สวัสดีปีใหม่ 2562 ที่กำลังจะมาถึง........
สวัสดีค่ะ ^^
หลังจากที่ห่างหายจากพันทิพไปพักใหญ่ๆ วันนี้มีโอกาศได้กลับมานั่งอ่านกระทู้หลายๆ กระทู้ ประสบการณ์ความรักของใครหลายๆ คน ของปีนี้ หรือปีที่ผ่านๆมา หลายคนเข้ามาปรึกษาปัญหาความรัก หรือแชร์เรื่องราวไว้ บางเรื่องเหมือนเราเห็นเรื่องราวที่เกิดกับตัวเองในอดีต อยากบอกคนเหล่านั้นว่า " เวลาจะเยี่ยวยาความรู้สึกเราเอง " แต่ละคนอาจใช้เวลาไม่เท่ากันอยู่ที่คนรอบข้าง สภาพแวดล้อม ความเข้มแข็งของตัวเราเอง และกำลังใจจากตัวเองสำคัญที่สุด ที่เรากล้าบอกแบบนี้เพราะเราผ่านมันมาแล้ว
ในส่วนของประสบการณ์ความรักของเราเนี่ย จะเรียกว่าสาหัสเลยก็ว่าไง กะว่าจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดแฟน แต่เปิดประตูห้องไป เจอมัน ฟิชเจอริ่งกับคนอื่นอยู่เสียงลั่นห้องเชียวคงจะสนุกกันมากสินะ ชาไปยันไส้ติ่ง ยืน งง ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นก็เสียใจอยู่พักใหญ่ๆ ก็กลับมาเป็นผู้เป็นคนได้ปกติ (หลังจากเลิกกับเราไม่นาน เค้าก้แต่งงานกัน ชีวิตค่อนข้างลำบากเพราะผู้หญิงเข้าใจว่า ผู้ชายมีตัง มาถึงตอนนี้มองย้อนกลับไป ขอบคุณที่เป็นชู้กันแล้วเอาผู้ชายแบบนี้ไปจากชีวิตเรา) แล้วเราก็กลับมาใช้ชีวิตต่อ ก็มีคนมาจีบ มาคุย ไปจีบเค้าบ้าง แห้วบ้าง ถูกเทบ้าง หรือเทเค้าบ้าง ก็ผ่านมาแล้วผ่านไป อย่าเพิ่งว่าเราเจ้าชู้นะ คบใครก็คบเป็นคนๆ แต่ถ้ามันไปต่อไม่ไหวก็หยุด
จนได้มีโอกาศรู้จักกับคนๆนึง เป็นผู้ชายในแบบที่เรียกว่า ไม่มีอะไรที่เหมือนเราเลยสักนิดแตกต่างกันในทุกๆ เรื่อง จากเพื่อนคุยก็เปลี่ยนมาเป็นแฟนแบบ งงๆ มึนๆ เพราะเค้าผิดหวังจากคนอื่นมา !!!!! เค้าก็เลยคบเรา ดูโง่ๆ บ้าๆ แต่ก็คบ ขนาดนอนกอดเราอยู่ละเมอเรียกชื่อคนอื่น กว่าจะผ่านการเป็นแค่เงาแล้วเป็นตัวจริงได้ ใช้เวลาอยู่หลายปี มันก็สุขบ้าง ดีใจบ้าง เสียใจบ้าง ชีวิตการมีแฟนก็เป็นแบบนั้นแหละ แต่พอเข้าปีที่ 5 ของการคบกัน อยู่ดีๆ วันนึงเค้าก็มาบอกเราว่า "เลิกกันเถอะ เค้าไม่มีความสุขที่จะอยู่กับเราแล้ว" เอ้ยยย เดี๋ยวนะ ช้านทำอะไรผิด หาคำตอบอยู่ไม่นาน ก็เจอว่า เค้ามีคนอื่น เป็นคนใกล้ตัว คนที่เรารู้จักดี คนที่เราไว้ใจ ทำไมทำกันได้ลง แต่ที่ความรักครั้งนี้มันเจ็บกว่าครั้งไหนๆ เพราะเราคาดหวังกับมันไว้เยอะ คิดว่าคงเป็นคนนี้แหละที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอด แต่พอมันไม่ใช่ผิดหวังเป็นธรรมดา พยายามทำทุกอย่างเพื่อรั้งเค้าสุดชีวิต ทำอะไรโง่ๆ ไปเยอะมาก แต่เค้าไม่หันกลับมามองเลยด้วยซ้ำ เสียใจ เสียเวลา เสียโอกาศอะไรไปเยอะ โดยเฉพาะโอกาสการหาแฟนในการเรียนต่อ แต่เราถูกทิ้งตอนจบโทได้สองเดือน เซงงงงที่สุด....จริงๆ กว่าที่เราจะผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ มันหนักหนาสาหัสมากจริงๆ มีรายละเอียดเยอะมากที่ไม่คิดว่าชีวิตนึงเราจะได้เจอเหตุการณ์แบบนี้
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ครบ 6 ปีพอดี กับความรักพังๆ ที่มันเคยเกิดขึ้น สำหรับ 6 ปีที่ผ่านมาก็มีคนมาจีบ มาคุย เจอคนในหลายๆ รูปแบบ มีคบบ้างแต่ไม่นานมันก็จบไป ความสัมพันธ์แบบไม่มีชื่อเรียก หรือแบบไม่ชัดเจน ก็มีมาให้เจอบ้างเป็นระยะ แต่เมื่อไรที่เราพร้อมเคลียร์ ถ้าเค้าไม่พร้อมันก็จบกันไป ไม่ต้องมาเสียเวลา กับบางคนก็เสียใจบ้างไม่กี่วันก็หาย เพราะชีวิตเราต้องเดินไปข้างหน้า
เพราะทุกวันนี้การติดต่อสื่อการ การรู้จักใครสักคนมันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก ดังนั้นการจะมีแฟนที่ซื่อสัตย์สักคนในยุคนี้ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเราจริงๆ ก็เลยจะโสดแบบนี้ไปอีกปี ที่เราพิมมาทั้งหมดไม่ได้จะบอกว่าเราเก่งที่ผ่านมันมาได้ แต่เราอยากจะเป็นกำลังใจให้ใครหลายๆ คนที่เจอกับปัญหาไม่ว่าจะความรักหรือเรื่องอื่นๆ อยู่ สามารถเอามาแชร์กันได้นะคะ อะไรที่ทำให้เราเสียใจ ทิ้งมันไว้ปีนี้ ไม่ต้องเอามันไปด้วย เดินทางเข้าสู่ปีใหม่ เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ สร้างความสุขให้ชีวิต
สุดท้ายนี้ เห็นหลายๆ คนบ่นเหงา จะก้าวข้ามคืนที่ 31 ธันวาคมยังไง จะไปไหนกัน เราก็เป็นอีกคนที่มีคำถามแบบนี้ทุกปี เพราะปกติเป็นคนไม่ชอบไปสังสรรค์ แล้วด้วยช่วงอายุตอนนี้เพื่อนมีลูกไปเกือบหมดแล้ว (สามสิบนิดๆหน่อยๆ) คงเป็นอีกปีที่ต้องใช้ชีวิตในคอนโดคนเดียว ใครเหงา ใครว่าง อยากคุยไม่มีอะไรทำ หรืออยากแชร์แนวคิด ประสบการณ์ ทักมาคุยกันได้นะคะ อยู่เป็นเพื่อนกันในวันปีใหม่ปีนี้ ขอบคุณที่อ่านกันมาจนจบ หากผิดพลาดประการใด แนวคิดการใช้คำพูดของเราอาจจะอ่านแล้วขัดใจบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ น้อมรับทุกคอมเม้นค่ะ ^^
มุมมองของความรักในวันที่เราโตขึ้น ^^
สวัสดีค่ะ ^^
หลังจากที่ห่างหายจากพันทิพไปพักใหญ่ๆ วันนี้มีโอกาศได้กลับมานั่งอ่านกระทู้หลายๆ กระทู้ ประสบการณ์ความรักของใครหลายๆ คน ของปีนี้ หรือปีที่ผ่านๆมา หลายคนเข้ามาปรึกษาปัญหาความรัก หรือแชร์เรื่องราวไว้ บางเรื่องเหมือนเราเห็นเรื่องราวที่เกิดกับตัวเองในอดีต อยากบอกคนเหล่านั้นว่า " เวลาจะเยี่ยวยาความรู้สึกเราเอง " แต่ละคนอาจใช้เวลาไม่เท่ากันอยู่ที่คนรอบข้าง สภาพแวดล้อม ความเข้มแข็งของตัวเราเอง และกำลังใจจากตัวเองสำคัญที่สุด ที่เรากล้าบอกแบบนี้เพราะเราผ่านมันมาแล้ว
ในส่วนของประสบการณ์ความรักของเราเนี่ย จะเรียกว่าสาหัสเลยก็ว่าไง กะว่าจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดแฟน แต่เปิดประตูห้องไป เจอมัน ฟิชเจอริ่งกับคนอื่นอยู่เสียงลั่นห้องเชียวคงจะสนุกกันมากสินะ ชาไปยันไส้ติ่ง ยืน งง ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นก็เสียใจอยู่พักใหญ่ๆ ก็กลับมาเป็นผู้เป็นคนได้ปกติ (หลังจากเลิกกับเราไม่นาน เค้าก้แต่งงานกัน ชีวิตค่อนข้างลำบากเพราะผู้หญิงเข้าใจว่า ผู้ชายมีตัง มาถึงตอนนี้มองย้อนกลับไป ขอบคุณที่เป็นชู้กันแล้วเอาผู้ชายแบบนี้ไปจากชีวิตเรา) แล้วเราก็กลับมาใช้ชีวิตต่อ ก็มีคนมาจีบ มาคุย ไปจีบเค้าบ้าง แห้วบ้าง ถูกเทบ้าง หรือเทเค้าบ้าง ก็ผ่านมาแล้วผ่านไป อย่าเพิ่งว่าเราเจ้าชู้นะ คบใครก็คบเป็นคนๆ แต่ถ้ามันไปต่อไม่ไหวก็หยุด
จนได้มีโอกาศรู้จักกับคนๆนึง เป็นผู้ชายในแบบที่เรียกว่า ไม่มีอะไรที่เหมือนเราเลยสักนิดแตกต่างกันในทุกๆ เรื่อง จากเพื่อนคุยก็เปลี่ยนมาเป็นแฟนแบบ งงๆ มึนๆ เพราะเค้าผิดหวังจากคนอื่นมา !!!!! เค้าก็เลยคบเรา ดูโง่ๆ บ้าๆ แต่ก็คบ ขนาดนอนกอดเราอยู่ละเมอเรียกชื่อคนอื่น กว่าจะผ่านการเป็นแค่เงาแล้วเป็นตัวจริงได้ ใช้เวลาอยู่หลายปี มันก็สุขบ้าง ดีใจบ้าง เสียใจบ้าง ชีวิตการมีแฟนก็เป็นแบบนั้นแหละ แต่พอเข้าปีที่ 5 ของการคบกัน อยู่ดีๆ วันนึงเค้าก็มาบอกเราว่า "เลิกกันเถอะ เค้าไม่มีความสุขที่จะอยู่กับเราแล้ว" เอ้ยยย เดี๋ยวนะ ช้านทำอะไรผิด หาคำตอบอยู่ไม่นาน ก็เจอว่า เค้ามีคนอื่น เป็นคนใกล้ตัว คนที่เรารู้จักดี คนที่เราไว้ใจ ทำไมทำกันได้ลง แต่ที่ความรักครั้งนี้มันเจ็บกว่าครั้งไหนๆ เพราะเราคาดหวังกับมันไว้เยอะ คิดว่าคงเป็นคนนี้แหละที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอด แต่พอมันไม่ใช่ผิดหวังเป็นธรรมดา พยายามทำทุกอย่างเพื่อรั้งเค้าสุดชีวิต ทำอะไรโง่ๆ ไปเยอะมาก แต่เค้าไม่หันกลับมามองเลยด้วยซ้ำ เสียใจ เสียเวลา เสียโอกาศอะไรไปเยอะ โดยเฉพาะโอกาสการหาแฟนในการเรียนต่อ แต่เราถูกทิ้งตอนจบโทได้สองเดือน เซงงงงที่สุด....จริงๆ กว่าที่เราจะผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ มันหนักหนาสาหัสมากจริงๆ มีรายละเอียดเยอะมากที่ไม่คิดว่าชีวิตนึงเราจะได้เจอเหตุการณ์แบบนี้
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ครบ 6 ปีพอดี กับความรักพังๆ ที่มันเคยเกิดขึ้น สำหรับ 6 ปีที่ผ่านมาก็มีคนมาจีบ มาคุย เจอคนในหลายๆ รูปแบบ มีคบบ้างแต่ไม่นานมันก็จบไป ความสัมพันธ์แบบไม่มีชื่อเรียก หรือแบบไม่ชัดเจน ก็มีมาให้เจอบ้างเป็นระยะ แต่เมื่อไรที่เราพร้อมเคลียร์ ถ้าเค้าไม่พร้อมันก็จบกันไป ไม่ต้องมาเสียเวลา กับบางคนก็เสียใจบ้างไม่กี่วันก็หาย เพราะชีวิตเราต้องเดินไปข้างหน้า
เพราะทุกวันนี้การติดต่อสื่อการ การรู้จักใครสักคนมันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก ดังนั้นการจะมีแฟนที่ซื่อสัตย์สักคนในยุคนี้ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเราจริงๆ ก็เลยจะโสดแบบนี้ไปอีกปี ที่เราพิมมาทั้งหมดไม่ได้จะบอกว่าเราเก่งที่ผ่านมันมาได้ แต่เราอยากจะเป็นกำลังใจให้ใครหลายๆ คนที่เจอกับปัญหาไม่ว่าจะความรักหรือเรื่องอื่นๆ อยู่ สามารถเอามาแชร์กันได้นะคะ อะไรที่ทำให้เราเสียใจ ทิ้งมันไว้ปีนี้ ไม่ต้องเอามันไปด้วย เดินทางเข้าสู่ปีใหม่ เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ สร้างความสุขให้ชีวิต
สุดท้ายนี้ เห็นหลายๆ คนบ่นเหงา จะก้าวข้ามคืนที่ 31 ธันวาคมยังไง จะไปไหนกัน เราก็เป็นอีกคนที่มีคำถามแบบนี้ทุกปี เพราะปกติเป็นคนไม่ชอบไปสังสรรค์ แล้วด้วยช่วงอายุตอนนี้เพื่อนมีลูกไปเกือบหมดแล้ว (สามสิบนิดๆหน่อยๆ) คงเป็นอีกปีที่ต้องใช้ชีวิตในคอนโดคนเดียว ใครเหงา ใครว่าง อยากคุยไม่มีอะไรทำ หรืออยากแชร์แนวคิด ประสบการณ์ ทักมาคุยกันได้นะคะ อยู่เป็นเพื่อนกันในวันปีใหม่ปีนี้ ขอบคุณที่อ่านกันมาจนจบ หากผิดพลาดประการใด แนวคิดการใช้คำพูดของเราอาจจะอ่านแล้วขัดใจบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ น้อมรับทุกคอมเม้นค่ะ ^^