กำลังจะเสียเพื่อนไปใช่ไหม

ตามหัวข้อกระทู้เรามีเพื่อนสนิทคนนึง เรารู้จักกันตอนวันมอบตัวเรียนม.1 เพื่อนคนนี้น่ารักมาก เรียนเก่ง ดูน่าคบหา เราเลยลองคุยจนรู้จักกันสนิทกัน คือณ.ตอนนั้นไม่รู้จักใครเลย เราก็สนิทกันวันเปิดเทอมก็นั่งด้วยกัน เเต่ครูจับย้ายที่ใหม่ทั้งห้องเราเลยได้ไปนั่งข้างเพือนอีกคน เเต่เวลาไปไหนเราก็ไปกับเพื่อนคนนี้นะ มีช่วงนึงตอนปรับพื้นฐานเราเผลอไปสนิทกับเพื่อนคนนึงซึ่งอยู่ห้องเดียวกันกับเราเป็นผู้หญิงเขาก็นิสัยดี ขอให้พาไปไหนนางก็พาไป  เราเลยเริ่มสนิทกับเพื่อนคนั้นเเล้วเพื่อนที่เราสนิทในวันมอบตัวก็ไปสนิทกับอีกกลุ่มนึงที่นั่งข้างๆกัน กลุ่มนั้นคุยกันถูกคอเพราะมีหลายอย่างที่ชอบเหมือนกันมากซึ่งต่างจากเราโดยสิ้นเชิง พอเรารู้ว่าเพื่อนที่เราคบด้วยในวันปรับพื้นฐานนิสัยไม่ค่อยโอเคร เราเลยกลับมาสนิทกับเพื่อนที่เราสนิทกันในวันมอบตัวอีกครั้ง เเต่มันก็ยังเหมือนเดิมเเต่ไม่เหมือนตอนนั้น เเต่ก่อนหน้าที่จะเข้ากลุ่มนั้นเรากับ เพื่อนที่ร็จักกันในวันมอบตัว ขอใช้นามว่าA เรากับAไปสนิทกับกลุ่มนึงเเต่อยู่ๆไปเราว่าไม่โอเครเราเลยย้ายมาอยู่กับกลุ่มของA ซึ่งเป็นกลุ่มที่นั่งข้างAเวลาไปไหนก็ไปด้วยกันเเต่เราเเค่ไม่ได้นั่งกับกลุ่มนั้น เพราะเราไม่ชอบย้ายที่ซักเท่าไหร่ มีช่วงนึงเราก็ทะเลาะกับกลุ่มนั้นอย่างเเรง เพราะเรื่องเล็กๆคือการเเบ่งกลุ่มทำงาน คนไม่ลงตัว ซึ่งเราเป็นคนที่เซ้นซิทีฟอะ คิดมาก เราไม่โอเครเลยไม่คุยกับเพื่อน หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างคิดไปเองบ้างก็ว่าเรามองจิกบ้าง  มีครั้งนึงเรารู้สึกผิดมากที่Aถามเราว่าจะยืมนิทานไหม เราตอบไปเเบบเยือกเย็นหลังจากนั้น ก็ไม่ได้คุยกัน จนเราไม่ไหวก็คุยตรงๆจนคืนดีกันกับAเเละเพื่อนในกลุ่ม เเต่ถึงเข้ามาตอนนี้เราก็ร็สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมเเเล้ว Aไปสนิทกับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ใช้นามว่า D เราก็ไม่ได้ไร เเรกๆเวลาทำงานคู่เราจะคู่กับAหลังๆ A ก็คู่กับ D เราก็มปร.คู่กับเพื่อนอีกคนในกลุ่มก็ได้ เราเก็บความรู้สึกนี้ไว้ จริงเราน้อยใจ เเต่เราไม่เคยคิดอิจฉาหรืออะไรเลย เพราะเราเป็นงี้เเต่เด็ก ไม่ชอบอิจฉาใครมันเหมือนมองว่าตัวเองด้อยค่ามากถึงต้องไปอิจฉาคนอื่น จนถึงวันนี้เราก็ยังอยู่ในกลุ่มนั้นเเบบ..ไม่ค่อยมีตัวตนซักเท่าไหร่อะ ดูเศร้าๆเนอะ เราไม่สามารถยึดติด หรือทำไรได้มากกว่านี้ น้อยใจก็ไม่ได้ อะไรก็ไม่ได้อีกเเล้วอะ