เราจะชอบคนๆนึง ไปได้นานแค่ไหนกัน?

ย้อนความรู้สึกตัวเองไปเมื่อ 2 ปี ก่อน =>  ความรู้สึกมันเริ่มจากการที่เราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ จนมันเริ่มเป็นความรู้สึกผูกพัน ซึ่งมันเป็นเรื่องธรรมดามากๆที่จะกลายเป็นแบบนั้น แต่เรื่องมันดันเกิดขึ้นแบบตั้งตัวไม่ทัน วันนึงความเหงาก็เข้ามาในใจของฉัน ซึ่งก่อนหน้านี้มันเคยมีเขาอยู่ แต่กลับกลายว่าต้องเปลี่ยนความสัมพันธ์เป็นแค่คนรู้จักกัน และแกผู้เป็นเพื่อนที่รักของฉัน คนที่คอยทำให้มีความสุขในทุกๆวัน คอยอยู่ข้างๆในวันที่ฉันทุกข์ใจ และต่อให้ฉันจะเล่าเรื่องที่บ้าบอแค่ไหน คำตอบที่ฉันถาม เค้ามักจะตอบกลับมาแค่ว่า "เล่าให้เราฟังทุกเรื่องได้นะ เราเข้าใจ " ซึ่งมันยิ่งทำให้เรารักแกในความเป็นเพื่อนที่เข้าใจเราเกือบทุกอย่าง จนวันนึงฉันรู้สึกชอบในความน่ารักของแก มันทำให้ฉันเผลอไปชอบแกโดยที่คิดว่าคงเป็นเรื่องปกติ แต่มันกลับไม่ปกติตรงที่แกไปคุยกับคนที่แกเคยชอบ วันนั้นมันทำให้ฉันรู้ว่าฉันชอบแกเกินเพื่อนไปแล้ว! ตอนนั้นทำได้แค่แกล้งแซว แกล้งทำเป็นโกรธ (ทั้งๆที่ใจคิดจริงจังไปแล้ว) เวลาชอบใครมากๆเราจะมีความรู้สึกห่วงใยเค้าเกินความจำเป็น ซึ่งก่อนหน้านั้น วันไหนที่มีเรียนแต่แกไม่มาฉันก็แค่โทรถาม แต่ตอนนี้คือการบ้านหรืองานที่อาจารย์สั่งฉันก็ทำให้แกได้โดยไม่ลังเลเลยจนวันที่ฉันอยากจะให้ความรู้สึกตัวเองเป็นปกติอีกครั้ง แกก็เริ่มเก้าเข้ามาหาฉันทีละนิด จนฉันถอยหลังไปไม่ได้แล้ว...
ฉันยังจำประโยคที่แกบอกฉัน วันที่เราไปเที่ยวกันได้...ในวันนั้นฉันได้พูดกับแกว่าฉันชอบแกนะ ซึ่งก็คิดไว้ว่ามันไม่ดีหรอกถ้าพูดออกไป (แต่อย่างน้อยก็พูดตอนเมา ซึ่งถ้าส่างก็ยังมีข้อแก้ตัว55555) แต่แกดันตอบกลับมาว่า เราก็ชอบแกนะ แต่...เราเป็นเพื่อนกันนะ กลัวถ้าเราเลิกกัน มันจะไม่เหมือนเดิมทั้งความสัมพันธ์ตอนนี้และความเป็นเพื่อน ตรงๆคือเสียใจกับคำตอบแบบนั้น แต่แกก็พูดต่อว่า มันคงไม่เป็นไรมั้ง...ในเมื่อเราสองคนก็เหงาเหมือนกัน ลองมาคบกันมั้ย ดีใจกับประโยคนั้นมากๆ แต่พอผ่านคืนนั้นไปทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป....
ความที่เค้าไม่เคยมีแฟนแบบจริงจัง และการที่ฉันหึงทุกคนที่เข้ามาคุยกับเค้า (ในบางครั้งแค่แกล้งหึงให้เค้ามาง้อเล่นๆ แต่ดันกลายเป็นเรื่องใหญ่) เลยกลายเป็นความสัมพันธ์ที่โคตรแย่ แย่มากๆ แต่ก็มีแค่เค้าที่ยอมง้อทุกๆครั้ง ทั้งๆที่ฉันผิดเกือบทุกเรื่อง จนความสัมพันธ์ไปต่อไม่ไหว วันนั้นเป็นวันที่ฉันเสียใจมากๆ ที่ทำลายความรู้ตัวเองและความรู้สึกเค้าแบบนั้น จนเราสองคนกลับมาทบทวนตัวเอง และได้คำตอบว่าจะไปต่อกับความสัมพันธ์นี้ และฉันจะปรับตัว เป็นคนมีเหตุผลมากขึ้น พอผ่านไป แรกๆมันก็เหมือนจะดี แต่การที่ฉันปรับตัวมันกลายเป็นว่าตัวฉันดีเกินไปสำหรับเขา? ในบางครั้งเขาจะหายไป ฉันก็ถามหาตลอด เป็นห่วงทุกครั้ง จนมันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดที่ต้องเจอความรู้สึกแบบนี้ ซึ่งมันเป็นบ่อยมากๆ ฉันถามตัวเองหลายครั้งว่าเป็นเพราะอะไรกันนะ เธอถึงหายไปแบบนั้น ฉันตัดสินใจที่จะไม่สนใจ ว่าในวันที่เขาหายไปฉันจะไม่ตาม เพราะเขาอาจจะอยากอยู่คนเดียว จนในที่สุดการที่เขาอยู่คนเดียวกลับกลายเป็นว่าเขาโอเคที่สุด และคำตอบที่ว่า "แกดีเกินไปสำหรับเรา" "เราไม่เหมาะกับแกหรอก" ประโยคสุดท้ายคือ "แกไม่ใช่หรอ ที่ชอบปล่อยให้เราอยู่คนเดียว จนเรารู้สึกว่าอยู่ได้โดยไม่มีแก"...นั่นคือสิ่งที่เขาบอกกับฉัน ก่อนที่จะ block โซเชียลทุกอย่าง unfollow ทุกแอพที่เป็นเพื่อนกัน เราไม่โอเค.....
แต่ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันแปลกตรงที่ว่า ตั้งแต่วันนั้นเราไม่ได้เป็นเพื่อนในโซเชี่ยลกันอีกเลย แต่เรากลับพูดคุยกันได้เหมือนเดิมแต่แค่ไม่ตลอดเวลา และฉันเป็นคนที่เริ่มความสัมพันธ์ทุกครั้ง (ทัก เพื่อชวนคุยทุกครั้ง) จนวันนึงฉันน้อยใจ และไม่โอเคกับการที่เหมือนพยายามอยู่คนเดียว ก็เลยตัดสินใจหายไปพักใหญ่ๆเลย และลบแอพโซเชียลที่เราคุยกันทุกแอพ ประมาณเกือบ3เดือน จนต้นปี61 ไปเที่ยวกับเพื่อน เพื่อนทักว่าทำไมไม่ตอบแชทกันเลย ตอนนั้นก็เกือบจะลืมpasswordไปแล้ว ก็ตัดสินใจเข้าแอพ facebook อยู่ๆก็มีข้อความเด้งมา เปิดดูก็เจอเป็นข้อความจากเขา ซึ่งเป็นวันที่หลังจากที่ฉันลบแอพfacebookออกจากโทรศัพท์ และข้อความนั้นคือ ประโยคที่บอกคิดถึงต่างๆนาๆ ซึ่งตกใจมาก เพราะปกติไม่เคยส่งมาหาฉันเลย ตอนนั้นก็คือใจเต้นแรงเวอร์ และจากนั้นเราสองคนก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง และเราสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนบางครั้งเหมือนความสัมพันธ์จะเริ่มชัดขึ้น แต่ก็กลับกลายเป็นหมอกสลายไปในอากาศได้ พอเล่ามาถีงตอนนี้ และฉันได้มองย้อนไป ถ้าการที่ฉันสามารถเลือกได้ว่าจะจบความสัมพันธ์กับเขาผู้เป็นเพื่อนที่รักของฉัน หรือ เขาผู้ที่ฉันรัก พอมันได้ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมาย ฉันไม่สามารถเลือกได้ ว่าจะจบเรื่องนี้อย่างไร แต่ถ้าเกิดวันนั้น เราสองคนเป็นเพื่อนกันจนถึงปัจจุบัน ฉันก็ยังรักแก และหวังให้แกเจอเรื่องดีๆในทุกๆวัน อย่างเช่นตอนนี้ที่ฉันยังอยู่ข้างๆแก และแกก็ยังคงอยู่ข้างๆฉัน แม้ว่าความสัมพันธ์นี้จะไม่มีชื่อเรียกก็ตาม......แต่ท้ายที่สุดแล้ว ความรักที่ฉันให้แกมันไม่เคยทำร้ายแกและฉันเลย