สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ23 จะ24ปี เรื่องมีอยู่ว่า
ตอนเข้าปี 1 ผมต้องไปเข้าค่ายก่อนเปิดเทอม ผมกลับรู้สึกชอบเพื่อนคนนึง ซึ่งเขาหล่อ แต่ผมกลับไม่ได้ชอบเขาที่หน้าตา ตอนแรกที่เจอผมรู้สึกเฉยๆมาก แต่ผมชอบเขาที่นิสัยครับ เพราะก่อนเลิกค่ายตอนนั้น เขาเป็นคนดีครับ เขามักจะเดินเข้าไปช่วยงานคนอื่นเสมอ มันครั้งแรกที่ผมชอบเขา หลังจากนั้นตลอดเวลา2ปี ผมได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับเขาครับ ผมมีความสุขในฐานะเพื่อนและก็แอบชอบเขามาตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่จนวันนึ่งผมกลับรู้สึกอึดอัดและทรมาน และที่ไม่สามารถบอกความรู้สึกได้ ประกอบกับตอนนั้นผมมีปัญหากับเพื่อนในกลุ่ม จึงตัดสินใจออกมา เพราะคิดว่าจะตัดใจได้ และเขาเองก็คุยกับเพื่อนในคณะ ที่เป็นผู้หญิง จนถึงปี3 ผมเริ่มแสดงออกมากขึ้น เขาเองก็รู้ แต่ก็ไม่กล้าคุยกับเขา ไม่กล้าบอกเขา ไม่กล้าไปไหนมาไหนด้วย ส่งผลให้มันยิ่งอึดอัดกันไปใหญ่ เราจึงคุยกันเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น ตอนจะแยกย้ายกันไปทำงาน ผมได้มาฝึกงานที่เดียวกับเขา ซึ่งผมไม่อยากไปที่เดียวกันเลย เพราะไม่อยากอึดอัด อยากตัดใจ แต่ก็นั้นแหละ ดวงผม เรื่องมันก็น่าจะเป็นแบบเดิมจนฝึกงานเสร็จ คืออยู่กันแบบอึนต่อไป เขาก็คุยผู้หญิงมาตลอด จนตอนนี้มีรุ่นพี่ที่เป็นเกย์จีบเขา และเขาก็เหมือนจะคุยกันครับ ไปไหนมาไหนด้วยกัน นั่งกินข้าวติดกันตลอด ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันสองคน
ผมเป็นคนๆหลังในกลุ่มเพื่อนที่รู้นะครับ ตอนแรกยอมรับว่าตกใจ แต่ตอนนี้ก็ดีใจกับเขาด้วย ถ้ามันเป็นตัวเขาจริงๆและเขามีความสุข ผมก็ยินดีกับเขาด้วย. แต่ก็โกหกไม่ได้เลย ว่าตัวผมเองก็รู้สึกโหวงๆ ใจหาย และเสียใจลึกๆ
จริงๆแล้วเรื่องมันมีรายละเอียดเยอะนะครับ ตั้งปี6นะครับ พิมสรุปคร่าวๆ ผมควรบอกเขาดีไหมครับ หมายถึงพูดตรงๆ ถึงความรู้สึกที่มีมาตลอด หรือตัดใจครับ
เคยแอบชอบผู้ชายแท้ แต่เขาไม่มีท่าทีสนใจ แล้วต่อมา3ปี มีเกย์มาจีบเขา และใช่เขากำลังคบกัน
ตอนเข้าปี 1 ผมต้องไปเข้าค่ายก่อนเปิดเทอม ผมกลับรู้สึกชอบเพื่อนคนนึง ซึ่งเขาหล่อ แต่ผมกลับไม่ได้ชอบเขาที่หน้าตา ตอนแรกที่เจอผมรู้สึกเฉยๆมาก แต่ผมชอบเขาที่นิสัยครับ เพราะก่อนเลิกค่ายตอนนั้น เขาเป็นคนดีครับ เขามักจะเดินเข้าไปช่วยงานคนอื่นเสมอ มันครั้งแรกที่ผมชอบเขา หลังจากนั้นตลอดเวลา2ปี ผมได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับเขาครับ ผมมีความสุขในฐานะเพื่อนและก็แอบชอบเขามาตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่จนวันนึ่งผมกลับรู้สึกอึดอัดและทรมาน และที่ไม่สามารถบอกความรู้สึกได้ ประกอบกับตอนนั้นผมมีปัญหากับเพื่อนในกลุ่ม จึงตัดสินใจออกมา เพราะคิดว่าจะตัดใจได้ และเขาเองก็คุยกับเพื่อนในคณะ ที่เป็นผู้หญิง จนถึงปี3 ผมเริ่มแสดงออกมากขึ้น เขาเองก็รู้ แต่ก็ไม่กล้าคุยกับเขา ไม่กล้าบอกเขา ไม่กล้าไปไหนมาไหนด้วย ส่งผลให้มันยิ่งอึดอัดกันไปใหญ่ เราจึงคุยกันเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น ตอนจะแยกย้ายกันไปทำงาน ผมได้มาฝึกงานที่เดียวกับเขา ซึ่งผมไม่อยากไปที่เดียวกันเลย เพราะไม่อยากอึดอัด อยากตัดใจ แต่ก็นั้นแหละ ดวงผม เรื่องมันก็น่าจะเป็นแบบเดิมจนฝึกงานเสร็จ คืออยู่กันแบบอึนต่อไป เขาก็คุยผู้หญิงมาตลอด จนตอนนี้มีรุ่นพี่ที่เป็นเกย์จีบเขา และเขาก็เหมือนจะคุยกันครับ ไปไหนมาไหนด้วยกัน นั่งกินข้าวติดกันตลอด ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันสองคน
ผมเป็นคนๆหลังในกลุ่มเพื่อนที่รู้นะครับ ตอนแรกยอมรับว่าตกใจ แต่ตอนนี้ก็ดีใจกับเขาด้วย ถ้ามันเป็นตัวเขาจริงๆและเขามีความสุข ผมก็ยินดีกับเขาด้วย. แต่ก็โกหกไม่ได้เลย ว่าตัวผมเองก็รู้สึกโหวงๆ ใจหาย และเสียใจลึกๆ
จริงๆแล้วเรื่องมันมีรายละเอียดเยอะนะครับ ตั้งปี6นะครับ พิมสรุปคร่าวๆ ผมควรบอกเขาดีไหมครับ หมายถึงพูดตรงๆ ถึงความรู้สึกที่มีมาตลอด หรือตัดใจครับ