ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เพิ่งเลิกกับแฟนเมื่อคืน

อยู่ด้วยกันมา 2 ปีเราตัวคนเดียวแม่เสียไปแล้วปกติเราอยู่กับแม่ พอแม่เสียแฟนก็เข้ามาเติมเต็มทุกอย่างกลายเป็นรักเค้ามาก เรากลัวการอยู่คนเดียว(เช่าห้องอยู่) ที่ผ่านมาคบๆเลิกๆหลายครั้งเพราะเค้าชอบประชดบอกเลิกพอเราง้อเค้าก็ดีกับเรา แต่ตอนนี้เราตกลงกันจริงๆจังๆขอจบกันแบบดีๆ ซึ่งเป็นเค้าที่ตกลงแต่เราต้องรับมันให้ได้ บวกกับเราไม่ไหวแล้วคำว่าเลิกมันไม่ใช่คำที่เอามาพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันเป็นคำที่พูดออกมาแล้วกลับคืนไม่ได้ เราอยากใจแข็งถ้าเค้ามาง้อเราอีกเราขอเลือกไม่หวนกลับไป แต่ติดตรงที่เพื่อนเราไม่มี เกมเล่นอะไรสักพักก็เบื่อ  อยากออกไปเจอผู้คนแต่ไม่รู้จะไปเจอใคร


ขอบคุณที่ทุกท่านเข้ามาอ่านที่เราบ่นๆไปทั้งหมดนะคะ  อยากขอกำลังใจเพราะตอนนี่เศร้ามากๆจริงๆ สงสัยตัวเองตั้งแต่คบกันปีแรกแล้วว่าโรคซึมเศร้าจะถามหาหรือป่าว ช่วงปี 60-61เราไม่เคยมีความสุขมีแต่เรื่องเครียดเข้าออกรพ.เป็นว่าเล่นนอนไม่หลับหมอจ่ายยานอนหลับมาให้ทุกครั้งที่ไป