เมื่อคนขี้อาย vs คนขี้เขิน

ด้วยความสงสัย ว่าแต่ละคนจะคิดเห็นยังไงบ้าง หลายคนชอบเรียกร้องความสนใจด้วยการกระทำอะไรเปิ่นๆ หรือไปทางน่าอาย อยากเป็นจุดสนใจ พอมีคนมองก็ทำเขินทั้งๆที่ตัวเองก็เรียกร้องความสนใจ พฤติกรรมย้อนแย้งนี้ทุกคน

คือผมเป็นคนที่ขี้อายมากตอนเด็กๆ แต่พอเริ่มโตขึ้นความขี้อายมันก็เริ่มจางลง แต่ก็ยังขี้อายอยู่เหมือนเดิม เวลาเจอสาวๆสวยๆ ผมไม่กล้าสบตาเลย เพราะอายและเขินมาก มีวิธีไหนบ้างไหมครับที่จะทำให้ผมไม่เขินอายอีก

เป็นสาวผมดำ ปากร้าย ไม่ค่อยแคร์ใครนอกจากพระเอก อคติกับคนที่พระเอกค่อนข้างจะมีใจให้แบบสุดๆ (โยโซระไม่ชอบเซนะ, อุเอโนะไม่ชอบโชโกะ) แต่เป็นคนขี้อาย เขินอายเมื่อได้เจอพระเอก (แต่พระเอกมักไม่สังเกตเห็น) แ

เมื่อวานบนเวทีน้องเก่งมากๆ เหมือนเป็น MC ร่วมกับพี่แก้ว พี่เป้เลย ดูน้องไม่มีเคอะเขิน หรือขี้อายเหมือนเด็กทั่วไป และยังเล่นบทบาทไปกับพี่ทั้งสองคนได้อย่างแนบเนียน พอไปดู MV ก็พบว่าน้อง UK เล่น MV ได้ด

คือวันก่อนเราคุยกับเพื่อน(เคยชอบกัน)ค่ะ แล้วกำลังคุยเรื่องชุดหรืออะไรสักอย่างอยู่เขาก็พูดขึ้นมาว่าเราแต่งตัวโป๊ใส่อะไรเหมือนไม่ใส่ แล้วก็ขำเหมือนเขินๆยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เขาบอกว่าเขาก็ไม่ได้อยากจะพูดเท่

ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่แอบรู้สึกเขินๆตัวเอง หรือระแวงสายตาคนอื่นอยู่บ้าง ไม่ถึงกับทำให้ลูกหลานอายคน...คุณจะทำมั้ย... มีใครทำอะไรอย่างที่ว่ามั้ย..เล่าสู่กันฟัง

แอบชอบเพื่อนครับ แต่อาย จะบอกยังไงดีครับ