คือ.. หนูอายุ20ค่ะ หนูโตมากับตายายที่เลี้ยงหนูมาแม่ทิ้งหนูไปตั้งยังเล็กๆ และมีพ่อที่สติไม่สมประกอบ หนูเรียนไม่จบ ม.3 ค่ะ หนูทำให้คนที่บ้านผิดหวังมาตลอด แต่ตั้งแต่หนูออกจากโรงเรียนหนูก้อทำงานเองตั้งแต่อายุ15 หาเงินเองใช้เองค่ะ จนตอนนี้หนูอายุ20 ละตอนนี้หนูท้องหนูคิดว่านี้อาจจะเป็นของขวัญของหนูกับแฟนที่ดีที่สุด หนูท้องได้3เดือนค่ะ พอไปฝากท้องที่โรงบาลได้มีการเจาะเลือด ปรากฏว่าหนูติดเชื้อมาได้สักพักแล้วค่ะ แต่แฟนหนูไม่ติดค่ะ หมอบอกว่าหนูติดเชื้อมาสัก3ปีค่ะ แต่แฟนคนนี้คบกันได้2ปีค่ะ ครั้งแรกที่หนูรู้ว่าติดเชื้อ หนูมืดแปดด้านเลยค่ะ หนูกลัวที่บ้านรับไม่ได้ไหนลูกที่จะเกิดมาอีก ตายายที่เลี้ยงหนูมาหนูทำท่านผิดหวังมาตลอดเลยค่ะ แล้วถ้าท่านรู้เรื่องนี้หนูกลัวท่านจะผิดไปมากกว่านี้ กับหลานคนนี้ที่ไม่มีอะไรดีเลย แต่หนูโชคดีค่ะที่แฟนหนูคนนี้เค้ายอมรับได้ และไม่ทิ้งหนูกับลูกไปไหนเลย ตอนนี้หนูได้รับยาต้านแล้วค่ะ แต่ผลข้างเคียงของยาต้านทำให้หนูใช้ชีวิตแบบปกติไม่ได้สักระยะนึง หมอบอกต้องปรับตัวกับยาต้าน ผลข้างเคียงของมันคือ เวียนหัวและอาเจียน ตอนนี้เช้าจะมึนๆและปวดหัวมาก เป็นมาสักพักแล้วค่ะ มันทำให้รู้ว่าท้อมากๆเลยค่ะ แต่ก็คิดถึงลูกในท้องค่ะ ว่าเด็กคนนี้จะต้องโตมาอย่างดีที่สุดไม่ให้เหมือนแม่มันที่ทำพลาดไปในอตีด ที่เอามาเล่าอยากจะเตือนทุกๆคนที่พลาดไปเหมือนกับหนูค่ะ และอย่าพึ่งหมดหวังนะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยค่ะ พึ่งจะรู้ว่าคนไทยให้กำลังใจกันได้มากมายขนาดนี้ แต่ผ่านมาไม่เคยได้รับจากใครเลยไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือครอบครัว รอบข้างมีแต่คนคอยซ้ำเติมอยู่บ่อยๆ แต่จะพยายามเข้มแข็งค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆค่ะ 🙏🙏
พึ่งรู้ว่าตัวเองติดเชื้อHIVตอนอายุ20. มันแย่มากๆเลยค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยค่ะ พึ่งจะรู้ว่าคนไทยให้กำลังใจกันได้มากมายขนาดนี้ แต่ผ่านมาไม่เคยได้รับจากใครเลยไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือครอบครัว รอบข้างมีแต่คนคอยซ้ำเติมอยู่บ่อยๆ แต่จะพยายามเข้มแข็งค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆค่ะ 🙏🙏