สวัสดีครับ ทุกๆคน วันนี้ผมดื่มมานะครับยอมรับว่าเครียดมาก อาจจะพิมผิดถูกยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ
หลังจากที่ได้ส่งบิววันนั้นบิวได้ขอเบอร์ผมไว้ เธอบอกไว้โทรหาเผื่อคิดถึง ผมก็ให้ไว้ แล้วบอกขอบคณุบิวที่ช่วยโกหกแม่ เพราะถ้าแม่รู้ว่าบิวเป็นใคร ทำงานอะไร มีหวังโดนด่าข้ามปีแน่นๆ หลังจากนั้น2วัน บิว ก็มาหาผมที่บ้านเอาเสื้อผ้ามาคืน แม่ผมก็เรียกบิวให้ไปช่วยทำกับข้าวกินกัน ระวางกินข้าวกัน นั้น พ่อได้พูดถึงเรื่องทลิป เที่ยววันปีใหม่กันเราวางแผนเที่ยวกัน 3วัน ที่ภูทับเบิก แม่ก็บอกให้ บิว ไปด้วยกัน บิวว่าดูงานก่อนว่าจะได้หยุดวันไหน ตอนนั้นผมรู้สึกเบาใจมาก ที่บิวไม่ตอบ ตกลงแม่ผมไป เสร็จจากกินข้าว ผมก็ไปส่งบิวที่หอเธอ ระหว่างทางผมแกล้งถามบิวว่า เอาเบอร์ไปไม่เห็นโทรมาเรย บิวบอกถ้าโทรมา จะได้เห็นหน้าหรอ แล้วก็ขำนิดๆ หลังจากนั้นบิวก็โทรมาหาผมเรื่อยๆ พอถึงวันที่จะไปเที่ยว เตียมของขึ้นแม่ผมถามหาแต่ บิว ว่าจะไปด้วยไหมแล้วสั่งให้โทรไปผมก็โทรไป แต่แม่บอกจะคุยเอง คุยกันสักพักหนึ่งแม่ก็หันมาบอก ให้รอบิวก่อน บิวกำลังมา โอ้ยความรู้สึกผมต้องนั้นน่ะ ผมอยากจะบ้าตาย พอบิวมาถึงก็ออกเดินทางกัน พอไปถึงเราก็กางเต้นนอนกันคืนแรกที่นอนกับบิว แล้ววันที่31/12/60 ไปบ้านพ่อที่ ชัยภูมิ คืนนั้นผมกับบิวนอนที่ โรงแรม แล้วนั้นเป็นครั้งแรกที่เรา2คนมีอะไร และ มีอะไรกันข้ามปีเลยล่ะ ยอมรับเลยว่าทนความขาวของบิวไม่ได้จริงๆ หลังจากวันนั้น เราก็คบกัน เราคุยกันบ่อยมากแทบจะทุกเวลาที่ว่าง
14/02/61วันวาเลนไทน์แรก ผมแอบเข้าห้องบิวแต่งห้องขนมช็อกโกแลตเต็มเตียงแล้ววางดอกกุหลาบไว้หน้ารูปคู่ผมกับบิว แล้วผมก็ไปทำงาน บิวเห็นแร้วรู้สึกยังไงผมไม่รู้ แต่เขาโทรมาร้องให้ บอกไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขา 'ปลื้มไปดิครับ' วันสงกรานต์ ผมก็ได้ไปเที่ยวบ้าน บิว ทุกอย่างไปได้สวยผม รัก บิวมาก รักทั้งๆที่เขายังทำงานอย่างนั่นอยู่
จนมาถึง วันที่23/12/61 ครบรอบ1ปี ที่เจอบิว บิวเขาถามหา ของขวัญทั้งวันเรย ผมไม่มีของขวัญอะไรจะให้เขา นอกจาก แหวนเพรช วงหนี่ง ราคา50000กว่าบาท ซึ่งผมจะขอบิวแต่งงาน ผมรอเวลาจนถึงตี3 บิวเลิกงาน ผมไปรับมาส่งที่ห้องของเธอ เมื่อเดินบิวไปในห้องผมหยิบแหวนขึ้นมา แล้วขอบิวแต่งงาน บิวร้องให้ แล้วกอดผม แล้วเธอบอก "ขอโทษนะ บิวยังแต่งงานกับอ้วนไม่ได้ บิวขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม" (บิวจะเรียกผม ว่าอ้วนตลอด เพราะผมอ้วน)
ผมเลยถามบิวว่าทำไม ตอนแรกๆ บิวก็ไม่ยอมบอก พอผมเริ่งเสียงดัง บิวถึงได้ยอมบอก ว่าเธอมีคนเลี้ยงเธออยู่ ทั้ง ค่าห้อง ค่ากินอยู่ เงินส่งกลับบ้าน และค่าของใช้ ต่างๆ เธอเคยขอให้เขาเลิกส่ง เลิกยุ่ง กับเธอแล้ว แต่โดนเสี่ย นั่นขู่ ฆ่าบ้างล่ะ ขู่ว่าจะจับไปขายบ้างล่ะ เธอเลยกลัว แต่เธอไม่ยอมบอกว่าเสี่ยคนนั้นเป็นใคร แล้วเธอก็บอกผมว่า "อ้วนรู้แล้วอะ อย่าทิ้งบิวไปได้ไหม บิวพึ่งจะเคยรักอ้วนเป็นคนแรก และบิวก็รักอ้วนมากนะ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เลยบอกให้บิวไปนอนได้แล้ว มันดึกแร้ว ผมกลับมาถึงบ้านก็ไม่ได้นอน เพราะบิวโทรมาคุยทั้งคืนยันเช้าเรย... จากวันนั้น..ถึงวันนี้ ผมกับบิวยังคงคุยกันไปมาหากันตามเดิม แต่สิ่งที่อยู่ในใจผมนี่ชิ ผมขอถามท่านผู้อ่านทั้งหลายหน่อยครับ ว่าถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับชีวิต คณุ แล้ว คณุ จะทำยังไง คือผมเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะปล่อยให่เป็นอย่างนี้ต่อไปหรอ หรือจะขอเลิกกับบิว ผมเองก็รักบิวมากเช่นกัน ผมทำใจเลิกกับบิวไม่ได้ ผมขอคำแนะนำหน่อยนะครับ...
ป.ล.
ผมทำให้ใครเชื่อในเรื่องที่ผมพิมไม่ได้หรอก ครับ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคณุผู้อ่านเอง เพราะชะนั้น ผมจะไม่สนใจเม้นที่ว่าผมแต่งเรื่องหรือว่าผมโกหก นะครับ ผมจะสนใจแต่ คำแนะนำ เท่านั้น เพราะเรื่องบ้างเรื่องถ้าไม่เจอกับตัวเอง คงจะไม่เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนอื่นจริง 02.25แร้ว ผมต้องไปรับบิวก่อนนะครับ ขอบคณุครับ..
ทำไม!! สาวพีอาร์ ถึงต้องมี เสี่ยเลี้ยงด้วย เรื่องมีอยู่ว่า... EP.2
หลังจากที่ได้ส่งบิววันนั้นบิวได้ขอเบอร์ผมไว้ เธอบอกไว้โทรหาเผื่อคิดถึง ผมก็ให้ไว้ แล้วบอกขอบคณุบิวที่ช่วยโกหกแม่ เพราะถ้าแม่รู้ว่าบิวเป็นใคร ทำงานอะไร มีหวังโดนด่าข้ามปีแน่นๆ หลังจากนั้น2วัน บิว ก็มาหาผมที่บ้านเอาเสื้อผ้ามาคืน แม่ผมก็เรียกบิวให้ไปช่วยทำกับข้าวกินกัน ระวางกินข้าวกัน นั้น พ่อได้พูดถึงเรื่องทลิป เที่ยววันปีใหม่กันเราวางแผนเที่ยวกัน 3วัน ที่ภูทับเบิก แม่ก็บอกให้ บิว ไปด้วยกัน บิวว่าดูงานก่อนว่าจะได้หยุดวันไหน ตอนนั้นผมรู้สึกเบาใจมาก ที่บิวไม่ตอบ ตกลงแม่ผมไป เสร็จจากกินข้าว ผมก็ไปส่งบิวที่หอเธอ ระหว่างทางผมแกล้งถามบิวว่า เอาเบอร์ไปไม่เห็นโทรมาเรย บิวบอกถ้าโทรมา จะได้เห็นหน้าหรอ แล้วก็ขำนิดๆ หลังจากนั้นบิวก็โทรมาหาผมเรื่อยๆ พอถึงวันที่จะไปเที่ยว เตียมของขึ้นแม่ผมถามหาแต่ บิว ว่าจะไปด้วยไหมแล้วสั่งให้โทรไปผมก็โทรไป แต่แม่บอกจะคุยเอง คุยกันสักพักหนึ่งแม่ก็หันมาบอก ให้รอบิวก่อน บิวกำลังมา โอ้ยความรู้สึกผมต้องนั้นน่ะ ผมอยากจะบ้าตาย พอบิวมาถึงก็ออกเดินทางกัน พอไปถึงเราก็กางเต้นนอนกันคืนแรกที่นอนกับบิว แล้ววันที่31/12/60 ไปบ้านพ่อที่ ชัยภูมิ คืนนั้นผมกับบิวนอนที่ โรงแรม แล้วนั้นเป็นครั้งแรกที่เรา2คนมีอะไร และ มีอะไรกันข้ามปีเลยล่ะ ยอมรับเลยว่าทนความขาวของบิวไม่ได้จริงๆ หลังจากวันนั้น เราก็คบกัน เราคุยกันบ่อยมากแทบจะทุกเวลาที่ว่าง
14/02/61วันวาเลนไทน์แรก ผมแอบเข้าห้องบิวแต่งห้องขนมช็อกโกแลตเต็มเตียงแล้ววางดอกกุหลาบไว้หน้ารูปคู่ผมกับบิว แล้วผมก็ไปทำงาน บิวเห็นแร้วรู้สึกยังไงผมไม่รู้ แต่เขาโทรมาร้องให้ บอกไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขา 'ปลื้มไปดิครับ' วันสงกรานต์ ผมก็ได้ไปเที่ยวบ้าน บิว ทุกอย่างไปได้สวยผม รัก บิวมาก รักทั้งๆที่เขายังทำงานอย่างนั่นอยู่
จนมาถึง วันที่23/12/61 ครบรอบ1ปี ที่เจอบิว บิวเขาถามหา ของขวัญทั้งวันเรย ผมไม่มีของขวัญอะไรจะให้เขา นอกจาก แหวนเพรช วงหนี่ง ราคา50000กว่าบาท ซึ่งผมจะขอบิวแต่งงาน ผมรอเวลาจนถึงตี3 บิวเลิกงาน ผมไปรับมาส่งที่ห้องของเธอ เมื่อเดินบิวไปในห้องผมหยิบแหวนขึ้นมา แล้วขอบิวแต่งงาน บิวร้องให้ แล้วกอดผม แล้วเธอบอก "ขอโทษนะ บิวยังแต่งงานกับอ้วนไม่ได้ บิวขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม" (บิวจะเรียกผม ว่าอ้วนตลอด เพราะผมอ้วน)
ผมเลยถามบิวว่าทำไม ตอนแรกๆ บิวก็ไม่ยอมบอก พอผมเริ่งเสียงดัง บิวถึงได้ยอมบอก ว่าเธอมีคนเลี้ยงเธออยู่ ทั้ง ค่าห้อง ค่ากินอยู่ เงินส่งกลับบ้าน และค่าของใช้ ต่างๆ เธอเคยขอให้เขาเลิกส่ง เลิกยุ่ง กับเธอแล้ว แต่โดนเสี่ย นั่นขู่ ฆ่าบ้างล่ะ ขู่ว่าจะจับไปขายบ้างล่ะ เธอเลยกลัว แต่เธอไม่ยอมบอกว่าเสี่ยคนนั้นเป็นใคร แล้วเธอก็บอกผมว่า "อ้วนรู้แล้วอะ อย่าทิ้งบิวไปได้ไหม บิวพึ่งจะเคยรักอ้วนเป็นคนแรก และบิวก็รักอ้วนมากนะ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เลยบอกให้บิวไปนอนได้แล้ว มันดึกแร้ว ผมกลับมาถึงบ้านก็ไม่ได้นอน เพราะบิวโทรมาคุยทั้งคืนยันเช้าเรย... จากวันนั้น..ถึงวันนี้ ผมกับบิวยังคงคุยกันไปมาหากันตามเดิม แต่สิ่งที่อยู่ในใจผมนี่ชิ ผมขอถามท่านผู้อ่านทั้งหลายหน่อยครับ ว่าถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับชีวิต คณุ แล้ว คณุ จะทำยังไง คือผมเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะปล่อยให่เป็นอย่างนี้ต่อไปหรอ หรือจะขอเลิกกับบิว ผมเองก็รักบิวมากเช่นกัน ผมทำใจเลิกกับบิวไม่ได้ ผมขอคำแนะนำหน่อยนะครับ...
ป.ล.
ผมทำให้ใครเชื่อในเรื่องที่ผมพิมไม่ได้หรอก ครับ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคณุผู้อ่านเอง เพราะชะนั้น ผมจะไม่สนใจเม้นที่ว่าผมแต่งเรื่องหรือว่าผมโกหก นะครับ ผมจะสนใจแต่ คำแนะนำ เท่านั้น เพราะเรื่องบ้างเรื่องถ้าไม่เจอกับตัวเอง คงจะไม่เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนอื่นจริง 02.25แร้ว ผมต้องไปรับบิวก่อนนะครับ ขอบคณุครับ..