ผิดมั้ย ถ้ายังรับไม่ได้ว่าพ่อกับเเม่มีเเฟนใหม่

ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนั้น เราประมาณ 9 ขวบค่ะ พ่กับเเม่เราเลิกกันเพราะว่าพ่อกับเเม่เรามีเเฟนใหม่ค่ะ(ซึ่งเรื่องนั้นเรารู้มาโดยตลอดค่ะ) เเละพ่อกับเเม่เราทะเลาะกันหนักมาก เราก็อยู่ในเหตุการณ์นั้น เเต่เราเเอบฟังอยู่ ทะเลาะกันจนเเม่เราร้องไห้เเละออกจากบ้านไป ส่วนพ่อเราก็เห็นเราค่ะ เขาก็มาบ่นเรื่องเเม่ให้เราฟังค่ะ ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเลย ถ้าถามว่าเราหยุดร้องยังไง เเน่นอนค่ะ ด้วยตัวเราเอง.. เราพยายามคิดในเเง่บวกตลอด ว่าที่พ่อกับเเม่เลิกกันอาจจะดีเเล้วก็ได้เพราะทั้งสองต่างไม่ได้รักกันเเล้วถึงเราจะร้องไห้ให้ตายยังไงก็ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม จนมีวันหนึ่ง พ่อเราทำเเฟนใหม่ท้องค่ะ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เเต่ใช่ว่าพ่อเราจะไม่รับผิดชอบ พ่อเรารับผิดชอบค่ะ พ่อเรามาสารภาพกับเราทันทีค่ะ ว่าทำผู้หญิงคนนั้นท้อง เราก็ได้ พยักหน้า เเละพูดเเค่ว่า หนูเข้าใจ เเต่ในใจเราจริงๆเรา มันหน่วงมากเลยค่ะ เเต่ตอนนี้พ่อกับเเฟนใหม่ได้เลิกกันไปเเล้วค่ะ เเต่พ่อก็ยังหาเเฟนใหม่อีกเลื่อยๆค่ะ เเต่พ่อก็ยังบอกรักเราอยู่นะคะ ส่วนลูกเเฟนใหม่ของพ่อเราผู้หญิงคนนั้นก็ขอเอาลูกไปเลี้ยงค่ะ ส่วนเเม่ของเราตอนเเรกเขาเลิกกับเเฟนใหม่เขาค่ะ เเล้วเเม่เราก็บอกกับเราว่าจะไม่มีเเฟนอีกเเล้ว มีเเค่เราคนเดียวก็พอเเล้ว เเม่เราสัญญากับเราเเบบนั้นค่ะ เเต่.. เเม่เราก็ผิดสัญญาค่ะ เเม่เรากลับไปคบกับผู้ชายคนนั้นเเละท้องกับผู้ชายคนนั้นค่ะ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจอีกเช่นเคย เเม่เราไม่กล้าบอกเราค่ะ พ่อเราก็รู้เเต่พ่อเราเลือกที่จะไม่บอกเรา เมื่อสองสามวันมานี้เราพึ่งจะรู้เองค่ะ เพราะเราพึงกลับมาจากที่เรียนที่ต่างประเทศค่ะ มันช็อคสำหรับเรามากค่ะ เราเกือบจะร้องไห้ออกมา เพราะเเม่เราเคยสัญญากับเราเอาไว้เเล้วว่าจะมีเราเเค่คนเดียว เเต่เราก็ได้เเค่ยิ้มๆ หาอะไรตลกๆคุยเเก้เครียดค่ะ เเม่เราก็สบายใจ ที่เราไม่เครียดกับเรื่องนี้ เเต่ในใจมันเครียดเเละเรามันไม่ตลกเลย เราพยายามไม่เอาเรื่องนี้มาใส่หัวให้เครียดเเต่เราทำไม่ได้ ตอนนี้เราก็อายุ 15 เเล้วเเต่เรายังเอาเรื่องเเบบนี้มาเครียด เราดูปัญญาอ่อนมั้ยคะ ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนคนขาดสติเลย พอจะมีวิธีทำให้เราหายเครียดได้มั้ยคะ อะไรก็ได้ เราอยากหายๆไปยังไงไม่รู้..