โทโกะบอกยูว่าเธอเกลียดตัวเองและไม่ต้องการให้ยูมาหลงรักแต่จะขอเป็นฝ่ายรักยูแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ...เป็นคนที่ซับซ้อนอะไรอย่างนี้ - -'

ที่ยูตะโกนว่าเซมปายบาก้า มันยังน้อยไปนะแต่ทำไงได้ล่ะสุดท้ายก็ต้องหาทางช่วยให้โทโกะเลิกเกลียดตัวเองให้ได้ นี่ก็เป็นเด็กดีน่ารักตลอด

ปล.ยูตอนลูบผมโทโกะคือละมุนมาก

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โทโกะตอนนี้เหมือนโดนอาฟเตอร์ช็อคจากเรื่องเล่าของพี่สาวที่อิชิกายะเล่าให้ฟัง

แล้วก็เป็นวันสุดท้ายของการซ้อมละครเวที โทโกะอินกับบทมากจนทุกคนอึ้ง แยกไม่ออกเลยว่าเป็นการแสดงหรือเรื่องจริง




ช่วงเบรก ยูไปซื้อของกับซายากะและก็ห่วงเรื่องโทโกะจนกล้าขึ้นเสียงใส่ซายากะ (แต่เป็นการขึ้นเสียงที่ไม่น่ากลัวเลย ><)



ไปซ้อมกันบนเวทีก่อนกลับบ้าน




ยูชวนโทโกะกลับบ้านด้วยกันแล้วก็ชวนไปที่ห้อง ตอนแรกโทโกะปฏิเสธ แต่ยูบอกว่าที่ชวนไปด้วยกันเนี่ย
อยากอ้อนอยากทำอะไรก็ได้ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะเกลียด





ที่ห้องของยู




โทโกะเล่าเรื่องที่รู้มาจากอิชิกายะเรื่องพี่สาวให้ยูฟัง (ใช่แล้วนอนเล่าแบบนี้แหละ)




อย่ารักฉัน เพราะฉันเกลียดตัวเองไม่อยากให้ยูมารัก แต่ฉันจะขอรักยูแบบนี้ต่อไป...




เซมปาย บาก้า!



เพราะอยากช่วยให้โทโกะเลิกรู้สึกเกลียดตัวเองยูเลยตัดสินใจโทรไปและไปหาโคโยมิ เพื่อที่จะเปลี่ยนบทตอนจบของละครเวทีเกี่ยวกับการตัดสินใจของคาแรกเตอร์เด็กสาวความจำเสื่อมที่รับบทโดยโทโกะ ซึ่งโดโยมิก็เห็นด้วยเพราะไม่มั่นใจกับตอนจบแบบแรกที่ตัวเองเขียนตั้งแต่ตอนที่แล้ว




ติดตามต่อตอนหน้า ตอนสุดท้ายแล้วค่ะ