เอาตรงๆเลยคือผมเองก็เพิ่งทำใจได้ครับ เลยมาตั้งกระทู้ให้น้องสักหน่อย
ยอมรับว่าเสียใจ คือไม่ได้เสียดายเงินทุกบาทที่ทุ่มโหวตให้น้อนนะครับ แต่เสียใจที่เป็นฟิลแบบ เวลาคุณรักใครสักคน เราก็อยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเค้า แต่เราพยายามทุกอย่างแล้ว สุดท้ายมันมอบให้กับเค้าไม่ได้ มันก็เสียใจ โทษตัวเอง ซึ่งผมก็คือ 1 ในนั้น ในตอนประกาสผลผมใส่เสื้อน้องนั่งอยู่คนเดียว ล้อมรอบไปด้วยบ้านอื่นๆ มีบ้านมิวสิค บ้านอร บ้านน้ำใส บ้านเจน บ้านมินๆ (ซึ่งผมมาหลงอยู่ได้ไงไม่รู้ 5555) นั่นแหละครับ พวกนี้เค้าคือบ้านที่แทบจะการันตีอยู่แล้วว่ายังไงก็ติดเซ็ม ตอนที่ประกาศชื่อเมมที่ติด ก็มีเสียงเฮดังไปหมด ผมก็มองด้วยสายตาเศร้าๆ พอจบ 4 คนแรก ผมก็ก้มหน้าแล้วครับ คือรู้ว่ามันยากละ สุดท้ายเซ็ต 2 ประกาศมา สิ่งที่ผมไม่เคยเป็นมาหลายปี ผมจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่เป็นแบบนี้คือตอนไหน ใช่ครับผมปิดหน้าแล้วร้องไห้ ผมเองก็พยายามที่จะกลั้นไว้แล้วนะครับ แต่มันทำไม่ได้ ในหัวผมนึกอยู่แค่ "น้องมันหวังแค่ 32 เอง ทำไมให้มันไม่ได้วะ" ผมคิดวนไปแบบนี้ตลอด จนถึงจุดนึงที่ผมกลั้นไม่ไหว จนครวญออกมามั้งครับ พี่ๆน้องรอบๆตัวผมเค้าก็ลุกขึ้นมากอดผม ลูบหลัง ลูบหัวผม แล้วบอกว่า "ทำเต็มที่แล้ว" "น้องยังมีอนาคตอีกไกลนะ" คือผมยอมรับว่าตอนนั้นมันไม่ค่อยเข้าหัวเท่าไหร่ เพราะผมเสียใจหนักแบบน้ำมูกน้ำตาไหลจนแบบจะขาดใจอ่ะ นึกภาพคนเกื่อบสิบมาโอบผมแล้วแบบ มันฮีลผมได้มากนะครับ ทั้งที่รู้จักแค่ไม่กี่คนเอง พอผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงผมก็โอเคขึ้นละ หยุดร้องไห้แล้วครับ ซึ่งไม่รู้ว่าเพราะการร้องไห้มั้ย แต่มันทำให้ผมได้ปลดปล่อยอะไรไปหลายอย่าง ผมเองก็ยอมรับว่าช่วงเลือกตั้งเป็นช่วงที่กดดันและเหนื่อยพอสมควร ถึงจะไม่อยากให้น้องต้องมารับรู้นะ แต่ถ้าน้องรู้ก็อยากบอกว่ามันเป็นสิ่งที่ทุกคนเค้ายินดีทำ และที่หลายๆคนเค้าเสียน้ำตา ก็เพราะเค้ารักแกไงจี้ เพราะเค้าทำให้แกไม่ได้ เค้าเลยเสียใจ นั่นแหละฮะ
อันนี้ผมอยากแชร์โมเม้นต์ดีๆที่ผมจะจำไปตลอดชีวิตเลยครับ ที่ทุกๆคนช่วยฮีลผมมากตอนประกาศผล ใครจะบอกว่าสังคมของโอตะมันแย่มันห่วยยังไงก็ตาม แต่สังคมที่ผมอยู่มันโคตรดีจริงๆครับ
บรรยากาศของจี้ในงาน จี้ก็เป็นจี้ครับ ยิ้มอย่างเดียว ไม่ว่าใครจะได้จี้จะยิ้มแฉ่งปรบมือดีใจไปกับเค้ายังกับตัวเองเป็นคนได้เลย ผมแทบไม่เคยเจอใครที่แบบเป็นพลังบวกให้กับคนอื่นเท่านี้มาก่อน พลังบวกที่มาจากภายในและตัวตนจริงๆโดยที่ไม่ต้องสร้างมันขึ้นมา ถามว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น เพราะเด็กคนนี้เค้าแสดงให้เห็นมาตลอด น้องรู้ว่าแฟนคลับเครียดเรื่องเลือกตั้ง น้องก็ไม่เคยพูดหรือบิ้วแฟนคลับเลย น้องย้ำเสมอว่าทุกวันนั้นน้องได้ทำสิ่งที่รัก น้องพอใจมากๆแล้ว ไม่ว่าจะได้หรือไม่ได้มันไม่ได้สำคัญกับน้อง แต่ลึกๆผมเชื่อว่าน้องก็อยากได้ สำหรับผมการติดเซ็มสักเพลง มันเหมือนเป็นการซื้อเวลาบนเวทีให้น้องนานกว่าเดิมอย่างน้อยก็ 3 4 นาที ไม่ใช่อยู่แต่เพลงรวมอย่างเดียว นั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมอยากให้น้องติด เพราะน้องจะได้อยู่กับสิ่งที่น้องรักนานขึ้นไป
นี่แหละครับจี้ มันก็คือตัวมัน วันแรกที่รู้จักมัน จนถึงตอนนี้มันก็คือคนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง
สุดท้ายสิ่งที่จี้ฝากถึงคนที่รักน้องทุกๆคนครับ
ก็เหมือนที่เคยพูดแหละครับว่า ไม่ว่าเวลาต่อจากนี้จะผ่านไปแค่ไหน ก็จะยังอยู่กับแกอย่างนี้ตลอดไปแหละน้า
ซิงนี้ไม่ได้ ก็ซิงหน้า ซิงหน้าไม่ได้ก็ซิงต่อไป มันต้องมีสักวันที่เป็นของแกเว้ยจี้ ถึงวันนั้นจะกระโดดให้มันลั่นฮอลไปเล้ย
บางครั้งผมก็อิจฉาคนที่อยู่บนยอดเขา แต่ผมก็มีความสุขกับคนที่อยู่ตีนเขามากกว่า แต่จะไม่ตัดใจจากยอดเขาแน่นอนครับ
"มุ่งไปดั่งฝัน แห่งอนาคต"
นี่คือท่อนที่ผมชอบมากที่สุดในเพลงสึกิโนะ ไม่ใช่แค่เพราะว่าเป็นท่อนที่ไอจี้ร้องนะครับ
แต่ท่อนนี้มันเหมาะกับคาแรกเตอร์ของจี้ดีครับ เพราะจี้คือคนที่ไม่เคยหยุดฝัน และไม่หยุดที่จะเดินหน้า
เชื่อมั่นในตัวแกเสมอนะ แกคือความภาคภูมิใจของเรา
เราไม่เคยอายใครเวลาตอบว่า "คามิจีจี้"
แม้ในวันที่เราพูดคำนี้แล้วคนถามว่า "เมมคนไหนอ่ะพี่"
แต่ทุกครั้งที่ตอบ มันเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ภูมิใจที่ได้รู้จักและมีน้องสาวอย่างแก
"ไอเด็กแสบของเรา"
nothing's gonna change my love for you
Gygee.... I am so proud of you :)
ยอมรับว่าเสียใจ คือไม่ได้เสียดายเงินทุกบาทที่ทุ่มโหวตให้น้อนนะครับ แต่เสียใจที่เป็นฟิลแบบ เวลาคุณรักใครสักคน เราก็อยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเค้า แต่เราพยายามทุกอย่างแล้ว สุดท้ายมันมอบให้กับเค้าไม่ได้ มันก็เสียใจ โทษตัวเอง ซึ่งผมก็คือ 1 ในนั้น ในตอนประกาสผลผมใส่เสื้อน้องนั่งอยู่คนเดียว ล้อมรอบไปด้วยบ้านอื่นๆ มีบ้านมิวสิค บ้านอร บ้านน้ำใส บ้านเจน บ้านมินๆ (ซึ่งผมมาหลงอยู่ได้ไงไม่รู้ 5555) นั่นแหละครับ พวกนี้เค้าคือบ้านที่แทบจะการันตีอยู่แล้วว่ายังไงก็ติดเซ็ม ตอนที่ประกาศชื่อเมมที่ติด ก็มีเสียงเฮดังไปหมด ผมก็มองด้วยสายตาเศร้าๆ พอจบ 4 คนแรก ผมก็ก้มหน้าแล้วครับ คือรู้ว่ามันยากละ สุดท้ายเซ็ต 2 ประกาศมา สิ่งที่ผมไม่เคยเป็นมาหลายปี ผมจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่เป็นแบบนี้คือตอนไหน ใช่ครับผมปิดหน้าแล้วร้องไห้ ผมเองก็พยายามที่จะกลั้นไว้แล้วนะครับ แต่มันทำไม่ได้ ในหัวผมนึกอยู่แค่ "น้องมันหวังแค่ 32 เอง ทำไมให้มันไม่ได้วะ" ผมคิดวนไปแบบนี้ตลอด จนถึงจุดนึงที่ผมกลั้นไม่ไหว จนครวญออกมามั้งครับ พี่ๆน้องรอบๆตัวผมเค้าก็ลุกขึ้นมากอดผม ลูบหลัง ลูบหัวผม แล้วบอกว่า "ทำเต็มที่แล้ว" "น้องยังมีอนาคตอีกไกลนะ" คือผมยอมรับว่าตอนนั้นมันไม่ค่อยเข้าหัวเท่าไหร่ เพราะผมเสียใจหนักแบบน้ำมูกน้ำตาไหลจนแบบจะขาดใจอ่ะ นึกภาพคนเกื่อบสิบมาโอบผมแล้วแบบ มันฮีลผมได้มากนะครับ ทั้งที่รู้จักแค่ไม่กี่คนเอง พอผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงผมก็โอเคขึ้นละ หยุดร้องไห้แล้วครับ ซึ่งไม่รู้ว่าเพราะการร้องไห้มั้ย แต่มันทำให้ผมได้ปลดปล่อยอะไรไปหลายอย่าง ผมเองก็ยอมรับว่าช่วงเลือกตั้งเป็นช่วงที่กดดันและเหนื่อยพอสมควร ถึงจะไม่อยากให้น้องต้องมารับรู้นะ แต่ถ้าน้องรู้ก็อยากบอกว่ามันเป็นสิ่งที่ทุกคนเค้ายินดีทำ และที่หลายๆคนเค้าเสียน้ำตา ก็เพราะเค้ารักแกไงจี้ เพราะเค้าทำให้แกไม่ได้ เค้าเลยเสียใจ นั่นแหละฮะ
อันนี้ผมอยากแชร์โมเม้นต์ดีๆที่ผมจะจำไปตลอดชีวิตเลยครับ ที่ทุกๆคนช่วยฮีลผมมากตอนประกาศผล ใครจะบอกว่าสังคมของโอตะมันแย่มันห่วยยังไงก็ตาม แต่สังคมที่ผมอยู่มันโคตรดีจริงๆครับ
บรรยากาศของจี้ในงาน จี้ก็เป็นจี้ครับ ยิ้มอย่างเดียว ไม่ว่าใครจะได้จี้จะยิ้มแฉ่งปรบมือดีใจไปกับเค้ายังกับตัวเองเป็นคนได้เลย ผมแทบไม่เคยเจอใครที่แบบเป็นพลังบวกให้กับคนอื่นเท่านี้มาก่อน พลังบวกที่มาจากภายในและตัวตนจริงๆโดยที่ไม่ต้องสร้างมันขึ้นมา ถามว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น เพราะเด็กคนนี้เค้าแสดงให้เห็นมาตลอด น้องรู้ว่าแฟนคลับเครียดเรื่องเลือกตั้ง น้องก็ไม่เคยพูดหรือบิ้วแฟนคลับเลย น้องย้ำเสมอว่าทุกวันนั้นน้องได้ทำสิ่งที่รัก น้องพอใจมากๆแล้ว ไม่ว่าจะได้หรือไม่ได้มันไม่ได้สำคัญกับน้อง แต่ลึกๆผมเชื่อว่าน้องก็อยากได้ สำหรับผมการติดเซ็มสักเพลง มันเหมือนเป็นการซื้อเวลาบนเวทีให้น้องนานกว่าเดิมอย่างน้อยก็ 3 4 นาที ไม่ใช่อยู่แต่เพลงรวมอย่างเดียว นั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมอยากให้น้องติด เพราะน้องจะได้อยู่กับสิ่งที่น้องรักนานขึ้นไป
นี่แหละครับจี้ มันก็คือตัวมัน วันแรกที่รู้จักมัน จนถึงตอนนี้มันก็คือคนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง
สุดท้ายสิ่งที่จี้ฝากถึงคนที่รักน้องทุกๆคนครับ
ก็เหมือนที่เคยพูดแหละครับว่า ไม่ว่าเวลาต่อจากนี้จะผ่านไปแค่ไหน ก็จะยังอยู่กับแกอย่างนี้ตลอดไปแหละน้า
ซิงนี้ไม่ได้ ก็ซิงหน้า ซิงหน้าไม่ได้ก็ซิงต่อไป มันต้องมีสักวันที่เป็นของแกเว้ยจี้ ถึงวันนั้นจะกระโดดให้มันลั่นฮอลไปเล้ย
บางครั้งผมก็อิจฉาคนที่อยู่บนยอดเขา แต่ผมก็มีความสุขกับคนที่อยู่ตีนเขามากกว่า แต่จะไม่ตัดใจจากยอดเขาแน่นอนครับ
"มุ่งไปดั่งฝัน แห่งอนาคต"
นี่คือท่อนที่ผมชอบมากที่สุดในเพลงสึกิโนะ ไม่ใช่แค่เพราะว่าเป็นท่อนที่ไอจี้ร้องนะครับ
แต่ท่อนนี้มันเหมาะกับคาแรกเตอร์ของจี้ดีครับ เพราะจี้คือคนที่ไม่เคยหยุดฝัน และไม่หยุดที่จะเดินหน้า
เชื่อมั่นในตัวแกเสมอนะ แกคือความภาคภูมิใจของเรา
เราไม่เคยอายใครเวลาตอบว่า "คามิจีจี้"
แม้ในวันที่เราพูดคำนี้แล้วคนถามว่า "เมมคนไหนอ่ะพี่"
แต่ทุกครั้งที่ตอบ มันเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ภูมิใจที่ได้รู้จักและมีน้องสาวอย่างแก
"ไอเด็กแสบของเรา"