เราอายุ 30 กว่าแระ เราแค่อยากแชร์ชีวิตของเราให้เพื่อนๆฟัง สำหรับ คนที่คิดว่าชีวิตตัวเองแย่แล้ว ก็ลองอ่านชีวิตเรา
แม่เราทิ้งเราตั้งแต่ เรา คลอดมาได้ 2 เดือน แยกทางกับพ่อต่างคนต่างไป ยายเลี้ยงเรามาด้วยการ งมหอยในคลองบึง และเก็บผักบุ้งมาขาย บ้านเราไม่มีเงิน จนมาก ยายเก็บผักบุ้งมาได้ หา 1 วัน ขาย หนึ่งวัน ได้ 120 บาท มือ เท้ายาย เป็นเชื้อรา ยายเน้นให้เราเรียนตั้งใจ ให้ช่วยยาย ถือกิโล และผัก บุ้งไปขายตลาดตอนตี3 ตั้งแต่ 7 ขวบ 08:00 ก็ไปรับยาย วันไหนไปเรียน ยายก็เดินถือจองกลับเอง ฤดูแล้งก็เก็บขวดขาย ทำไมชีวิตบ้านเราแย่ ก็เพราะยายเรา มีลูก แต่กินเหล้า เมายา เลยจนกว่าบ้านอื่นๆ พ่อ ส่งเสียให้เราบ้าง แต่ก็เสียตอนเรา อายุ13 แม่ไม่เคยส่งเสียให้เราเลยส่วนยาย
แม่ก็ไม่เคยดูแล พอเราทำงานได้ แม่ก็โทรมาขอแต่เงิน เราก็ไม่มีให้เพราะเราทำงานเราให้เงินยาย และคนในบ้านอีกหลายคน ถึงคนจะเมาเหล้า แต่ก็ยังซื้อกับข้าวมาให้หลาน เราเลยต้องเลี้ยงคนในบ้าน ส่งเสียตลอด จนวันนึงยายเรา เสีย ต่อมาลุงอีก 2 คนก็เสีย เหลือน้าชาย เลยเลิกเหล้า แม่กลับมางานศพยาย และพูดว่ายายตายแล้ว ให้ส่งเงินให้เขาทุกเดือน เราก็ส่ง ตอนน้ำท่วม แม่ไม่ได้ช่วยเหลือเราในตอนว่างงานเลย แต่พอกลับมาทำงานได้ ได้โบนัส เยอะ กลับโทรมาว่าเราว่า ได้เยอะ ทำไมให้เงินเขาเท่าเดิม เราน้ำตาตกเลย กับคำพูดแม่ จากนั้นไม่กี่ปี แม่พิการขาลีบ เดืนไม่ได้ ผัวใหม่ของแม่เหมารถกะบะ แล้วเอาแม่นอนมาในรถจากจันทบุรี มาส่งที่บ้าน แต่ผัวไม่ได้มาด้วยนะ ให้มากับคนเหมารถนั่นแหล่ะ จากนั้น ก็ป่วยนอนติดเตียง ทุกวันนี้เราต้องจ่ายค่าดูแลแม่ ให้น้าชายช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม และดูแลอม่เรา คนที่ทำแท้งเรา คนที่ทิ้งเรา คนที่ทิ้งยาย กลับมาด้วยร่างกายพิการ แต่สามารถพูดได้ ยกเว้นเดิน เคยกลับมาหาในตอน เราอายุ 20 กว่าๆแต่ไม่ได้รอเรานะ มาทำไมไม่รู้ และก็ขโมยเสื้อผ้าใหม่ๆ กับจานกระเบื้องที่บ้านไปด้วย เราไม่อยากหยิบยืมเงินให้เวลาทำศพเวลามีใครเสียชีวิตในบ้าน เลยทำประกันให้ทุกคนและทุกคนก็รู้ว่าเรา ต้องรับผิดชอบเขาทุกคน. แต่แม่พูดว่า เราทำหวังเงินประกัน อยากให้เขาตาย ทั้งๆที่ทำประกัน พร้อมลุงและน้า ในขณะที่ทุกคนสุขภาพดีกันหมด
ใครที่อยู่กับพ่อแม่ แล้วโดนบ่น อย่าคิดว่าเขาไม่รักนะ เพราะเขาไม่ได้ทิ้งคุณไปใหน เขาคอยเลี้ยงดูคุณ
ซึ่งต่างกับเรา เราเจอเรื่องบั่นทอนจิตใจมาตลอด แต่สุดท้ายแม่ก็คือแม่ คำพูดยายสอนไว้ แม่เปลี่ยนไม่ได้
ทุกวันนี้ เรายังคงดูแล ส่งเสีย ทั้งน้าชายและแม่ เพราะเราไม่ส่งเสีย น้าก็จะลำบาก อีก. ตอนนี้เราซ่อมบ้าน และทำห้องให้แม่ที่ป่วยติดเตียงให้นอนสบายขึ้น
เพราะคิดว่า แม่จะทำยังไงกับเราก็ได้ แต่เราจะต้องไม่ทำแบบแม่
ดูแลเขาจนถึงที่สุด
ชีวิตใครแย่ อ่านดู สู้ๆกันนะคะ
แม่เราทิ้งเราตั้งแต่ เรา คลอดมาได้ 2 เดือน แยกทางกับพ่อต่างคนต่างไป ยายเลี้ยงเรามาด้วยการ งมหอยในคลองบึง และเก็บผักบุ้งมาขาย บ้านเราไม่มีเงิน จนมาก ยายเก็บผักบุ้งมาได้ หา 1 วัน ขาย หนึ่งวัน ได้ 120 บาท มือ เท้ายาย เป็นเชื้อรา ยายเน้นให้เราเรียนตั้งใจ ให้ช่วยยาย ถือกิโล และผัก บุ้งไปขายตลาดตอนตี3 ตั้งแต่ 7 ขวบ 08:00 ก็ไปรับยาย วันไหนไปเรียน ยายก็เดินถือจองกลับเอง ฤดูแล้งก็เก็บขวดขาย ทำไมชีวิตบ้านเราแย่ ก็เพราะยายเรา มีลูก แต่กินเหล้า เมายา เลยจนกว่าบ้านอื่นๆ พ่อ ส่งเสียให้เราบ้าง แต่ก็เสียตอนเรา อายุ13 แม่ไม่เคยส่งเสียให้เราเลยส่วนยาย
แม่ก็ไม่เคยดูแล พอเราทำงานได้ แม่ก็โทรมาขอแต่เงิน เราก็ไม่มีให้เพราะเราทำงานเราให้เงินยาย และคนในบ้านอีกหลายคน ถึงคนจะเมาเหล้า แต่ก็ยังซื้อกับข้าวมาให้หลาน เราเลยต้องเลี้ยงคนในบ้าน ส่งเสียตลอด จนวันนึงยายเรา เสีย ต่อมาลุงอีก 2 คนก็เสีย เหลือน้าชาย เลยเลิกเหล้า แม่กลับมางานศพยาย และพูดว่ายายตายแล้ว ให้ส่งเงินให้เขาทุกเดือน เราก็ส่ง ตอนน้ำท่วม แม่ไม่ได้ช่วยเหลือเราในตอนว่างงานเลย แต่พอกลับมาทำงานได้ ได้โบนัส เยอะ กลับโทรมาว่าเราว่า ได้เยอะ ทำไมให้เงินเขาเท่าเดิม เราน้ำตาตกเลย กับคำพูดแม่ จากนั้นไม่กี่ปี แม่พิการขาลีบ เดืนไม่ได้ ผัวใหม่ของแม่เหมารถกะบะ แล้วเอาแม่นอนมาในรถจากจันทบุรี มาส่งที่บ้าน แต่ผัวไม่ได้มาด้วยนะ ให้มากับคนเหมารถนั่นแหล่ะ จากนั้น ก็ป่วยนอนติดเตียง ทุกวันนี้เราต้องจ่ายค่าดูแลแม่ ให้น้าชายช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม และดูแลอม่เรา คนที่ทำแท้งเรา คนที่ทิ้งเรา คนที่ทิ้งยาย กลับมาด้วยร่างกายพิการ แต่สามารถพูดได้ ยกเว้นเดิน เคยกลับมาหาในตอน เราอายุ 20 กว่าๆแต่ไม่ได้รอเรานะ มาทำไมไม่รู้ และก็ขโมยเสื้อผ้าใหม่ๆ กับจานกระเบื้องที่บ้านไปด้วย เราไม่อยากหยิบยืมเงินให้เวลาทำศพเวลามีใครเสียชีวิตในบ้าน เลยทำประกันให้ทุกคนและทุกคนก็รู้ว่าเรา ต้องรับผิดชอบเขาทุกคน. แต่แม่พูดว่า เราทำหวังเงินประกัน อยากให้เขาตาย ทั้งๆที่ทำประกัน พร้อมลุงและน้า ในขณะที่ทุกคนสุขภาพดีกันหมด
ใครที่อยู่กับพ่อแม่ แล้วโดนบ่น อย่าคิดว่าเขาไม่รักนะ เพราะเขาไม่ได้ทิ้งคุณไปใหน เขาคอยเลี้ยงดูคุณ
ซึ่งต่างกับเรา เราเจอเรื่องบั่นทอนจิตใจมาตลอด แต่สุดท้ายแม่ก็คือแม่ คำพูดยายสอนไว้ แม่เปลี่ยนไม่ได้
ทุกวันนี้ เรายังคงดูแล ส่งเสีย ทั้งน้าชายและแม่ เพราะเราไม่ส่งเสีย น้าก็จะลำบาก อีก. ตอนนี้เราซ่อมบ้าน และทำห้องให้แม่ที่ป่วยติดเตียงให้นอนสบายขึ้น
เพราะคิดว่า แม่จะทำยังไงกับเราก็ได้ แต่เราจะต้องไม่ทำแบบแม่
ดูแลเขาจนถึงที่สุด