2 ห่างจากบ่อแรกประมาณ 5-6 ร้อยเมตร












ได้เวลากลับเข้าปัว เรานั่งรถสองแถวคันเดิม รอบ 10.30 น.
ลุงไปส่งให้ที่ร้านเช่ามอไซต์สุวัฒนายานยนต์  เดี๋ยวจะไปแว๊นรอบปัว
สาระ : รอบรถบ่อเกลือ-ปัว เวลา 09.00 น. / 10.30 น. / 12.30 น.

ที่เที่ยว เมืองปัว
กำแพงเมืองพลัว (อยู่ใกล้วัดพระธาตุเบ็งสกัด)


กาแฟบ้านไทลื้อ (ลำดวนผ้าทอ)






วัดภูเก็ต




วัดปรางค์ (ไปจั๊กจี้ต้นดิกเดียม ต้นไม้ดิ้นได้ ดิ้นจริงรึเปล่าต้องลองไปจั๊กจี้ดูเองนะ)



วังศิลาแลง (เราขี่มอไซต์ไปทางฝาย ทางเป็นหินขรุขระ ข้างทางเป็นนา ชาวบ้านกำลังเกี่ยวข้าวกัน
ตอนไปถึงมีแค่เราคนเดียว ต้องเดินลุยขึ้นเขาเข้าไปประมาณ 10 นาที มีราวไม้ไผ่ให้จับ ปลอดภัยค่ะ)







พระธาตุศิลาแลง
(ถ้าไปคนเดียว ควรไปช่วงเช้า-บ่ายค่ะ ทางเข้าเปลี่ยว ลัดเลาะไปตามถนนกลางนา
ไม่รู้ว่าเพราะเราไปผิดทางหรือเปล่า อาศัยดู google map
พระธาตุฯ ขาดการดูแล พื้นที่ดูรกร้าง ไม่มีคนเลย บรรยากาศสงบ วังเวงนิดหน่อย...)


กองทัพต้องเดินด้วยท้อง เห็นเมืองปัวเป็นเมืองเล็กๆแบบนี้
ใครจะไปรู้ว่ามีร้านอาหารอิตาเลี่ยนรสชาติอร่อย,ราคาถูก ซ่อนอยู่
และฝีมือการทำอาหารโดยเชฟที่จบการร่ำเรียนจากโรงเรียนสอนอาหารชื่อดังอย่างกอร์ดองเบลอ
กับร้านที่ชื่อว่า Little La Cuisine






ที่พักปัว
เราพักที่ Cocoa Valley ซึ่งมีคาเฟ่เล็กๆ กับเมนูโกโก้เลื่องชื่อ โกโก้สดๆจากสวนที่ปลูกเอง
ราคาที่พักประมาณ 1,200.- / คืน รวมอาหารเช้า








ได้เวลาเข้าเมือง วิธีการเข้าเมืองจากปัว
นั่งรถสองแถว น่าน-ปัว สนนราคา 50.-
ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ
คิวรถอยู่ที่เดียวกับคิวปัว-บ่อเกลือ
ข้างสนามฟุตบอล, อยู่ตรงข้ามปั๊ม ปตท.ค่ะ

ในเมืองน่าน เราเช่ามอไซต์ที่ร้านโตโน่คาร์เรนท์
มีบริการส่งรถให้ฟรีด้วยค่ะ

มาน่านทั้งที ถ้าไม่มาที่นี่ก็ดูเหมือนจะมาไม่ถึง
การมาชมภาพวาดปู่ม่านย่าม่าน และจิตรกรรมฝาผนังที่วัดภูมินทร์นั่นเอง





ทุกเย็นวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จะมีกาดข่วงเมืองน่าน จัดที่ถนนหน้าวัดภูมินทร์
เสน่ห์คือ ทางกาดเค้ามีลานขันโตกให้นั่งทานอาหาร


เดินข้ามถนนมาอีกหน่อย จะเจอกันซุ้มดอกลีลาวดี, พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน และวัดน้อย





และภายในพิพิธภัณฑ์ มีของเก่าโบราณให้ได้ชม หนึ่งในนั้นคือ งาช้างดำ ของเก่าคู่บ้านคู่เมืองน่าน






วัดในน่าน
วัดพระธาตุเขาน้อย




วัดศรีพันต้น บริเวณด้านหน้าของวัดมีโรงเก็บเรือแข่งหัว-หางพญานาค
เรียกว่า "เรือพญาฆึ" ซึ่งเป็นเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยค่ะ







วัดพระธาตุแช่แห้ง (วัดประจำปีเถาะ)



ศาลหลักเมืองน่าน


แวะกินข้าวซอย ที่ร้านข้าวซอยต้นน้ำ อยู่ใกล้ๆ กับศาลหลักเมืองน่านเลยค่ะ


ปิดท้ายทริป หากาแฟดื่มที่ร้านสุดกองดี
ร้านตั้งอยู่สุดซอย มีระเบียงนั่งชิล+วิวแม่น้ำน่าน






ที่พักเมืองน่าน
เราพักที่ คำปู้จู้ อยู่ใกล้วัดภูมินทร์ ราคาคืนละ 550.- รวมอาหารเช้าค่ะ


จบทริปน่านแล้ว ลากันไปด้วยภาพลอดประตูพญานาค
เชื่อกันว่า หากคนต่างถิ่นได้มาลอดประตูพญานาคราชวัดภูมินทร์แล้ว
จะได้กลับมาเยือนเมืองน่านอีกครั้ง : )