อยากระบายครับ

ผมเลิกกับแฟนได้ประมาณ 6 เดือนแล้วครับ ตอนแรกรู้สึกแย่มาก คือตอนนั้นผมคิดว่า เราทำงานคนเดียว ไม่เจ้าชู้ ไม่ทานเหล้า ไม่ติดเพื่อน ไม่เที่ยวไม่เล่นการพนัน ตั้งใจทำงาน ยังไม่พออีกหรอ เอาแต่โทษเค้าที่นอกใจ แต่ตอนนี้พอได้สติแล้ว เข้าใจเค้ามากขึ้นแล้ว อภัยให้เค้า ขอโทษเค้า ยินดีให้เค้าได้อย่างเต็มใจแล้ว เข้าใจแล้วว่าถึงเราจะตั้งใจทำงานตั้งใจสร้างอนาคตแต่บางทีเค้าต้องการเราคนเดิมมากกว่า คนที่เอาใจใส่เค้าเหมือนวันแรกๆ คนที่คอยคุยกับเค้ามากกว่างาน วันนึงผมทำงาน 8ชม+โอที4ชม นอน8ชม ใช้ไปแล้ว20ชม ไม่รวมการเดินทาง เวลาทำธุระส่วนตัว ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิมเพราะบางทีรู้สึกเหนื่อย(อาจจะเป็นข้ออ้าง) ทะเลาะกันทุกวัน จึงทำให้เค้ารู้สึกเหงา อ้างว้าง เธอทำดีที่สุดแล้ว ขอโทษที่ทำตัวแย่ๆ เธอคงอึดอัด ลำบากกับผมมานาน ขอโทษที่ไม่เคยมองเห็นความสำคัญ ขอโทษที่พูดว่ารักไม่บ่อย   ผมเห็นแก่ตัวเกินไป ลืมคิดเธอก็เหนื่อยเหมือนกัน อยากบอกว่าไม่โกรธแล้วนะ อภัยให้เธอทุกเรื่อง ขอบคุณนะที่เดินร่วมทางกันมา ขอบคุณทุกๆอย่างที่ทำให้กันเสมอ และขอบคุณที่สอนให้รู้ว่า "การเอาใจใส่กัน"สำคัญเพียงรัย ขอบคุณที่เธอได้ให้โอกาสเราได้ดูแลตัวเองอีกครั้ง (ออกกำลังกายเกือบทุกวัน) ขออวยพรให้เธอเจอคนที่ดีๆ เราก็จะมีชีวิตใหม่ดีๆเช่นกัน รักเธอนะ (รู้ว่าสายเกินไป ) ขอให้คู่รัก ดูแลกัน เอาใจใส่กัน อย่าละเลยปัญหาเล็กๆน้อยๆ มีอะไรก็คุยกัน รักกันนานๆ  จะได้ไม่มานั่งเสียดายวันเวลาที่ดีๆเหมือนผม รักกันเหมือนวันที่อยากได้เค้ามาเป็นแฟนครับ