You been up too much, mate?!

กระทู้นี้พูดถึงเรื่อง 'sentence stress' สักหน่อย เป็นหัวข้อที่ค่อนข้าง advance อยู่ (ในด้าน speaking) พอสมควรเลย

อันดับแรกเราต้องมีความรู้เรื่อง word stress ก่อน แต่กระทู้นี้ผมจะไม่พูดถึงแล้วนะ ลองไปหาอ่านบทความเก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้ดูละกัน (เดี๋ยวแปะ link ไว้ให้)

มาดูว่าการเน้นคำในประโยคมันสำคัญต่อการพูดภาษาอังกฤษยังไง
Let's roll!
_______________  

sentence stress คือการที่เรา 'เน้นคำใดคำหนึ่งในประโยค' ให้เด่นกว่าคำอื่น ๆ เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจความหมายได้ง่ายมากขึ้น (to put emphasis on certain words and make them louder than the others.)

เช่นประโยค 'The book is on the table.'
เวลาไปอยู่ในประโยคสนทนาให้ชีวิตจริง ๆ จะเกิด sentence stress แบบนี้ 'the BOOK is ON the TABLE.'

สังเกตมั้ยว่าคำที่ 'โดนเน้น' (stressed word) เนี่ย เป็น 'ใจความสำคัญ' ของประโยคทั้งนั้นเลย
มันสำคัญจนขนาดที่ว่า ต่อให้เราพูดแค่สามคำนี้ ก็ยังเข้าใจประโยคได้ ไม่เชื่อลองดู

"BOOK ON TABLE!" (หนังสืออยู่บนโต๊ะ!)
_______________

การพูดแบบนี้พบบ่อยในเด็กฝรั่งอายุระหว่าง 2 - 5 ขวบ เพราะยังแต่งประโยคไม่คล่องเท่าไหร่ เลยได้แต่พูดคำที่ 'สำคัญ' เพื่อพยายามสื่อความหมายให้พ่อ/แม่/ผู้ปกครองเข้าใจ

และสังเกตที่คำที่ 'ไม่โดนเน้น' (non-stressed words) ด้วย มันจะเป็นคำที่ไม่ได้สำคัญในเชิงความหมายเลย ได้แก่

'the' ที่เป็น article เอาไว้นำหน้าคำนามแค่นั้น
'is' ที่เป็น auxiliary verb ที่เอาไว้เชื่อมคำนามกับ preposition ไม่ได้มีความหมายสำคัญอะไร

สองคำนี้แม้จะถูก 'ละออกจากประโยค' (omit) ไป ก็ยังพอเข้าใจความหมายคร่าว ๆ ของประโยคได้อยู่

พอเราเจอคำเหล่านี้ในประโยค เราจึงไม่จำเป็นต้องไปเน้นมันเลย
_______________

ยกตัวอย่างประโยคให้

ลองสังเกตดูว่า stressed word กับ non-stressed word มันต่างกันอย่างไร (ในด้านความหมายที่ผู้พูดต้องการจะสื่อ)

หรือพูดง่าย ๆ คือ ลองเปรียบเทียบดูว่ามันสำคัญมากน้อยกว่ากันแค่ไหน!

'I DON'T KNOW him.' (ฉันไม่รู้จักเขา)

'can you OPEN the WINDOW, please?' (เปิดหน้าต่างให้ได้มั้ย)

'I NEED to buy some SUGAR.' (ฉันต้องไปซื้อน้ำตาล)

'NOBODY is at HOME.' (ไม่มีใครอยู่บ้าน)

'they SAID we should GO.' (พวกเขาบอกว่าเราต้องไปแล้ว)

'It's DARK at NIGHT.' (มันมืดนะตอนค่ำ)

'she THINKS it's too HARD.' (เธอคิดว่ามันยากไป)

'you see, we DON'T HAVE much TIME left!' (คุณเห็นไหมว่าเราเหลือเวลาไม่มากแล้ว)

'it's gonna RAIN for SURE.' (ฝนตกแน่นอนวันนี้)

'Well, that's NOT MY problem.' (มันไม่ใช่ปัญหาของผม)

ลองแยกเอาคำพวกนี้ออกมาจากประโยคดู จะพบว่าแม้ไม่ได้มาทั้งประโยค คำเหล่านี้ก็พอจะใช้สื่อความหมายให้เข้าใจได้ในระดับนึงเลย!

ain't that AMAZING?!
__________

คำที่โดนเน้น (stressed word) เรามีชื่อให้มันคือ 'Content word' ได้แก่ Nouns, verbs, adjectives, adverbs เป็นต้น

คิดง่าย ๆ ว่า เวลาพูดภาษาอังกฤษให้เน้นเสียงที่คำนาม กริยา คำคุณศัพท์ อะไรแบบนี้

ส่วนคำที่ไม่โดนเน้น (non-stressed word) เราเรียกมันว่า 'Function word' ได้แก่ articles, auxiliary verbs, pronouns เป็นต้น เวลาเจอคำเหล่านี้ก็ไม่ต้องไปเน้นมัน อ่านผ่านไปไว ๆ เลย

สรุปง่าย ๆ คือ Content words สำคัญกว่า function words

ดังนั้นตอนที่เราพูดภาษาอังกฤษ จึงต้องออกเสียงคำที่เป็น content word ให้ดังกว่าคำอื่น (และในขณะเดียวกันก็ออกเสียงคำที่เป็น function words ให้เบากว่าปกติด้วย!)

นี่แหละคือหัวข้อ sentence stress ลองเอาไปฝึกและนำไปปรับใช้กับการพูดภาษาอังกฤษของ แล้วจะพบว่าฝรั่งจะฟังเราออกได้ง่ายขึ้นเยอะ!

'ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกอย่างในวันนี้ รู้มากกว่าเมื่อวานนี้ก็พอ'
รู้ภาษาอังกฤษมากขึ้นทุกวันที่: https://www.facebook.com/MyFathersAnEnglishMan/ (Page: พ่อผมเป็นคนอังกฤษ)
Stay knowledge-hungry
JGC.