อีก1วัน ก็ผ่านพ้นปีเก่า ต้อนรับปีใหม่

หลายสิ่งในปีนึ้ ผ่านเข้ามาเยอะมาก ทั้งสุขและทุกข์
แต่ดีหน่อยที่สุขมากกว่าทุกข์มากครับ

กิจการก็ดี๊ดี พอใจกับรายได้ ตอนนี้ก็จะเอาเงินใส่ซอง
ให้ลูกน้องเที่ยวในวันปีใหม่ครับ ถึงจะไม่มากมายอะไร
แต่ก็ถือเป็นเงินขวัญถุงครับ เมื่อเช้าก็พึ่งเลี้ยงชาบูไปครับ

ทุกวันนี้ ลูกจ้างหายากมากๆ อาจจะเป็นเพราะว่า เด๋วนี้
ลูกน้องรู้จักเทคโนโลยี่มากขึ้น มีมือถือกันแทบทุกคน บาง
คนไช้ไอโฟน ไช้ซัมซุง รุ่นดังๆก็มี มีไลน์ มีเฟส ติดต่อกัน
จึงดึงตัวกันไปทำงานที่อื่นง่ายครับ

ที่บ้านก็เจอ แต่เราก็ต้องไช้ใจในการดูแลเค้าครับ เพื่อให้
เค้าอยู่กับเราให้นานที่สุด ให้เค้าคิดว่า ถึงที่อื่นเงินจะดีกว่า
แต่อยู่กับเรา กินง่าย อยู่ง่าย ไม่จุกจิก ดูแลดังพี่น้องครับ

เคยเห็นบางคนบ่นว่า หาลูกน้องยากมาก เด๋วๆก็ออก
จะไม่ออกได้ยังไง เคยถามลูกน้องว่าได้เงินเดือนเท่าไร
ลูกน้องบอกเจ๊ให้วันละ320 กินอยู่เอง แล้วจะเหลืออะไรละ

บางคนบอกอยู่กับเจ๊ เจ๊มีที่ข้าวให้ มีที่นอนให้ แถมมือถือให้
อือมมมม ดีขนาดนั้น ทำไมลูกน้องถึงออก ก็เลยถามลูกน้อง
ทำไมออกละ เจ๊ดีขนาดนี้ ลูกน้องว่า มีข้าวให้ แต่ซื้อกับเอง
มีที่นอนให้ แต่จ่ายค่าน้ำค่าไฟเอง มีมือถือให้ ก็เอาไว้โทร
ตามผมไงละครับ ผมไม่สะบายยังโทรตามให้ไปทำงาน..

อือ...เป็นเกียน เกียนก็ออกละครับ ใครจะอยู่ไหว
เป็นลูกพี่ต้องเห็นค่าลูกน้องด้วย ไม่มีเค้าเราก็ลำบากครับ
ปีใหม่นี้ เลยเลี้ยงชาบู ให้เงินเที่ยว และตรุษจีนจะเหมารถ
พาไปไหว้พระที่เขาคิชกูฏอีกด้วยครับผม

ปอลอ.คิดถึงปะแป้งจัง เป็นไงบ้างก็ไม่รู้ ว่าจะเลี้ยงไอติมซะหน่อย