มาร่วมแชร์ประสบการณ์กัน เที่ยวญี่ปุ่นแล้ว แผนล่ม ของหาย คุณทำอย่างไร?! สำหรับผม อยากขอบคุณพวกเขาอีกครั้งฮีโร่ของผม 🥰🥰

มาร่วมแชร์ประสบการณ์กัน เที่ยวญี่ปุ่นแล้ว แผนล่ม ของหาย คุณทำอย่างไร?!

สำหรับผม อยากขอบคุณพวกเขาอีกครั้งฮีโร่ของผม 🥰🥰
..ประสบการณ์ความวุ่นวายที่ไม่มีวันลืม แผนล่ม ลืมกระเป๋ากล้อง เมื่อคุณอ่านจบแล้วจะเข้าใจว่าทำไมผมถึงหลงรักการท่องเที่ยวญี่ปุ่น
เรื่องนี้เกิดเมื่อสองปีก่อน

ทริปนี้ผมใช้เวลาวางแผนท่องเที่ยวกว่า 10 เดือน เพราะก่อนทริปนี้ผมได้พาเพื่อนไปเที่ยวฮอกไกโดช่วงใบไม้เปลี่ยนสีมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่รู้สึกว่ายังไม่สุด เลยตั้งใจว่าต้องไปอีก จึงจัดแจงวางแผนเที่ยวตั้งแต่ต้นปี กะว่า ปลายตุลา ต้นพฤศจิกา ใบไม้เปลี่ยนสีที่ฮอกไกโด ต้องพีคสุดๆ และก็ไม่ผิดหวังจริงๆ แต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ก่อให้เกิดความวุ่นวายทำให้แผนผิดเพี้ยน กลายเป็นทริปที่ยุ่งเหยิง

รวมทั้งต้องลุ้นกันแบบสุดๆ ด้วยเหตุการณ์ครั้งนี้ จึงทำให้ผมชัดเจนกับหลายๆคนได้เลยว่าทำไมผมถึงหลงไหลการท่องเที่ยวญี่ปุ่น

ปล.เรื่องยาวมาก แต่จะเป็นประสบการณ์ที่เป็นแนวทางแก้ปัญหาได้ครับ
ถ้าคิดว่าเป็นประโยชน์ฝากแชร์ต่อเผื่อว่าใครอาจเจอเหตุการณ์แบบผม

ติดตามได้ ณ บัดนาวครับ
โดย @เที่ยวตามใจกับนายหนึ่ง
อ่านเรื่องเต็มได้ที่เพจ เที่ยวตามใจกับนายหนึ่งครับ
https://www.facebook.com/JourneyWithTheOne/posts/2468200346583239?__xts__

ทริปนี้ คณะเราเดินทางกัน 6คน ประกอบด้วย ผม ภรรยา เพื่อนอีก 4คน ระยะเวลา 8วัน 6คืน โดยมีโปรแกรมคือ

วันที่1 เย็น บินด้วยสายการบิน สิงคโปร์ ต่อเครื่องที่สิงคโปร์

วันที่2 เที่ยวโตเกียว ไหว้พระวัดเมจิ ช้อปปิ้งฮาราจุกุ เที่ยวสวนอูเอะโนะและนั่งชินคันเซ็นไป ฮาโกดาเตะ

วันที่3 นั่งรถไฟต่อไปที่ซัปโปโร เที่ยวศาลเจ้าฮอกไกโด พิพิธภัณฑ์เบียร์ซัปโปโร ปิดด้วยบุฟเฟต์ เจ็งกิสข่าน(เนื้อแกะย่าง)

วันที่4 ชมใบไม้เปลี่ยนสีที่ มหาวิทยาลัยฮอกไกโด เที่ยวตลาดปลา ขึ้นเขาโมอิวะ ช้อปปิ้งทานุกิโคจิ ร่วมเทศกาลฮาโลวีน

วันที่5 ล่องเรือทะเลสาบโทยะ เที่ยวโกดังอิฐแดงฮาโกดาเตะ

วันที่6 ตลาดปลาฮาโกดาเตะ ปราสาท5ดาว สวนมิฮาราชิ ขึ้นเขาฮาโกดะเตะชมพระอาทิตย์ตกดิน

วันที่7 นั่งชินคันเซ็นมาโตเกียว ช้อปปิ้งอูเอะโนะ ปิดท้ายด้วย บุฟเฟต์เนื้อย่างร๊อคคะเซ็น

วันที่8 เดินทางกลับด้วยสายการบินสิงค์โปร์ ต่อเครื่องสิงคโปร์กลับไทย

แผนนี้วางไว้อย่างดี พร้อมศึกษาเส้นทางการเดินทาง ทั้งหมดไว้แล้ว รถไฟ รถเมล์ รถราง รถไฟใต้ดิน เรือ ทุกอย่างดูดีไปหมดรวมทั้งผมไปเที่ยวด้วยตัวเองหลายครั้งแล้วจึงทำให้มั่นใจว่าไม่มีปัญหาแน่นอน

แต่เมื่อทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่วางแผนไว้ จะเกิดอะไรขึ้นกับผมที่ต้องพาคณะผจญภัย!?

ถึงญี่ปุ่นแล้ว ก็ต้องทำการแลกเปลี่ยนตั๋วรถไฟ JR ซะก่อน

เรื่องไม่คาดฝันเรื่องแรกก็บังเกิด
แถวยาวมากๆ ใช้เวลาเกือบชั่วโมง นี่ถ้ามีแผนต้องเดินทางต่อนี่ยุ่งเลย

เพราะฉะนั้นเวลาวางแผนให้เผื่อเวลาที่จุดนี้ไว้ด้วยนะครับ ส่วนด้านเอกสารเดี๋ยวนี้กรอกข้อมูลน้อยลงมากเลยสะดวกขึ้น ทริปนี้ผมเลือกใช้ JR East - South Hokkaido เพราะเหมาะกับโปรแกรมของเรา ซึ่ง อันนี้คิดไม่ผิด สะดวกมาก

แผนที่วางไว้คือ จองชินคันเซ็น เที่ยว 5โมงเย็น ไป ฮาโกดะเตะ เจ้าหน้าที่บอก รถเต็มหมด T T ได้รอบ ทุ่มกว่า ถ้าอยากไปก็ได้แต่จะไม่มีที่นั่งประมาณชั่วโมงครึ่งนะ ต้องรอถึงเซ็นไดถึงจะมีที่นั่ง ส่วนรอบก่อนหน้าก็เต็ม

คิดในใจ เอ๊าไม่เป็นไรก็ดีมีเวลาเยอะดี จะได้ไม่ต้องรีบช้อป ทุ่มกว่าก็ทุ่มกว่า จริงๆก็กะเผื่อไว้แล้ว

ผมเลือกใช้บริการ N'EX เพื่อเข้าโตเกียว ตังใจลงที่สถานีโตเกียว แล้วเราจะเอากระเป๋าไปฝากล็อคเกอร์เพื่อไปเที่ยวในโตเกียวตามแผน นั่งรถไฟแล้วมองออกนอกหน้าต่าง

โอ้ว ฝนตกตลอด จากผลของไต้ฝุ่นเซาลา ที่ถากญี่ปุ่นทำให้วันนี้ฝนตกทั้งวัน T T อุตส่าห์เลือกปลายตุลาจะได้ไม่เจอไต้ฝุ่น ดันเจอซะได้

เมื่อมาถึงสถานีโตเกียวไม่รู้เพราะผมนอนไม่อิ่มหรือคนมันเยอะ มัยวุ่นวายซะจนมึนเลย

ผมเลยเปลี่ยนแผนพาคณะไปสถานีอูเอะโนะดีกว่า เพราะคุ้นเคยกว่า หลังจากถึงสถานีอูเอะโนะก็ทำการหาตู้ล็อกเกอร์ฝากกระเป๋า เอาจริงๆวันนี้ก็รู้สึกแปลกๆว่าคนเยอะผิดปกติ !!วันไรวะเนี่ย หรือเป็นเพราะฝนตกด้วย และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็บังเกิด

ตู้ล็อกเกอร์เต็มหมด วิ่งไปดูจุดไหนก็เต็มวิ่งหาจนเหนื่อย บนดิน ใต้ดิน ทำไงดีจะลากกระเป๋าไปช้อปก็ทุลักทุเล ไหนฝนก็ตกอีกสุดท้ายเลยตัดสินใจหาของกินก่อนดีกว่า อิจิรันราเมงนี่ละ อยู่ข้างสถานีนี่เอง

พอเดินไปถึง แม่เจ้าแถวยาวมากหิวก็หิวจะเข้าร้านอื่นก็แคบ แถมมีกระเป๋าใหญ่อีก 6ใบ สุดท้ายเลยมีสภาพเป็นอย่างที่เห็น

ผมยังไม่ได้กินข้าว เพราะหาวิธีเปลี่ยนแผนอยู่เอาล่ะฝากกระเป๋าก็ไม่ได้ จะลากไปช้อปก็ทุลักทุเล ทำไงดีล่ะ เลยคุยกับเพื่อนๆว่า เอางี้เราเปลี่ยนเวลาเดินทางไป ฮาโกดาเตะตอนนี้เลยละกัน อยู่ไปก็ไปไหนไม่ได้ เดี๋ยวลองหาวิธีไปดู เพราะก่อนหน้าเจ้าหน้าที่จองตั๋วบอกเต็มหมด ผมเลยตัดสินใจไปขอให้เขาช่วยดูอีกครั้ง

การสื่อสารครั้งนั้น

เจ้าหน้าที่สุดสวย : เที่ยวตรงไม่มีนะคะ

ผม : ทำหน้าน่าสงสาร และพูดว่า ได้โปรดครับผมรอรอบหนึ่งทุ่มไม่ไหว ตอนนี้ไปไหนก็ไม่ได้ฝากกระเป๋าก็ไม่ได้(ก็พูดไปเรื่อย รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง)

เจ้าหน้าที่สุดสวย : คิดอยู่ซักพัก ก็กดดูเครื่องอย่างเคร่งเครียด.. ปิ้งป่อง

เจ้าหน้าที่สุดสวย.. มีวิธีหนึ่ง แต่คุณต้องต่อรถไฟ 2ต่อนะ คือ นั่งชินคันเซ็นสายอากิตะ จากอูเอะโนะ ไปลงเซ็นได แล้วรอหนึ่งชั่วโมง แล้วนั่งชินคันเซ็น จากเซ็นไดไปฮาโกดาเตะ.. เอาไหม แต่คุณต้องไปตอนนี้เลย เพราะซักพักรถไฟจะออกแล้ว

ผม : เอาครับ ดีกว่าต้องนั้งอยู่ที่นี่จนถึงหนึ่งทุ่ม
และแล้วก็ได้ตั๋วมา หลังจากนั้นผมจึงรีบวิ่งมาบอกเพื่อนๆ เพื่อเก็บของไปเลย รถใกล้ออกแล้ว

วิ่งสิรออะไร 555

มาพอดี เรานั่งคันสีแดงนี่แหละ นั่งมาก็มีดื่มบนรถนิดหน่อยแล้วก็หลับๆตื่นๆเบลอๆ เพราะอดนอนและเหนื่อยกับการวิ่งหาล็อคเกอร์

ซึ่งหลังจากนี้ เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับตัวผมแบบจำไม่มีวันลืมเลย

ช่วงรอต่อรถไฟคันต่อไปไม่มีอะไรทำก็นั่งดื่มรอละกัน.. ตอนนี้ผมยังไม่รู้ชะตากรรม ว่าอะไรกำลังจะตามมา
ยังทำหน้าระรื่นถ่ายรูปอยู่

ผม : เอาๆ รถใกล้มาแล้วเราเตรียมพร้อมกัน

เอ๊ะ! กระเป๋ากล้องผมหายไปไหนล่ะเนี่ย อยู่ตรงนั้นป่าว

เพื่อน.. ไม่มีนะ

ผม : อยู่ไหนเนี่ย นึกอยู่พักหนึ่ง เฮ้ย!!! ลืมไว้บนรถไฟคันที่แล้ว ไม่ได้เอาลงมา

ด้วยความเบลอและเปลียนที่นั่งกับคนณี่ปุ่น เพื่อได้มานั้งกับภรรยา ทำให้ลืมกระเป๋าไว้บนที่เก็บเหนือที่นั่งเดิม

ชิบแล้ว!!! ในกระเป๋ามีกล้องNIKON D850 + เลนส์2ตัว iPad กระเป๋าเงิน ไม่อยากบรรยายถึงมูลค่า

เอาแล้วทำไงดี ไม่เคยนึกว่าจะเกิดเรื่องนี้กับตัวเองเลย เพราะปกติจะรอบคอบเรื่องนี้มากๆ

นึกได้ก็วิ่งไปคุยกับเจ้าหน้าที่

เจ้าหน้าที่ : คุณต้องไปแจ้งที่สถานีด้านล่าง

ผมนึก : ชิบแล้ว รถไฟเที่ยวต่อไปก็กำลังจะมาด้วย ถ้าไม่ได้ขึ้นก็จะวุ่นวายแน่ เพราะรู้ว่าเที่ยวต่อไปเต็มจะให้เพื่อนๆนั่งไปก่อนก็จะยากเพราะเพื่อนๆไม่ชำนาญทางเลย มาแบบแบ็คแพ็คเพราะไว้ใจผมล้วนๆ ผมจะให้เขานั่งไปเองได้ไง

ผมจึงตัดสินใจขึ้นรถไฟไปก่อน แล้วกะว่าจะคุยกับเจ้าหน้าที่บนรถไฟ เพื่อขอให้เขาติดต่อไปที่รถไฟขบวนนั้น

ติดตามเหตุการณ์ต่อได้ที่  https://www.facebook.com/JourneyWithTheOne/posts/2468200346583239?__xts__