ย้อนไปเมื่อมิถนายน 2559
สมาชิกห้องราชดำเนิน  ได้จัดกิจกรรมมีทติ้งอวยพรวันเกิดให้นายกฯยิ่งลักษณ์








ไม่ต้องสาธยายนะครับ
ว่าบรรยากาศงานมีทติ้งเป็นอย่างไร  สนุกสนานแค่ไหน  นายกฯยิ่งลักษณ์น่ารักและเป็นกันเองเพียงใด

ไม่แค่ปี 59     ก่อนหน้า-หลังปีนั้น  ในช่วงปี  57  58  60   ก็มีการจัดมีทติ้งกลุ่ม  มีทติ้งย่อยเล็ก ๆ
พบปะกับนายกฯยิ่งลักษณ์อยู่อีกสามสี่ครั้ง

ซึ่งทุกครั้ง  นายกฯยิ่งลักษณ์จะเป็นกันเองและดูมีความสุขมาก
สร้างประทับใจให้แก่เพื่อนสมาชิกที่ร่วมมีทติ้งแบบไม่มีวันลืม


ประเด็นที่อยากบอกเล่าย้อนไปถึงก็คือ
ตามหลักสากลในกรณีแบบนี้  เรื่องความปลอดภัยเป็นเรื่องสำคัญที่สุด  ความปลอดภัยในทุก ๆ ด้าน
การพบปะมีทติ้งกับนายกฯยิ่งลักษณ์  ทุกคนจึงต้องแสดงชื่อ - สกุล  เพื่อเปิดเผยตัวตน
ปกติธรรมดาครับ  ที่ฝ่ายทีมงานด้านความปลอดภัยนายกฯยิ่งลักษณ์ต้องตรวจสอบ
หากไม่ตรวจสอบว่าใครเป็นใคร  เกิดมีจอมลวงโลกสักคนแฝงตัวเข้าร่วมในงานมีทติ้งแล้วเอาไปหาผลประโยชน์
ผู้ที่จะได้รับผลกระทบเสียหายมากที่สุดก็คือตัวนายกฯยิ่งลักษณ์นั่นเอง

ก็ไม่มีปัญหาครับ   เพื่อนสมาชิกทุกคนที่เข้าร่วม  ยินดีเปิดเผยตัวตน  ระบุชื่อ - สกุล  เรียบร้อยง่ายดาย
หลายคน  ไม่แค่ชื่อ - สกุล    เพื่อความโปร่งใส  ก็บอกถึงที่อยู่  หน้าที่การงาน   ครบถ้วนเพื่อสร้างบรรยากาศความไว้วางใจ

แต่แปลก   ไม่มีใครกล้าบอกถึงระดับความหล่อ
สงสัยเกรงใจหล่ออันดับหนึ่งราชดำเนินอย่างคุณขวัญเขา




เรื่องราวแบบนี้  ไม่น่ามีมาม่านะครับ   แต่ก็มีจนได้

คือ  ในการพบปะกับนายกฯยิ่งลักษณ์ครั้งหนึ่ง  
มีคนบางคนไม่ยอมบอกชื่อ - นามสกุล  ซะงั้น   การพบปะเลยต้องเลิกล้ม  
สร้างความกระทบกระเทือนคลางแคลงใจให้ฝ่ายนายกฯยิ่งลักษณ์อย่างมาก
และมีผลกระทบไปถึงคนประสานงาน  คนเกี่ยวข้อง  กว่าจะพูดจาอธิบายเคลียร์ความคลางแคลงได้  เล่นเอาเหนื่อย

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลอะไรถึงไม่กล้า ไม่ยอมบอกชื่อ - นามสกุล
อาจจะอายชื่อก็ได้มั้ง



อีกเรื่อง  คือเรื่องหนังสือสองเล่มนี้




คิดอย่างยิ่งลักษณ์  และสมุดภาพยิ่งลักษณ์

มีคนบางคนสั่งซื้อหนังสือสองเล่มนี้จำนวนหลายร้อยเล่ม  ด้วยเหตุผลสวยหรูว่า  จะเอามาแจกเพื่อน ๆ
แต่ไม่ได้สั่งซื้อด้วยตัวเอง  ให้คนอื่นช่วยประสานดำเนินการให้

คนประสานงานก็ติดต่อ  สั่งจอง  และรับหนังสือจำนวนหลายร้อยเล่มเรียบร้อย
แต่พอติดต่อไปยังคนสั่งซื้อ  กลับไม่มีการรับสาย  ไม่พูด ไม่คุย  ไม่ว่าทางช่องทางใด ๆ   เฉยไปซะดื้อ ๆ ซะงั้น
แถมเอาไปพูดเอาดีเข้าตัวว่า  ทำไมต้องให้รับผิดชอบคนเดียวทั้งหมด  ทำไมไม่มีใครร่วมจ่ายด้วย
คนประสานงานเลยต้องหอบหนังสือขายเอง  ดีที่ขายหมดเพราะใคร ๆ ก็อยากได้   รอดตัวไป


สองกรณี     ไม่ยอมเปิดเผยชื่อ - นามสกุล    สั่งซื้อแล้วไม่รับของ ปล่อยให้คนประสานสั่งจองเดือดร้อนรับผิดชอบแทน
สร้างความประทับใจให้เพื่อน ๆ  เป็นอย่างยิ่ง   จนต้องเลิกราการคบหากันในที่สุด

สร้างความเคืองแค้น  อวตารล็อคอินมาตั้งทู้ด่ายิ่งลักษณ์-ทักษิณ อยู่แทบทุกวัน





ส่วนใครหมั่นไส้ลุงโอลด์   ผมขอชี้เป้า
หน้าตายังงี้  ยังกล้ามาแข่งหล่อกับขวัญ  







คิดถึงตอนเป็นเด็ก  ตอนนั้นผมยังเรียนอยู่ราว ๆ ป.4
วันเด็กในยุคนั้น  เหมือนเด็กเป็นเทพ  ปีละวัน  เด็กคือพระเจ้า

นั่งรถเมล์ฟรี   นั่งรถไฟฟรี   มีเครื่องดื่มที่เป็นประโยชน์ดื่มฟรีไม่อั้น  เช่น  โอวัลติน  ไมโล  นมสด  น้ำผลไม้  
อาหารการกิน  ขนมนมเนย  มีให้กินจนกินไม่ได้เพราะอิ่ม  แทบจะทุกมุมถนน
ดูหนังฟรี  ทุกโรง   ฉายตั้งแต่เช้าไปจนบ่าย   มีของแจก  มีการละเล่นแข่งขันชิงรางวัลมากมาย  ทั้งร้องเพลง  ตอบปัญหา  
ฝ่ายตำรวจ  ทหาร  ก็ขนอาวุธยุทโธปกรณ์ออกมาให้เด็กได้ดูได้เล่น  รถถัง ปืนใหญ่ เครื่องบิน  ปืนกล  ฯลฯ
อุบลฯมีทั้งกองบินของทหารอากาศ  มีทั้งมณฑลทหารบก  เรื่องอาวุธยุทโธปกรณ์จึงมีให้เด็กได้ดูได้ชมอย่างจุใจ


ปีนั้น  ผมฉายเดี่ยว  แต่งชุดนักเรียนออกจากบ้านตั้งแต่เช้า
มีแผนลึก ๆ ในใจ  ว่าจะไปประกวดร้องเพลงที่สถานีตำรวจ  ไม่บอกใคร  กลัวโดนแซว

ขณะกำลังด้อม ๆ มอง ๆ หาที่สมัครประกวด  บนเวทีก็มีการแจกอุปกรณ์การเรียน
พวกสมุด  ดินสอ  ปากกา  ยางลบ    เนื่องจากของมีเยอะ  คนเยอะ   คนแจกเลยใช้วิธีหว่าน
คือหว่านจากบนเวทีลงมา  ให้เด็ก ๆ เก็บ   ก็เกิดการแย่งกันเก็บสิครับ

ผมเองไม่รู้ไปแย่งเก็บอีท่าไหน   ช่วงชุลมุน  ก็ไปนั่งคร่อมคนอื่นเข้า
ผู้ชายครับ  เด็กผู้ชายเหมือนกัน  อย่าคิดลึก

ไม่ได้คร่อมธรรมดาครับ  แต่คร่อมคอเลยแหละ
ได้เรื่องสิครับ   ไอ้คนโดนผมคร่อมตัวโตยังกะกระบือ   ดูโกรธมากที่โดนคนตัวเล็กกว่าคร่อมคอ

ผลักผมออก  ผมนี่แทบเรียกได้ว่ากระเด็น   เท่านั้นไม่พอ
หมอยังลุกหน้าแดงก่ำโมโหจัด  ย่างสามขุมเข้ามาเอาเรื่องผม  กำปั้นกำแน่น  คว้าคอผมหมับ

มีเร๊อะผมจะกลัว   ตัวโตแค่ไหนก็ไม่กลัว
ผมสะบัดหลุด   วิ่งหน้าตั้งสิครับ   จะอยู่ทำไม   ไอ้ยักษ์วิ่งไล่ผม
จากสถานีตำรวจ  จนถึงกิโลศูนย์  ระยะทางสองสามกิโล  ผมนี่ไม่มีเหนื่อย  ก็คนหนีตายเหนื่อยไม่ได้
ส่วนเจ้ายักษ์  หอบแฮ่ก ๆ   จนหยุดวิ่ง  ยืนชี้หน้าผมแบบอาฆาตสุด ๆ




วันเด็กปีนั้นของผม  เลยจบตั้งแต่ยังไม่เที่ยง  ไม่กล้าไปไหนอีก  กลัวเจอไอ้ยักษ์

หากไม่เกิดเหตุในวันนั้น   ไม่แน่ครับ   ป่านนี้โลกอาจรู้จักนักร้องเสียงทองที่โด่งดังยิ่งกว่าสายัณห์  สัญญา  ก็ได้

นี่แหละหนาที่เขาเรียกว่า  ฟ้าลิขิต




สุขสันต์วันเด็กครับ