เป็นเรื่องของน้องที่ทำงานเรียกว่าน้องเปิ้ลละกันนะคะ เปิ้ลเลิกและแยกกันอยู่กับสามีมาสองปีแล้ว ทั้งคู่อายุสามสิบปลายละล่ะ เลิกเพราะเหตุผลของเค้าทั้งคู่ เราไม่ได้ซักไซ้ และเปิ้ลไปมีแฟนใหม่ก่อน และดูท่าว่าสามีก็น่าจะมีหลังจากแยกกันไป ทั้งสองมีลูกอายุ 6 ขวบ อยู่กับเปิ้ล
คราวนี้น้องเค้าคิดอะไรได้สักอย่างเล่าให้เราฟังว่าลูกถามหาพ่อ อยากเจอกันทุกวันๆ นอนด้วยกันแบบเมื่อก่อน
น้องเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนใหม่ ได้สักสามสี่เดือน และเมื่อก่อนปีใหม่ก็เลยนัดสามีมาคุยกันเพราะอยากขอให้กลับมาอยู่แบบเดิม สามีก็ว่าอยากกลับมาอยู่มากๆ เพราะคิดถึงลูก ไม่ได้ประเด็นเปิ้ลเป็นสำคัญนะ กับคนใหม่ก็มองอนาคตไปคนละทาง เหมือนไม่ค่อยเข้ากัน ไม่ได้เริ่มคบเพราะรักแต่เหงา แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงจะทำให้เค้าเสียใจได้หรอ ประมาณนี้
ก็มีพูดเรื่องอะไรไม่แน่นอน อาจกลับมาอยู่เป็นครอบครัวหรือไม่ก็ได้
แล้วทีนี้ น้องนางเปิ้ลนางก็สับสนว่าอ่าวไหงปากบอกรักลูกมากๆจะทำทุกอย่างเพื่อลูก อยากกลับมาอยู่ใจแทบขาด แต่ไม่ยักกะมา น้องคิดว่าเออแฟนนางที่นางบอกเลิกไปมันก็เสียใจมากแต่เปิ้ลมันก็ไม่แคร์ อธิบายเหตุผลให้เค้ายอมรับไปว่านางเลือกลูก
แล้วตัวเปิ้ลก็ตั้งใจ รอคอยไม่คุยไม่คบใครเพราะรอว่าเผื่อสามีกลับมาได้ไม่มีปัญหายุ่งยาก แล้วทีนี้บางทีน้องก็สับสนว่า เอ๊ะ!!ตัวนางเลี้ยงลูกเองเจอปัญหาเองเวลาอยากมีคนปรึกษาเรื่องลูกบ้างก็คุยไม่ได้ สรุปนางว่านางเห็นแก่ตัวที่เลิกไป หรือสามีเห็นแก่ตัวกันแน่ที่ไม่รับรู้ปัญหาลูกในแต่ละวัน หรือไม่มาให้เวลาเต็มที่
แต่เปิ้ลว่าก็เข้าใจนะคนนั้นไม่ผิดอะไรทำไมต้องเลิก
แต่ฟังแล้วมันย้อนแย้งในตัวอ่ะ รักลูกมากๆทำได้ทุกอย่าง และพอตอนนี้มีโอกาสได้กลับมาเป็นครอบครัว กลับมาอยู่อย่างที่สามีต้องการ กลับไม่มา
ถ้างั้นเปิ้ลไปคุยกับคนอื่นแก้เหงาได้ไหม ถ้าทำจะเป็นผิดต่อครอบครัวรึป่าวนางสับสน
ทีนี้เราที่น้องมันจะคอยปรึกษาแต่เราไม่ได้รู้ปัญหาทั้งหมดของทั้งคู่นะไม่ได้ซักมาก เราไปไม่เป็นไม่รู้จะแนะนำไปอย่างไง เพราะไม่เคยเจอเหตุแบบนี้
ขอคำแนะนำดีๆไปบอกต่อน้องเค้าทีนะคะ..สงสารน้องเค้า ถ้าเราเจอก็คงงง ฟังแล้วยังงงไปด้วย
ขอคำแนะนำดีๆให้ทีค่ะ
คราวนี้น้องเค้าคิดอะไรได้สักอย่างเล่าให้เราฟังว่าลูกถามหาพ่อ อยากเจอกันทุกวันๆ นอนด้วยกันแบบเมื่อก่อน
น้องเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนใหม่ ได้สักสามสี่เดือน และเมื่อก่อนปีใหม่ก็เลยนัดสามีมาคุยกันเพราะอยากขอให้กลับมาอยู่แบบเดิม สามีก็ว่าอยากกลับมาอยู่มากๆ เพราะคิดถึงลูก ไม่ได้ประเด็นเปิ้ลเป็นสำคัญนะ กับคนใหม่ก็มองอนาคตไปคนละทาง เหมือนไม่ค่อยเข้ากัน ไม่ได้เริ่มคบเพราะรักแต่เหงา แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงจะทำให้เค้าเสียใจได้หรอ ประมาณนี้
ก็มีพูดเรื่องอะไรไม่แน่นอน อาจกลับมาอยู่เป็นครอบครัวหรือไม่ก็ได้
แล้วทีนี้ น้องนางเปิ้ลนางก็สับสนว่าอ่าวไหงปากบอกรักลูกมากๆจะทำทุกอย่างเพื่อลูก อยากกลับมาอยู่ใจแทบขาด แต่ไม่ยักกะมา น้องคิดว่าเออแฟนนางที่นางบอกเลิกไปมันก็เสียใจมากแต่เปิ้ลมันก็ไม่แคร์ อธิบายเหตุผลให้เค้ายอมรับไปว่านางเลือกลูก
แล้วตัวเปิ้ลก็ตั้งใจ รอคอยไม่คุยไม่คบใครเพราะรอว่าเผื่อสามีกลับมาได้ไม่มีปัญหายุ่งยาก แล้วทีนี้บางทีน้องก็สับสนว่า เอ๊ะ!!ตัวนางเลี้ยงลูกเองเจอปัญหาเองเวลาอยากมีคนปรึกษาเรื่องลูกบ้างก็คุยไม่ได้ สรุปนางว่านางเห็นแก่ตัวที่เลิกไป หรือสามีเห็นแก่ตัวกันแน่ที่ไม่รับรู้ปัญหาลูกในแต่ละวัน หรือไม่มาให้เวลาเต็มที่
แต่เปิ้ลว่าก็เข้าใจนะคนนั้นไม่ผิดอะไรทำไมต้องเลิก
แต่ฟังแล้วมันย้อนแย้งในตัวอ่ะ รักลูกมากๆทำได้ทุกอย่าง และพอตอนนี้มีโอกาสได้กลับมาเป็นครอบครัว กลับมาอยู่อย่างที่สามีต้องการ กลับไม่มา
ถ้างั้นเปิ้ลไปคุยกับคนอื่นแก้เหงาได้ไหม ถ้าทำจะเป็นผิดต่อครอบครัวรึป่าวนางสับสน
ทีนี้เราที่น้องมันจะคอยปรึกษาแต่เราไม่ได้รู้ปัญหาทั้งหมดของทั้งคู่นะไม่ได้ซักมาก เราไปไม่เป็นไม่รู้จะแนะนำไปอย่างไง เพราะไม่เคยเจอเหตุแบบนี้
ขอคำแนะนำดีๆไปบอกต่อน้องเค้าทีนะคะ..สงสารน้องเค้า ถ้าเราเจอก็คงงง ฟังแล้วยังงงไปด้วย