เลิกขี้อาย

เรางงกับอาการของเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายของคนที่เราชอบและกำลังคุยๆกันอยู่ค่ะ คือเราขี้อาย เขาก็ขี้อาย หาโอกาสคุยกันน้อยมากจริงๆค่ะ ได้คุยเฉพาะตอนเจอกันสองต่อสอง(น้อยมากกก) และตอนที่มีเพื่อนสนิทเขาอยู่ค

มีเคยเคยโกรธตัวเองบ้างไหมคะ อยากฟังเรื่องราวของทุกคน ส่วนนี่โกรธตัวเองเรื่อง นิสัยไม่กล้าแสดงความรู้สึก โดยเฉพาะตอนยิ้ม ตอนดีใจ หรือรัก กับครอบครัว โกรธตัวเองที่ไม่กล้า ไม่ใช่เพราะไม่รักนะคะ แต่รักมาก

คือเราเลิกกับแฟนเก่าคนนี้ได้ประมาณหลายเดือนแล้วค่ะเพราะจับได้ว่าเขาแอบนอกใจเราไปคุยกับรุ่นน้องคนสนิทของเขาตอนเลิกกันก็ยังมีติดต่อกันบ้างแต่พอเราตัดสินใจบล็อคเขาไปเพราะคิดว่าเราไม่ได้รักเขาแล้วจะไปรักท

คบกับแฟนที่อยู่คนละพื้นที่ เคยเจอกันเพราะงาน เคยสนิทกัน แต่ชีวิตปัจจุบัน ชีวิตในละวันไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆ แค่แชทวีดีโอคอลคุยกัน รักแบบนี้รู้สึกยั่งยืนมั่นคงไหมคะ? เราเองก็เคยมีคนรักในลักษณะแบบนี้

เอ้ะ ยังไงๆกันนะ คิ้ๆๆ

คือเราเป็นคนขี้อายตั้งแต่จำความได้เลยค่ะ ขี้อายขี้กลัว เพราะตอนเด็กจะเป็นเด็กขี้เหร่กว่าเพื่อนๆ จะโดนผู้ใหญ่แกล้งล้อบ้างอะไรบ้าง แต่ตอนนั้นแค่อายแค่เขิน ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปมอะไรนะคะ เวลาจะทำอะไร

คือเรามีเพื่อนสนิทที่เป็นผช.อยู่คนหนึ่งสนิทกันมากขอใช้แทนว่า บี นะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมเราเลยสนิทกันมากแบบ จับมือกัน แกล้งกัน ไปเที่ยวด้วยกันเพราะแบบนี้มันเลยทำให้เราหวั่นไหวคิดกับบีมา