คือพูดกันตรงๆ เราก็ยอมรับตรงๆแหละค่ะว่าเราไม่สวย
เป็นชะนี ผอมๆ ดำๆ เตี้ยๆ ดั้งไม่มี ฟันเหยินค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดว่าแฟนเราหล่อมากขนาดนั้น
แต่คือยอมรับว่าเขาดูดี แต่ก็ไม่ได้เชิงเทพบุตร
ก็คบกันมาเรื่อยๆ บางครั้งเวลาเขาไปไหนมาไหนกับเพื่อน
เขาจะลากเราไปดัวย แล้วเราอายเพื่อนๆเขามาก
บางครั้งพวกเพื่อนเขาก็พูดเชิงแหย่ๆว่า ทำไมไม่สวยเลย
บางครั้งก็เอาไปพูดลับหลังกันบ้างว่า แฟนเราน่าจะหาได้ดีกว่าเรา

คือมันบั่นทอนอ่ะค่ะ ถามว่าเป็นชะนีแต่งหน้าแต่งตัวมั้ย
คือแต่งนะคะ เขียนคิ้ว ทาปากปัดแก้มแบบชะนีทั่วไป
แต่งตัวก็แต่งนะคะ ปาดไหล่ สายเดี่ยว ขาสั้น ขายาว เอวลอย
แนวสตรีทธรรมดา
แต่ก็ยอมรับว่าภายนอกเราคงดูดีได้แค่นี้จริงๆ
ถ้าถามว่าขัดผิว มาร์คหน้า ทาครีมบ้างมั้ย คือก็บำรุงทุกคืนค่ะ
เห้อ

บางทีเราได้ยินเราก็รู้สึกไม่ดี งงว่าแฟนเราหล่อขนาดนั้นเลยหรอ
แล้วเราน่าเกลียดขนาดนั้นเลยหรอ
อย่าว่าแต่เพื่อนของแฟนเราล้อเลยค่ะ
บางครั้งแฟนเรายังพูดเองเลยค่ะว่าเราไม่สวย

แล้วอีกอย่างที่เราบั่นทอนมากกกกคือแฟนเก่า เด็กเก่าเขาแต่ละคน
ขาว สวย หมวย อึ๋ม สะบึ้มๆ หุ่นดีทุกคนเลยค่ะ เรานี่เทียบไม่ได้เลย