ใครอยากรู้จัก ภูเก็จ (ต) มากขึ้น ตามมาครับ By N oo M One Day

วันนี้ทัวร์ในเมืองกับ สถานที่ที่ทำให้เรารู้จักภูเก็จ(ต) มากขึ้นและหลงรักจังหวัดนี้ไปอีก ความหลากหลายทางเชื้อชาติศาสนาตั้งแต่ยุคบุกเบิกเกาะนี้เป็นอย่างไร ไปกันเลยครับ







1.Hai Leng Ong Statue (Golden Dragon Monument) จุดนี้ผมวางเป็นสถานที่แรกของวันครับ เคยมาเมื่อปีก่อนแต่ไม่รู้ความหมาย จนได้ดูรายการแฟนพันธุ์แท้ในตอน "จังหวัดภูเก็ต" ทำให้ทราบความหมายของสถานที่แห่งนี้ว่าเป็น "หัวใจมังกร" ด้วยเกาะภูเก็ต หากมองในมุมสูง เกาะแห่งนี้จะมีความคล้ายว่าเป็นมังกร โดยหัวมังกรอยู่ที่แหลมพรหมเทพ และหางมังกรอยู่ที่สะพานสารสิน ชื่อในภาษาไทยอ่านว่า ฮ่ายเหล็งอ๋อง มีความหมายว่า สัตว์มงคลที่ยิ่งใหญ่ เป็นสัญลักษณ์เพื่อความเป็นศิริมงคล ตั้งอยู่สวนสาธารณะสวนเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษามหาราชนี ถนนถลาง หรือคนภูเก็ตจะเรียกว่า "ลานมังกรทอง" บอกได้เลยว่าสวยครับ มีความสง่า โดดเด่นเหมาะกับเป็นหัวใจมังกรที่อยู่ตรงใจกลางเมืองพอดีครับ การจอดรถ จอดได้ตามริมถนนครับ
























2. พิพิธภัณฑ์เพอรานากันนิทัศน์ จุดนี้เดินถัดจาก ฮ่ายเหล็งอ๋อง มา 1 บล๊อคถนน จะเจออาคารสีเหลือง มุมถ่ายภาพประจำของนักท่องเที่ยวและคุ้นชินตามสื่อประชาสัมพันธ์ของจังหวัดภูเก็ตครับ อดีตเป็นที่ตั้งของธนาคารชาร์เตอร์ด ต่อมาสำนักงานธนารักษ์พื้นที่ภูเก็ตมอบให้เทศบาลนครภูเก็ตปรับปรุงเป็นพิพิธภัณฑ์ กระทั่งในเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2558 สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงพระราชทานนามพิพิธภัณฑ์ “พิพิธภัณฑ์เพอรานากันนิทัศน์” สถานที่แห่งนี้ถ้ามองเผินๆ ก็จะมองว่าด้านในคงไม่มีอะไรเช่นผมมองครับ แต่พอค้นข้อมูลพบว่า ภายในตึกนี้มีความรู้ที่น่าสนใจเกี่ยวกับภูเก็ตอยู่มากครับ ชั้นล่างจะเป็นห้องรับรอง ซึ่งจะมีพระฉายาลักษณ์ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ และมีห้องโชว์เครื่องประดับของหญิงสาวชาวภูเก็ตทั่วไปและใช้ในงานแต่งงาน ส่วนชั้นบน มีห้องจัดแสดงต่างๆ ซึ่งจะแบ่งเป็นรอบๆ โดยมีเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์ จะเป็นผู้นำเราชมนิทรรศการ ครับ ด้วยผมมาไม่ทันรอบครับ ทางเจ้าหน้าที่จึงแจ้ง อาคารหอนาฬิกาฝั่งตรงข้ามก็สามารถเข้าชมได้ โดยเป็นการแสดงประวัติศาสตร์การกำเนิดย่านเมืองเก่าภูเก็ต ข้ามถนนไปในทันที ส่วนจัดแสดงอยู่ด้านบน ทำให้เข้าใจภูเก็ตในรูปแบบย่อๆ และอวสานดีบุกเป็นอย่างไร ที่นี่ก็มีคำตอบให้นะครับ























3. พิพิธภัณฑ์ภูเก็ตไทยหัว สถานที่แห่งนี้ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ยังคงเป็นโรงเรียนมาก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นพิพิธภัณฑ์ครับ ด้านหน้าสามารถจอดรถได้หลายคัน มีค่าเข้าชม 50 บาท โชคดีที่เดินเข้ามาเจอวิทยากร กำลังบรรยาย ความรู้ข้อมูลต่างๆ ล้วนทำให้มองภาพไขมุกอันดามันได้ชัดเจนขึ้น ประวัติของสถานที่ที่เคยเป็นหลุมหลบภัยมาก่อน หรือประวัติของคำว่า ภูเก็จ มีที่มาอย่างไรและเปลี่ยนมาภูเก็ตได้อย่างไร อาหารเช้าถึงค่ำของคนภูเก็ตมีมากถึง 5 มื้อจริงหรือ? อาคารบ้านที่พักอาศัยคนจีนในสมัยนั้นหน้าบ้านแคบเพียง 5 ฟุต แต่ลึกนั้นเพราะเหตุใด ส่วนชั้นบนเป็นห้องจัดแสดงเกี่ยวกับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนภูเก็ตไทยหัว และสาระความรู้ต่างๆ บอกได้เลยครับว่าอยู่ที่นี่ 1 ชั่วโมงครึ่ง ไม่มีคำว่าเบื่อครับ และเงินค่าเข้าชม 50 บาท ที่จ่ายไป ไม่รู้สึกเสียดาย คุ้มค่ามากๆ ครับ
(ส่วนวิทยากรนั้นเข้าไปเจอะหน้าครั้งแรก ยืนนึกสักพักพี่ที่เข้าร่วมแข่งขันแฟนพันธุ์แท้นี่เอง คุณสุรเชษฐ์ เจริญผล ภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์ฯ)