วันที่8ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาศพาครอบครัวไปท่องเที่ยวที่เหมืองปิล๊อค
ขากลับได้แวะทานอาหารที่ครัวแปดริ้ว ทองผาภูมิ
เข้าไปในร้านมีลูกค้าพอสมควร กลุ่มนึงน่าจะเป็นกลุ่มทัวร์ที่มากับรถตู้
ผมขอเมนูสั่งอาหารกับพนักงานที่ลักษณะเป็นทอมมาพร้อมกับหน้าตาตึงๆหน่อยๆ
พอเริ่มสั่งอาหารเค้าก็บอกว่า สั่งอาหารรอบเดียวให้จบเลยนะพี่ ไม่รับสั่งเพิ่ม
ก็เลยสงสัยเลยถามกลับไปว่าทำไม
พนักงาน=อ่อ คือเดี๋ยวบิลมันปนสับสนวุ่นวายอีกอย่างพี่จะได้อาหารช้ารึอาจผิดจากที่สั่ง
สั่งเสร็จ อาหารจานแรกก็มา แต่จานอื่นๆทิ้งช่วงนานเอาเรื่องทีเดียว โอเคไม่เป็นไร
ตอนนี้ข้าวเปล่าหมด จะสั่งเพิ่มสักจานทำไงดีหว่า เอาน่าสั่งเหอะคงไม่ดุหรอก
สั่งไป รอสักพัก เงียบ เลยสั่งซ้ำ เฮ้ออออ มาล่ะได้แล้ว

ถึงตอนนี้ทานจะหมดล่ะ ทอดมันทำไมยังไม่มาล่ะ
งั้นถามเลยดีกว่า
ข้าพเจ้า=น้องครับอาหารพี่ยังตกหล่นอีกหนึ่งรายการนะครับ
ประมาณ10นาทีผ่านไป ไร้วี่แววการเดินทางของทอดมัน
ถามอีทีดีกว่า
ข้าพเจ้า=ทอดมันพี่ได้รึยังครับ ถ้ายังไม่ทำขอยกเลิกนะครับและเชคบิลเลย
พนักงาน=ทำแล้วครับ รอนิดนะพี่
สักพักนึงทอดมันก็เดินทางมาแบบน้ำมันเยิ้มๆ

ก็สั่งมาแล้วอ่ะนะ กินไป

อีกเรื่องหน้าร้านมีไอศรีมทุเรียนขาย โดยที่ลูกชายผมเดินไปซื้อมากินแล้วช่วงรออาหาร
คราวนี้จบของคาว เราควรล้างปากด้วยของหวาน เลยเดินไปเลือกสั่งไอศรีม
ที่พนักงานคนที่1 =ตู้ล๊อคกุญแจ พี่ไปบอกคนเสื้อเหลืองเลย พร้อมชี้
ข้าพเจ้า=พี่ครับสั่งไอศรีมหน่อยครับเอา3ถ้วย
พนักงานเสื้อเหลือง=ไปบอกคนนั้นเลย พร้อมบุ้ยปากไปที่คนเดิม
โอเค ไม่กงไม่กินมันล่ะ
ข้าพเจ้า=งั้นเชคบิลเลยนะครับ
.....
.....
.....
น่าจะประมาณเกือบ10นาที ไม่มีใครมาเก็บตังค์
ผมก็เลยบอกภรรยาว่าจะไปเข้าห้องน้ำแล้วรอที่รถนะ
_เสร็จธุระที่ห้องน้ำ
_ขึ้นรถเปิดดูรูป เปิดไลน์ เปิดเฟส
นานแล้วนะทำไมยังไม่มา
....
....
เดินกลับไปในร้านถามภรรยาว่ายังไม่เชคบิลเหรอ คำตอบก็คือ ยังค่ะ
พุทโธ ธรรมโม ปรี๊ดมากแต่ข่มใจสงบสติและเดินไปบอกว่า
เชคบิลให้หน่อยครับจะกลับแล้ว
นั่นล่ะครับกว่าจะเสร็จสิ้นเรื่องราว
.....
.....
ด้วยความอัดอั้นตันใจที่อดกินไอศรีมเลยขับรถไล่ตามรถไอศรีมสามล้อ
สั่งขนมปังไอศรีมกินเพื่อบรรเทา
...
...
ท้ายสุด ...ร้านครัวแปดริ้ว ผมวิจารณ์ด้วยความบริสุทธิ์ใจ
หวังว่าจะปรับปรุงการบริการได้ดียิ่งขึ้น
อีกนิด โต๊ะข้างๆผมก็ได้รับชะตากรรมไม่ต่างกับโต๊ะผมทั้งรอนาน อาหารมาผิด
แถมพยายามยัดเยียดให้รับด้วย
...