ผมมีคำถามที่อยู่ในใจมาตลอดเวลาคับ ในตอนนี้ผมก็ยังถามตัวเองอยู่เหมือนกัน ว่าเวลามีสิ่งที่เรารักหรือสิ่งที่เราดูแลมาตลอดมา กับพังพินาตทำไมถึงผึ้งมารู้คุณค่าทั้งๆที่สิ่งนั้นเนี่ยอยู่กับเรามาตลอดแต่เรากับไม่ใส่ใจกับมันแต่พอเรามาเจอสถาพตอนที่มันไม่เหลืออะไรแล้วทำไมเราถึงมารู้คุณค่าที่หลัง ผมขอยกตัวอย่างมาหนึ่งข้อนะคับ เช่น คนที่เรารักได้จากเราไปทำไมดวลาเขาอยู่กับเรา เราไม่สนใจแต่พอเขาได้จากเราไปกับมานั้งร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าว่าเขาเสียแล้วทำไมเราไม่ดูแล้วเขาให้ดีกว่านี้.. นั้นจึงเป็นคำถามกับผมว่าทำไมเขาถึงร้องไห้ทำไมดขาถึงเสียใจเพราะอะไรเขาถึงเสียใจ ผมจึงอยากถามถึงคนที่เขามาอ่านทุกคนว่า ``คุณรู้สึกอย่างไร ภ้ามีสิ่งหนึ่งที่เรารักพักพินาตอยู่ตรวหน้าเรา``
คำถามของเด็กอายุ13