สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีปัญหาว้าวุ่นใจมาก คือเราคุยอยู่กับผู้ชายคนนึง เราเจอเขามาเป็นปีแล้ว เขาทำงานอยู่ร้านสะดวกซื้อ 24 ชั่วโมง คือจริงๆเราก็ชอบเขาตั้งแต่ที่เขาเข้ามาทำงานแล้ว ตอนที่ไปซื้อของเขาจะชอบคุยกับเรา เราก็จะชอบไปคิดเงินที่เขา ทุกครั้งเราก็จะลุ้นว่าพี่เขาจะพูดอะไรกับเราบ้าง จะคุยอะไรบ้างไหม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ทุกครั้งที่ไปนางจะอ่อยตลอดมันทำให้เราตื่นเต้นตลอด จนวันนึงคือไม่ไหวแล้ว เราไปไล่ตามหาเฟสเขาจนเจอแล้วแอดไป แต่ก็ไม่ได้คุยกันนะ เราเริ่มคุยกับเขาตอนที่ เขาเข้ามาทำงานผิดวันเราเลยทักไปแซว จากนั้นก็คุยกันมาตลอด ประมาณ 2-3 เดือน
จนมาถึงวันนี้ เราไม่รู้ทำไมว่าเราไม่เหมือนเดิม จากที่เมื่อก่อน เราอยากจะคุยกับเขา รอเขาออน เห็นเขาออนเราก็ตื่นเต้น อยากคุย โทรคุยกันบ่อย ตอนนี้กลับเรารู้สึกแบบนั้นลดลง เราเหมือนเราเบื่อ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเราเบื่ออะไร เพิ่งมารู้ตัวเมื่อเช้าว่าไม่เหมือนเดิมเเพราะว่า เมื่อก่อนตอนที่เราตื่นนอนเราจะตื่นมาเช็คมือถือตื่นมาดูก่อนเลยว่าเขาทักมารึเปล่า ซึ่งถ้าเขาทักมาเราก็จะตอบเขา โทรคุยกับเขาจนเราสาย แต่พอวันนี้ เราตื่นขึ้นมาดูมือถือ เราเห็นเเชทที่เขาทักมาแต่เรากลับทิ้งแชทไว้ แล้วก็ลุกไปทำอย่างอื่นจนลืมตอบแชทเขาไป เรากลัวเราจะเบื่อเขา จากรักกลายเป็นสงสารงี้ เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย อึดอัดมาก กลัวตัวเองจะไม่รู้สึกอะไรกับเจาในวันข้างหน้า ซึ่งเราก็ได้ตัดสินใจบอกเขาไปว่าหลังจากนี้เราอาจตอบแชทช้านะเราไม่ได้สนใจเขาเหมือนเมื่อก่อนที่เคยให้ความสนใจเขามากๆจนตัวเองไม่เป็นอันจะทำอะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คิดว่าเขาก็คงจะมีนอยๆบ้าง พอคุยกันได้สักพักเขาก็บอกเราว่า"น้องรู้ตัวไหมน้องเปลี่ยนไปเยอะเลย" เราก็คือเงียบ เพราะเราก็รู้ตัวเรา เเต่เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เว้ย เราไม่รู้ว่าทำไม แต่เขาก็บอกกับเราว่า "เออไม่เป็นไร ไม่ว่างก็ไม่ต้องคุย ถ้าน้องว่างจริงๆก็ค่อยมาคุยกะบพี่แล้วกัน พี่ไม่ได้อะไรน่า น้องอ่ะ เรียนก็เรียนไป ตั้งใจเรียน อนาคตยังอีกไกล ละพี่ก็ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาง้อ ถ้าน้องไปพี่ก็ไม่ว่าหรอก คนเขาไม่รักรั้งไว้ก็ไร้ประโยชน์" เรานี่แบบ ฮื้อ รู้สึกผิด×2 ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ คือไม่รู้จะทำให้ความรู้สึกนี้หายไปยังไงจริงๆ ขอวิธีด้วยค่ะ
ปล.1 ตอนที่เรายังไม่ได้คุยกัน ที่เจอกันมาเป็นปีๆ มันตื่นเต้นมากเว้ย เเต่พอมาคุยกันแค่สองเดือนทำไมมันไม่ตื่นเต้นเลย หรือว่าเราเป็นคนไม่ชอบอะไรซ้ำๆซากๆด้วยคะ เพราะทุกครั้งก่อนที่จะมาคุยเราต้องลุ้นตลอดว่าเขาจะมาทำงานไหม จะเจอเขาไหม แต่พอมาคุยกันจริงๆ หลังๆคือมันไม่ได้ลุ้นมันรู้หมดว่าเขาจะทักมาไหมทำอะไรงี้ มันเกี่ยวรึเปล่า
ปล.2 อายุเรากับเขาก็ห่างกันมากค่ะ เราไม่รู้ว่าจะไปรอดรึเปล่าด้วย เรา17เขา28 คิดว่าจะคุยกันรู้เรื่องไหม
ปล.3 เรากลัวเป็นเหมือนเดิมมาก เราเคยมีแฟนนะ ซึ่งตอนคบช่วงแรกๆก็ดีมากแหละ หลังๆมาเรากลับมีความรู้สึกพวกนั้นลดลงไม่มีความหวานตื่นเต้นอะไร เหมือนคนหมดรักจนเราเลิกไป แต่เราก็ไม่เคยมีใครหรือรู้สึกอะไรกับคนอื่นเลยจนคนนี้
มีใครเป็นผู้หญิงเบื่อง่ายบ้างไหมคะ?
จนมาถึงวันนี้ เราไม่รู้ทำไมว่าเราไม่เหมือนเดิม จากที่เมื่อก่อน เราอยากจะคุยกับเขา รอเขาออน เห็นเขาออนเราก็ตื่นเต้น อยากคุย โทรคุยกันบ่อย ตอนนี้กลับเรารู้สึกแบบนั้นลดลง เราเหมือนเราเบื่อ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเราเบื่ออะไร เพิ่งมารู้ตัวเมื่อเช้าว่าไม่เหมือนเดิมเเพราะว่า เมื่อก่อนตอนที่เราตื่นนอนเราจะตื่นมาเช็คมือถือตื่นมาดูก่อนเลยว่าเขาทักมารึเปล่า ซึ่งถ้าเขาทักมาเราก็จะตอบเขา โทรคุยกับเขาจนเราสาย แต่พอวันนี้ เราตื่นขึ้นมาดูมือถือ เราเห็นเเชทที่เขาทักมาแต่เรากลับทิ้งแชทไว้ แล้วก็ลุกไปทำอย่างอื่นจนลืมตอบแชทเขาไป เรากลัวเราจะเบื่อเขา จากรักกลายเป็นสงสารงี้ เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย อึดอัดมาก กลัวตัวเองจะไม่รู้สึกอะไรกับเจาในวันข้างหน้า ซึ่งเราก็ได้ตัดสินใจบอกเขาไปว่าหลังจากนี้เราอาจตอบแชทช้านะเราไม่ได้สนใจเขาเหมือนเมื่อก่อนที่เคยให้ความสนใจเขามากๆจนตัวเองไม่เป็นอันจะทำอะไร[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ พอคุยกันได้สักพักเขาก็บอกเราว่า"น้องรู้ตัวไหมน้องเปลี่ยนไปเยอะเลย" เราก็คือเงียบ เพราะเราก็รู้ตัวเรา เเต่เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เว้ย เราไม่รู้ว่าทำไม แต่เขาก็บอกกับเราว่า "เออไม่เป็นไร ไม่ว่างก็ไม่ต้องคุย ถ้าน้องว่างจริงๆก็ค่อยมาคุยกะบพี่แล้วกัน พี่ไม่ได้อะไรน่า น้องอ่ะ เรียนก็เรียนไป ตั้งใจเรียน อนาคตยังอีกไกล ละพี่ก็ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาง้อ ถ้าน้องไปพี่ก็ไม่ว่าหรอก คนเขาไม่รักรั้งไว้ก็ไร้ประโยชน์" เรานี่แบบ ฮื้อ รู้สึกผิด×2 ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ คือไม่รู้จะทำให้ความรู้สึกนี้หายไปยังไงจริงๆ ขอวิธีด้วยค่ะ
ปล.1 ตอนที่เรายังไม่ได้คุยกัน ที่เจอกันมาเป็นปีๆ มันตื่นเต้นมากเว้ย เเต่พอมาคุยกันแค่สองเดือนทำไมมันไม่ตื่นเต้นเลย หรือว่าเราเป็นคนไม่ชอบอะไรซ้ำๆซากๆด้วยคะ เพราะทุกครั้งก่อนที่จะมาคุยเราต้องลุ้นตลอดว่าเขาจะมาทำงานไหม จะเจอเขาไหม แต่พอมาคุยกันจริงๆ หลังๆคือมันไม่ได้ลุ้นมันรู้หมดว่าเขาจะทักมาไหมทำอะไรงี้ มันเกี่ยวรึเปล่า
ปล.2 อายุเรากับเขาก็ห่างกันมากค่ะ เราไม่รู้ว่าจะไปรอดรึเปล่าด้วย เรา17เขา28 คิดว่าจะคุยกันรู้เรื่องไหม
ปล.3 เรากลัวเป็นเหมือนเดิมมาก เราเคยมีแฟนนะ ซึ่งตอนคบช่วงแรกๆก็ดีมากแหละ หลังๆมาเรากลับมีความรู้สึกพวกนั้นลดลงไม่มีความหวานตื่นเต้นอะไร เหมือนคนหมดรักจนเราเลิกไป แต่เราก็ไม่เคยมีใครหรือรู้สึกอะไรกับคนอื่นเลยจนคนนี้