ชีวิตครอบครัวแย่ เพราะผมโทษแต่คนอื่น สาเหตุของครอบครัวแตกแยก?

ผมมีครอบครัว มีลูกสาว6ขวบ 1คน  อยู่ด้วยกันมา 9 ปี เราตกลงกันว่าจะยุติความสัมพันธ์ เพราะเธอติดเพื่อนชอบไปกินเหล้านอกบ้านกับเพื่อนทั้งหญิงทั้งชาย  ส่วนผมชอบอยู่บ้าน ไม่อยากไปไหน เพราะเห็นว่ามีลูกแล้ว แต่ก่อนผมก็กินก็เที่ยวมาเยอะ ผมจึงเลิกเรื่องเหล้า เรื่องเที่ยว  เรื่องผู้หญิง  มา4 ปี  ผมไม่มีเพื่อน ผมมีแต่เธอกับลูก ผมทำงาน ดูแลค่าใช้จ่าย ของลูก และเธอเกือบทั้งหมด  ส่วนเธอผ่อนรถ กับดูแลลูกเพราะอยู่กับลูก ขาดเหลือตรงไหน ผมไม่มีก็พยายามจัดสรรมาให้ เราต่างคนต่างมีหน้าที่  
    ที่เธอชอบเที่ยวเพราะผมเอาใจไม่ค่อยเก่ง เธอจึงชอบ ออกไปนอกบ้าน และตอนนี้เงินผมรับน้อยลง
อาจจะติดขัดไม่เหมือนช่วงแรก เพราะตอนนี้ผมสร้งบ้านให้แม่ และหลังจากบ้านแม่เสร็จ ผมก็จะสร้างบ้านให้ลูกต่ออีก เพราะลูกยังไม่โต ยังรอได้ แต่แม่ผมรอไม่ได้แล้วแกแก่มากแล้ว  การใช้จ่ายในครอบครัว อาจจะไม่สะดวก ที่ทะเลาะกัน เพราะเธอชอบไปกินเหล้าที่ร้านเหล้ากับเพื่อนๆ นั่นแหละคับ และผมบอกให้ลดลงบ้างถ้าไปก็ให้รู้จักเวลา กลับบ้าน เธอกลับมาตี5 เธอบอกว่าเป็นเรื่องปกติ นานๆทีเจอเพื่อน ทั้งที่บ้านเพื่อนของเธอก็อยู่ใกล้ๆกัน บ้านอยู่.เมือง คับ

   ที่จริงมันก็หมักหมมมานานหลายปีแล้ว  ผมแค่ไม่พูด เพราะหวังในใจลึกๆ ว่าเธออาจจะลดลงได้ พักหลังนี้ผมพูดไม่ได้เลย เธอบอกว่าผมคอยโทษแต่คนอื่น คราวนี้ผมเลยโทษตัวเอง  อาจจะเป็นเพราะผมไม่เอาใจเธอ ไม่ได้นั่งกินเหล้าด้วยเหมือนสมัยคบกับแรกๆ ผมอาจจะไม่เสมอต้นเสมอปลาย  ในเรื่องนี้ ส่วนเรื่องความรัก ผมก็ยังรักเธอ แต่อาจจะไม่เคยได้ยิน และ ผมก็ไม่มีผู้หญิงคนอื่น และเธอก็ไม่มีในตอนนี้  ผมเสียใจที่เธอบอกกับผมว่า ผมไม่เคยรักเธอเลย ผมไม่เคยร้องให้ให้เธอเห็น เวลาเรามีปัญหากัน
      ตอนนี้ผมสงสารลูกมาก ไม่รู้ต่อไปจะอยู่ยังไงถ้าเกิดวันนึงเขามีพ่อใหม่ แฟนผมเธอมักบอกว่าผมไม่รักลูกรักครอบครัว  ผมเสียใจทุกครั้งที่ได้ยินคำว่าผมไม่รักครอบครัว
ที่ทะเลาะกัน และเรื่องทะเลาะไม่เคยมีเรื่องอื่นนอกจากเรื่องกินเหล้านอกบ้าน
    ผมอาจจะโทษคนอื่นมาตลอดจริงๆ ว่าไม่สมควรทำ  ผมควรจะเป็นคนออกไปกินเหล้านอกบ้านมากกว่าไหมครับ


     ปล.เรื่องมันเยอะกว่านี้คับ  ขอโทษที่พิมพ์สลับไปสลับมา  ได้ระบายในนี้ รู้สึกดีขึ้นนิดนึงคับ