เส้นทางที่คุ้นเคย ... #กระทู้นี้ว่างเปล่า โปรด_______________ผ่าน__________________

สวัสดีครับ วันนี้ผมได้กลับบ้านที่พิษณุโลก หลังจากห่างไปเกือบ 4-5 เดือน พอกลับมาก็นั่งดื่มกับเพื่อน ๆ คุยเรื่องทั่ว ๆ ไปตามประสา ระหว่างที่วงเหล้ากำลังเฮฮา เพื่อนผู้หญิงในกลุ่ม ชื่อ “จ้า”

ฤดูฝนในไทย เริ่มกลางพฤษภาคม ไปจนถึงกลางตุลาคม ผ่านมาเกือบครึ่งค่อนฤดูฝนแล้ว ปีนี้ 2568 คุณ ๆ ได้ไปนั่ง ๆ เดิน ๆ เงียบ ๆ เพื่อทักทายทะเลหน้าฝนกันบ้างหรือยังคะ ... สำหรับเรา, ไปอยู่ริมทะเลมาแล้ว 1 ท

ซอ ผจงกรีดหวีดหวิวเพลงพลิ้วแผ่ว วังเวงแว่วเสียงซอพ้อผสาน กระชั้นชิดกรีดสำเนียงเสียงกังวาน คนได้ฟังเศร้าสะท้านสะเทือนใจ ทอดทำนองหวนไห้บนสายเอก ทุ้มวิเวกหวามกมลจนหวั่นไหว ลาวดวงเดือนเลื่อนลาบนฟ้าไกล

“ ขับรถไปเรื่อย ๆ กับใจที่ยังไม่ถึงปลายทาง” บางครั้ง… เราก็แค่อยากขับรถไปเรื่อย ๆไม่ต้องมีจุดหมายชัดเจน ไม่ต้องวางแผนอะไรแค่ปล่อยให้ถนนพาเราไป ปล่อยให้หัวใจได้ทบทวนในสิ่งที่ยังค้าง