อยู่มัธยมค่ะ
ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้อ่าค่ะ ไม่อยากไปโรงเรียนเลย ไม่อยากแม้แต่จะไปเหยียบ ขับรถผ่านหน้าโรงเรียนยังโกรธโรงเรียนเลยค่ะ ตื่นเช้ามาก็ปกตินี่แหละค่ะ แต่พอนึกได้ง่าเออต้องไปโรงเรียนนะ รู้สึกหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตขึ้นมาทันทีเลยค่ะ หมดไฟทันที ชีวิตแลดูมืดมนทั้งๆที่ก็ไม่มีอะไรเลย ตื่นมาสดใส นึกขึ้นได้ปุ๊ปรู้สึกชีวิตมีแต่ทางตัน
พอไปเรียนก็รู้สึกอยากร้องไห้ ไม่อยากเรียนมากเวอร์ น่าเบื่อมากก ฟังหูซ้ายทะลุหูขวา เหม่อจริงจังมาก ไม่พอใจทุกอย่างบนโลก ทั้งๆที่ปกติเป็นคนที่ชอบเรียนรู้ทุกอย่างเลยค่ะ พอได้เรียนแล้วมีความสุข เพิ่งมาเป็นได้ 1-2ปีนี่แหละค่ะ
แต่ไม่ได้มีความรู้สึกอยากเทการเรียนหรือขี้เกียจเลยนะคะ ถ้างันไหนคือไม่อยากไป รร มากจริงๆก็หยุดอยู่บ้านทำการบ้าน อ่านหนังสือ คืออยากเรียนรู้นั่นแหละ แต่ไม่อยากไป รร เลย ควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ เป็นแบบนี้ต่อไป กลัวมีปัญหาภายหลังกับอยู่ในสังคมยากอ่าค่ะ แงงงง
ควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ
ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้อ่าค่ะ ไม่อยากไปโรงเรียนเลย ไม่อยากแม้แต่จะไปเหยียบ ขับรถผ่านหน้าโรงเรียนยังโกรธโรงเรียนเลยค่ะ ตื่นเช้ามาก็ปกตินี่แหละค่ะ แต่พอนึกได้ง่าเออต้องไปโรงเรียนนะ รู้สึกหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตขึ้นมาทันทีเลยค่ะ หมดไฟทันที ชีวิตแลดูมืดมนทั้งๆที่ก็ไม่มีอะไรเลย ตื่นมาสดใส นึกขึ้นได้ปุ๊ปรู้สึกชีวิตมีแต่ทางตัน
พอไปเรียนก็รู้สึกอยากร้องไห้ ไม่อยากเรียนมากเวอร์ น่าเบื่อมากก ฟังหูซ้ายทะลุหูขวา เหม่อจริงจังมาก ไม่พอใจทุกอย่างบนโลก ทั้งๆที่ปกติเป็นคนที่ชอบเรียนรู้ทุกอย่างเลยค่ะ พอได้เรียนแล้วมีความสุข เพิ่งมาเป็นได้ 1-2ปีนี่แหละค่ะ
แต่ไม่ได้มีความรู้สึกอยากเทการเรียนหรือขี้เกียจเลยนะคะ ถ้างันไหนคือไม่อยากไป รร มากจริงๆก็หยุดอยู่บ้านทำการบ้าน อ่านหนังสือ คืออยากเรียนรู้นั่นแหละ แต่ไม่อยากไป รร เลย ควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ เป็นแบบนี้ต่อไป กลัวมีปัญหาภายหลังกับอยู่ในสังคมยากอ่าค่ะ แงงงง