สวัสดีค่ะคือมีเรื่องทุกข์ใจค่ะไม่รู้จะทำยังไงค่ะ
เราคบกับแฟนมา5ปี ยืดเยื้อกันมานาน เขาคงไม่น่ารักเราอ่ะค่ะแต่ไม่ยอมปล่อยเราไป คือเราป่วยหนักเขาก็ขออาสามาดูแลเราจนเราก็เห็นความดีเขาเราก็รู้สึกรักเขาบอกเราว่าเขารับได้ทุกอย่างที่เป็นเรา แต่เขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นอะไรกันเราก็เข้าใจนะคะว่าบางความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องพูดเราก็อยู่แบบนั้นจนมาถึงวันนี้ เราจะไปกินข้าวด้วยกันอาทิตย์ละครั้งเขาย้ายที่ทำงานมาอยู่ใกล้เราเพราะบอกว่าอยากดูแล เเรกๆเขาก็ดูแลดีนะคะหลังๆมาทุกอย่างก็น้อยลงจนเป็นความเย็นขาเราไม่กล้าที่จะงี่เง่าเพราะเขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นแฟนกัน เหนื่อยค่ะกับคนไม่ชัดเจน
จนเราได้ย้ายงานก็ห่างกัน ช่วง5เดือนที่ย้ายมาเราทักไลน์ไปถามตลอดกินอะไรยังเป็นไงบ้างถามสารพัดเขาอ่านบ้าง ตอบบ้าง ไม่เคยโทรหากัน เขาไม่เคยถามเราเลยว่าเป็นไงบ้าง บทสนทนาน้อยลงเรื่อยๆจนเราลองไม่ทักไป3เดือนทุกอย่างมันชัดเจนละเราเลยตัดสินใจถามว่าเป็นอะไรทำไมไม่อ่านเลยเขาบอกว่าเขายุ่ง วันๆตื่นมาก็ทำแลป ยุ่งมาก เราก็โอเคพยายามเข้าใจเลยไม่ได้อะไร ที่ผ่านมานี้ไม่ได้เจอไม่เห็นหน้าหรือได้ยินเสียงเลยเราบอกงั้นสงกรานต์ไปหานะเขาบอกเขาไม่ว่าง พอบอกงั้นปีใหม่นะเขาบอกเขาต้องไปตจวกับครอบครัวเขาไม่เคยพาเราไปแนะนำกับสังคมของเขาหรือแม้แต่ครอบครัวเลย น้อยใจน่ะค่ะ เราเลยบอกว่าเราเลิกกันมั้ย บอกเลิกทั้งๆที่ไม่รู้ความสัมพันธ์เขาบอกเขาไม่เลิก เลิกคิดเลิกพูดเรื่องนี้ซะ เราบอกเราทนอยู่สภาพนี้ไม่ได้ เขาบอกอย่ามางี่เง่าเอาตอนนี้ เขาไม่สนใจอะไรนอกจากความสุขเราเขาสนใจแค่นั้น แล้วก็บอกว่าเขาอุตส่าย้ายมาทำงานใกล้กันก็แล้ว มาดูแลก็แล้ว แต่เราเองที่ย้ายไปที่อื่น เราก็บอกว่ามันจำเป็นต้องย้ายนี่ไม่ใช่อยากย้ายตามอำเภอใจ เขาบอกจะตอบแทนเขาแบบนี้เหีอเขาทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่ด้วยจะมาบอกเลิกกันแบบนี้เหรอ เราคุยกันหลายครั้งมากค่ะเขาก็พูดแต่แบบนี้ เราควรทำยังไงต่อไปคะสมเพชตัวเองไม่ไหวแล้ว หลายคนบอกว่าอย่าเสียเวลาเลย เรารอมา5ปีแล้วมันนานเกินไปจริงๆ
เจ็บแต่ไม่จบ ทำยังไงดีคะแฟนไม่ยอมให้เลิก
เราคบกับแฟนมา5ปี ยืดเยื้อกันมานาน เขาคงไม่น่ารักเราอ่ะค่ะแต่ไม่ยอมปล่อยเราไป คือเราป่วยหนักเขาก็ขออาสามาดูแลเราจนเราก็เห็นความดีเขาเราก็รู้สึกรักเขาบอกเราว่าเขารับได้ทุกอย่างที่เป็นเรา แต่เขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นอะไรกันเราก็เข้าใจนะคะว่าบางความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องพูดเราก็อยู่แบบนั้นจนมาถึงวันนี้ เราจะไปกินข้าวด้วยกันอาทิตย์ละครั้งเขาย้ายที่ทำงานมาอยู่ใกล้เราเพราะบอกว่าอยากดูแล เเรกๆเขาก็ดูแลดีนะคะหลังๆมาทุกอย่างก็น้อยลงจนเป็นความเย็นขาเราไม่กล้าที่จะงี่เง่าเพราะเขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นแฟนกัน เหนื่อยค่ะกับคนไม่ชัดเจน
จนเราได้ย้ายงานก็ห่างกัน ช่วง5เดือนที่ย้ายมาเราทักไลน์ไปถามตลอดกินอะไรยังเป็นไงบ้างถามสารพัดเขาอ่านบ้าง ตอบบ้าง ไม่เคยโทรหากัน เขาไม่เคยถามเราเลยว่าเป็นไงบ้าง บทสนทนาน้อยลงเรื่อยๆจนเราลองไม่ทักไป3เดือนทุกอย่างมันชัดเจนละเราเลยตัดสินใจถามว่าเป็นอะไรทำไมไม่อ่านเลยเขาบอกว่าเขายุ่ง วันๆตื่นมาก็ทำแลป ยุ่งมาก เราก็โอเคพยายามเข้าใจเลยไม่ได้อะไร ที่ผ่านมานี้ไม่ได้เจอไม่เห็นหน้าหรือได้ยินเสียงเลยเราบอกงั้นสงกรานต์ไปหานะเขาบอกเขาไม่ว่าง พอบอกงั้นปีใหม่นะเขาบอกเขาต้องไปตจวกับครอบครัวเขาไม่เคยพาเราไปแนะนำกับสังคมของเขาหรือแม้แต่ครอบครัวเลย น้อยใจน่ะค่ะ เราเลยบอกว่าเราเลิกกันมั้ย บอกเลิกทั้งๆที่ไม่รู้ความสัมพันธ์เขาบอกเขาไม่เลิก เลิกคิดเลิกพูดเรื่องนี้ซะ เราบอกเราทนอยู่สภาพนี้ไม่ได้ เขาบอกอย่ามางี่เง่าเอาตอนนี้ เขาไม่สนใจอะไรนอกจากความสุขเราเขาสนใจแค่นั้น แล้วก็บอกว่าเขาอุตส่าย้ายมาทำงานใกล้กันก็แล้ว มาดูแลก็แล้ว แต่เราเองที่ย้ายไปที่อื่น เราก็บอกว่ามันจำเป็นต้องย้ายนี่ไม่ใช่อยากย้ายตามอำเภอใจ เขาบอกจะตอบแทนเขาแบบนี้เหีอเขาทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่ด้วยจะมาบอกเลิกกันแบบนี้เหรอ เราคุยกันหลายครั้งมากค่ะเขาก็พูดแต่แบบนี้ เราควรทำยังไงต่อไปคะสมเพชตัวเองไม่ไหวแล้ว หลายคนบอกว่าอย่าเสียเวลาเลย เรารอมา5ปีแล้วมันนานเกินไปจริงๆ