เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ซึ่งในระยะเวลาที่ผ่านมาคือ อยู่ด้วยกันตลอดทุกวัน กินนอนบ้านเดียวกัน เอาง่ายๆคือมันเกินคำว่าแฟนไปแล้ว ครอบครัวเรารับรู้ว่าเราใช้ชีวิตอยู่กับเขา แฟนเราห่างกับเราประมาณ12ปีค่ะ เขาโตกว่าเรา ด้านความคิดเห็นหลายอย่างๆเลยไม่ค่อยตรงกัน ด้วยวัยด้วยทุกๆอย่าง ทำให้เรามักจะมีปัญหากับเขาตลอดในเรื่องงานของเขา งานของเขาเป็นธุรกิจส่วนตัวค่ะ รายได้ต่อเดือนหลักแสนค่ะ ซึ่งตรงนี้เขาหุ้นกับเพื่อนเขาสามสี่คน หนึ่งในนั้นขอใช้ชื่อว่า เอ แล้วกัน พี่เอเนี่ยเป็นคนที่มาทีหลัง มาแอบทำกับแฟนเราลับๆสองคนโดยที่คนอื่นที่หุ้นก่อนหน้านี้ไม่รู้เรื่อง มีแค่เราที่รับรุ้ และก่อนหน้านี้เราเคยมีงานทำของเราเอง แต่เขาขอให้เราออกจากงานเอง แล้วมาทำกับเขา เราก็ตกลงค่ะ
เอาจริงๆก็เหมือนมาพึ่งพาเขา ช่วงแรกๆเราไม่ได้ทำอะไรเลย มีแค่หาของมาขาย เขาให้เราเต็มจำนวนไม่เคยหักอะไร แต่เวลาทะเลาะมีปากเสียงกัน เขาก็จะพูดทำนองว่า เขาทำให้เราทุกอย่าง เราอยู่เฉยๆก็ได้เงิน ข่มเรา เราเคยลองเสนอไปว่างั้นให้เราทำอะไรซักอย่างสิ เขาก็มักจะตอบกลับมาว่า เราทำไม่ได้เหมือนพี่เอหรอก เรายังเด็ก คำพูดดูถูกอีกมากมาย ซึ่งมันก็เป็นอะไรที่เรารับรู้ได้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าเขาไม่อยากให้เรามีส่วนร่วมขนาดนั้น
เราเองก็ไม่ได้อยากดูเป็นคนเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวขนาดนั้น เราเลยบอกว่าในส่วนที่เราหาของมา เขาเป็นคนขาย ก็แบ่งกันคนละครึ่งละกัน จะได้ไม่ต้องมาพูดว่าทำให้เราฝ่ายเดียว และหลังจากนั้นไม่นานธุรกิจที่เขาทำมีปัญหากันภายใน เขาตัดสินใจแยกตัวออกมาทำกับพี่เอสองคน ซึ่งแรกๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราคิดว่าดีซะอีก จะได้ทำกันสบายใจขึ้น ยิ่งน้อยคนยิ่งไม่มากเรื่อง แต่กลับกลายเป็นว่า จากที่เราเคยได้เท่านี้ๆ เราได้น้อยลงกว่าเดิม แต่พี่เอและแฟนเราได้เพิ่มมากขึ้นๆ แฟนเราบอกให้เราหยุดซื้อของเข้า แต่บอกพี่เอว่าให้เพิ่มทุน เราเริ่มมีปากเสียงกับเขา ว่าทำไมถึงขายของเราน้อย เขาก็จะพูดกลับมาว่า เพราะเราไม่ได้ทำอะไร พี่เอเป็นคนทำหลังบ้าน แพ็คของ ตอบลูกค้า รวมยอด เคลมของ พี่เอทำทุกอย่าง ถ้าต้องขายของเราเขาเกรงใจพี่เอ
เราเลยบอกกับเขาว่างั้นก็ให้เราทำอะไรซักอย่างสิ เขาก็จะตอบกลับมาด้วยคำดูถูกเหมือนเดิม และแรงขึ้นๆทุกครั้งที่ทะเลาะ เขาเคยหลุดพูดมาครั้งนึงตอนโมโหว่า "คนอย่างไม่มีปัญญาทำหรอก กูคบกับมาปีนึง ทำไมกูจะไม่รู้ว่าเป็นยังไง" เราเจ็บมากกับคำดูถูก กับคำพูดจากปากคนที่เรารัก เขาไม่เคยให้เราลองทำอะไรซักอย่าง แต่กลับดูถูกว่าเราทำไม่ได้ และพอใจเย็นลง เขาก็จะบอกว่าเขาไม่อยากให้ทำ เพราะถ้าทำก็จะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ก็มีปัญหาแบบนี้มาตลอดทะเลาะกันตลอด จนเราตัดสินใจว่าเราจะทำ ในส่วนที่พี่เอทำ ขอลองสักวันให้เขาได้เห็นว่าเราทำได้ ซึ่งเขาก็ยอมให้เราทำ
วันนั้นเราได้ลองทำ มันไม่ได้อยากขนาดนั้น เราเชื่อว่าเราทำได้ดี และไม่ผิดพลาดอะไรซักอย่าง เราเลยบอกกับเขาว่างั้นตรงส่วนนี้ เราขอทำได้ไหม อย่างน้อยก็ได้มีอะไรทำ สลับวันกับพี่เอก็ได้ จะได้ไม่มาพูดต่อว่าเราอีก ว่าเราไม่ได้ทำอะไร แต่เขาก็ไม่ยอม ทะเลาะกับเราหนักมาก บอกเลิกเราเป็นร้อยๆคำ ด่าอีกสารพัด และบอกว่างานตรงนั้น ใครมันก้ทำได้ แต่ต้องเป็นพี่เอทำเท่านั้น คนอื่นทำไม่ได้ เขาสบายใจจะทำแค่กับพี่เอ
เรารู้สึกแย่มาก ทั้งๆที่เรามีศักยภาพพอ เราทำได้ และเราเป็นแฟน แต่เขาบอกว่าเราไม่สามารถทำได้ เพราะเขาทำกับพี่เอเขาสบายใจแล้ว มันหมายความว่า กับเราเขาไม่สบายใจ?หรือจริงๆเขาแค่ไม่อยากทำกับเรากันแน่ ทุกวันนี้ไลน์กรุ๊ปงาน เพจร้าน ทุกอย่าง แม้แต่คนแพ๊คของยังดึงเข้าไปเป็นแอดมิน แต่เราเหมือนคนนอก ไม่มีสิทธิ์อะไรซักอย่าง เขาบอกกับเราว่าที่ขายให้เราเพราะคิดว่าเป้นรายได้เสริม ไม่ใช่รายได้หลัก ไม่จำเป็นต้องได้เยอะอะไรขนาดนั้น เดือนนึงเขาขายของเขากับพี่เอเป็นพันชิ้นค่ะ ของเราประมาณ30-40 ชิ้น ต่อเดือน ยังมีปัญหาเลย ยังทะเลาะกันบอกไม่ต้องซื้อเข้ามาแล้ว
เราไม่รู้ว่าสำหรับเขา เราสำคัญแค่ไหน สำคัญมากพอที่อยากจะสร้างอนาคตไปด้วยกัน หรือคิดแค่ว่าเราเป็นทางผ่าน คบไปวันนึงก็เลิกเลยไม่อยากจริงจังขนาดนั้น เราควรทำไงดีคะ เราเครียดอึดอัดมาก ทุกวันนี้ก็ลาออกจากงานตัวเองมาแล้ว ถึงจะได้เงินน้อยกว่านี้ แต่เคยมีความสุขมากกว่านี้ ทุกวันนี้เราไม่มีความสุขเลย แค่เราพูดสักแอะ อะไรๆก็เลิก งั้นเลิกกันเถอะ งั้นจบกันดีกว่า เราเหนื่อยมาก ถ้าเป็นเราเราคงอยากให้ที่ตรงนั้นเป็นแฟน เงินหมุนในครอบครัวดีกว่าคนนอก แต่เขาไว้ใจพี่คนนั้นทุกอย่าง ยอมเสียเราได้ แต่ไม่ยอมเสียอย่างอื่น เรายังถามตัวเองว่าจริงๆแล้ว เรายังควรอยู่ไหม กับคนที่เขาเห็นเราเป็นคนนอกแบบนี้ ...
แฟนเลือกทำธุรกิจร่วมกับคนอื่น เห็นเราเป็นรอง กลัวที่จะสูญเสียคนอื่น แต่ยอมที่จะเสียเราได้...
เอาจริงๆก็เหมือนมาพึ่งพาเขา ช่วงแรกๆเราไม่ได้ทำอะไรเลย มีแค่หาของมาขาย เขาให้เราเต็มจำนวนไม่เคยหักอะไร แต่เวลาทะเลาะมีปากเสียงกัน เขาก็จะพูดทำนองว่า เขาทำให้เราทุกอย่าง เราอยู่เฉยๆก็ได้เงิน ข่มเรา เราเคยลองเสนอไปว่างั้นให้เราทำอะไรซักอย่างสิ เขาก็มักจะตอบกลับมาว่า เราทำไม่ได้เหมือนพี่เอหรอก เรายังเด็ก คำพูดดูถูกอีกมากมาย ซึ่งมันก็เป็นอะไรที่เรารับรู้ได้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าเขาไม่อยากให้เรามีส่วนร่วมขนาดนั้น
เราเองก็ไม่ได้อยากดูเป็นคนเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวขนาดนั้น เราเลยบอกว่าในส่วนที่เราหาของมา เขาเป็นคนขาย ก็แบ่งกันคนละครึ่งละกัน จะได้ไม่ต้องมาพูดว่าทำให้เราฝ่ายเดียว และหลังจากนั้นไม่นานธุรกิจที่เขาทำมีปัญหากันภายใน เขาตัดสินใจแยกตัวออกมาทำกับพี่เอสองคน ซึ่งแรกๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราคิดว่าดีซะอีก จะได้ทำกันสบายใจขึ้น ยิ่งน้อยคนยิ่งไม่มากเรื่อง แต่กลับกลายเป็นว่า จากที่เราเคยได้เท่านี้ๆ เราได้น้อยลงกว่าเดิม แต่พี่เอและแฟนเราได้เพิ่มมากขึ้นๆ แฟนเราบอกให้เราหยุดซื้อของเข้า แต่บอกพี่เอว่าให้เพิ่มทุน เราเริ่มมีปากเสียงกับเขา ว่าทำไมถึงขายของเราน้อย เขาก็จะพูดกลับมาว่า เพราะเราไม่ได้ทำอะไร พี่เอเป็นคนทำหลังบ้าน แพ็คของ ตอบลูกค้า รวมยอด เคลมของ พี่เอทำทุกอย่าง ถ้าต้องขายของเราเขาเกรงใจพี่เอ
เราเลยบอกกับเขาว่างั้นก็ให้เราทำอะไรซักอย่างสิ เขาก็จะตอบกลับมาด้วยคำดูถูกเหมือนเดิม และแรงขึ้นๆทุกครั้งที่ทะเลาะ เขาเคยหลุดพูดมาครั้งนึงตอนโมโหว่า "คนอย่างไม่มีปัญญาทำหรอก กูคบกับมาปีนึง ทำไมกูจะไม่รู้ว่าเป็นยังไง" เราเจ็บมากกับคำดูถูก กับคำพูดจากปากคนที่เรารัก เขาไม่เคยให้เราลองทำอะไรซักอย่าง แต่กลับดูถูกว่าเราทำไม่ได้ และพอใจเย็นลง เขาก็จะบอกว่าเขาไม่อยากให้ทำ เพราะถ้าทำก็จะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ก็มีปัญหาแบบนี้มาตลอดทะเลาะกันตลอด จนเราตัดสินใจว่าเราจะทำ ในส่วนที่พี่เอทำ ขอลองสักวันให้เขาได้เห็นว่าเราทำได้ ซึ่งเขาก็ยอมให้เราทำ
วันนั้นเราได้ลองทำ มันไม่ได้อยากขนาดนั้น เราเชื่อว่าเราทำได้ดี และไม่ผิดพลาดอะไรซักอย่าง เราเลยบอกกับเขาว่างั้นตรงส่วนนี้ เราขอทำได้ไหม อย่างน้อยก็ได้มีอะไรทำ สลับวันกับพี่เอก็ได้ จะได้ไม่มาพูดต่อว่าเราอีก ว่าเราไม่ได้ทำอะไร แต่เขาก็ไม่ยอม ทะเลาะกับเราหนักมาก บอกเลิกเราเป็นร้อยๆคำ ด่าอีกสารพัด และบอกว่างานตรงนั้น ใครมันก้ทำได้ แต่ต้องเป็นพี่เอทำเท่านั้น คนอื่นทำไม่ได้ เขาสบายใจจะทำแค่กับพี่เอ
เรารู้สึกแย่มาก ทั้งๆที่เรามีศักยภาพพอ เราทำได้ และเราเป็นแฟน แต่เขาบอกว่าเราไม่สามารถทำได้ เพราะเขาทำกับพี่เอเขาสบายใจแล้ว มันหมายความว่า กับเราเขาไม่สบายใจ?หรือจริงๆเขาแค่ไม่อยากทำกับเรากันแน่ ทุกวันนี้ไลน์กรุ๊ปงาน เพจร้าน ทุกอย่าง แม้แต่คนแพ๊คของยังดึงเข้าไปเป็นแอดมิน แต่เราเหมือนคนนอก ไม่มีสิทธิ์อะไรซักอย่าง เขาบอกกับเราว่าที่ขายให้เราเพราะคิดว่าเป้นรายได้เสริม ไม่ใช่รายได้หลัก ไม่จำเป็นต้องได้เยอะอะไรขนาดนั้น เดือนนึงเขาขายของเขากับพี่เอเป็นพันชิ้นค่ะ ของเราประมาณ30-40 ชิ้น ต่อเดือน ยังมีปัญหาเลย ยังทะเลาะกันบอกไม่ต้องซื้อเข้ามาแล้ว
เราไม่รู้ว่าสำหรับเขา เราสำคัญแค่ไหน สำคัญมากพอที่อยากจะสร้างอนาคตไปด้วยกัน หรือคิดแค่ว่าเราเป็นทางผ่าน คบไปวันนึงก็เลิกเลยไม่อยากจริงจังขนาดนั้น เราควรทำไงดีคะ เราเครียดอึดอัดมาก ทุกวันนี้ก็ลาออกจากงานตัวเองมาแล้ว ถึงจะได้เงินน้อยกว่านี้ แต่เคยมีความสุขมากกว่านี้ ทุกวันนี้เราไม่มีความสุขเลย แค่เราพูดสักแอะ อะไรๆก็เลิก งั้นเลิกกันเถอะ งั้นจบกันดีกว่า เราเหนื่อยมาก ถ้าเป็นเราเราคงอยากให้ที่ตรงนั้นเป็นแฟน เงินหมุนในครอบครัวดีกว่าคนนอก แต่เขาไว้ใจพี่คนนั้นทุกอย่าง ยอมเสียเราได้ แต่ไม่ยอมเสียอย่างอื่น เรายังถามตัวเองว่าจริงๆแล้ว เรายังควรอยู่ไหม กับคนที่เขาเห็นเราเป็นคนนอกแบบนี้ ...