ตอนที่เริ่มลอง เล่นหุ้น เคยคิดว่า หุ้นคือการพนัน ตื่นเต้นได้ทุกวินาที ทุกนาที ทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี
จำได้ว่า....ปีที่เข้า ตลาดหุ้น ตกลงมาที่ 1,300 กว่าจุด ....ลบสิคะรออะไร

จำได้ว่า...ตอนเริ่มเล่นไม่เป็น ก็ค่อยๆ ลงเงินไปทีละหน่อยๆ หลักพัน แต่ฉลาดมาก ซื้อหุ้นหลักร้อย กะรวยเร็ว เล่นหวือหวา ผลที่ได้.....แดงเถือก

จำได้ว่า....เคยซื้อ WORK เป็นหุ้นซิ่งในพอร์ต ตอนราคา 60 จน ขึ้นไปที่ราคา 102 บาทเมื่อตอนเดือนตุลาคม ปี 61 ก็รีบขาย เดชชะบุญที่รอดตาย เพราะสักพักเดียวก็ดิ่งลงมาพรวดพราด เพราะเจ้าของเทขายหุ้นตัวเองออกกกกกก

จำได้ว่า...เลือกซื้อตามความชอบ บริษัทที่รู้จัก และ คิดว่ายังไงก็จำเป็นต้องมี และผูกขาดพอควร ตอนนั้น PlanB เข้าตลาดพอดี เปิดมาก็เล่นสักหน่อย ผลที่ได้ บวก10% ขาย แล้วก็เข้าๆออกๆ อีกสักสามสี่รอบได้ ก็พอถูไถ ดีกว่าออมทรัพย์นิดหน่อย

จำได้ว่า...ชอบหุ้นทางด่วนมาก เพราะเซียนอำนาจเชียร์ และเล่าข้อมูลให้ฟัง พอเล่นสักพักก็ทะยอยเก็บBECL กับBMCL และคิดว่าก้อนนี้จะเป็น ก้อนเกษียณไม่ยุ่ง ไม่ขาย ไม่ดู ไม่สน เพราะราคามันวิ่งน้อยมากกกกก คิดในใจ...เมื่อไหร่จะรวยเนี่ย

แต่....3 ปีผ่าน พิสูจน์ด้วยตัวเอง การลงทุนในหุ้นก็ทำให้ได้ข้อคิด 1 อย่าง คือ.....
ตัวที่ไม่หวือหวา ตัดสินใจจากพื้นฐานคือ BEM ซึ่งซื้อตั้งแต่ BECL กับ BMCL จนรวมกันเป็น BEM และซื้อเพิ่มทีล่ะน้อย ผลที่ได้คือ กำไร 90% กว่า และการอดทนรอ รอนิ่งๆ ไม่มอง ไม่ขาย ไม่สน ไม่แคร์ คือดี.....
ตัวที่หวือหวา ตัดสินใจจาก Cycle ราคา มีพังบ้างนิดหน่อย ที่ถอนขายออกทันก็ พอมี

ปล.หุ้นตัวอื่น หุ้นอื่นยังอยู่ในช่วงการทดลองค้าาาา 5555
ปล2.เป้าหมายคือทุกปีต้องได้ปันผลรวมเพิ่มขึ้นทุกปี ตอนนี้ใจนิ่งมาก อยากมีหุ้นเปลี่ยนชีวิตแบบ ดร.นิเวศน์ ซึ่ง ดร.บอกว่าใช้เวลาไม่มาก 20 ปีเอ้งงงงง
“บันทึกการทดลองในตลาดหุ้น”