คือมีความคิดไม่อยากคุยกับใครเเล้วก็อยากเก็บตัว ไม่อยากสุงสิงกับใครอ้ะค้ะ เดี่ยวนี่เป้นบ่อยๆ คืออะไรหรอค้ะ?

คือเป็นคนร่าเริงน้ะค้ะ เเต่ว่าบางทีมันก็จะะมีความคิดว่าคนรอบข้างไม่รัก คนรอบข้างรำคาญ เเล้วความคิดก็จะฟึบขุ้นมาในหัวทันทีว่าอยากจะไม่คุยกะคนนี่เเล้วน้ะ อยากจะไม่สุงสิงกับคนนี้เเล้วน้ะ อยากอยู่คนเดียวไม่สุงสิงกับใคร เเต่ถ้าคนๆนั้นคุยด้วยเราก็จะร่าเริงปกติ เเต่ถ้าอยู่คนเดียว ทุกๆอย่างในหัว คือความกังวล ความรำคาญ บางครั้งอยากร้องให้ เเต่จะกังวัลเเละเคลียดมากกว่า เคลียดๆเคลียดมากๆอ้ะค้ะ เคลียดจนบางครั้งเป็นโมโหค้ะ เพราะมันสะสม ยิ่งโมโหมากๆ ร้องไห้เลยค้ะ เเต่ก็เหมือนคนทั่วไปน้ะค้ะ เเต่อารมณ์จะขึ้นๆลงๆ เเล้วเเต่ว่าเห็นน่าเเล้วรำคาญหรือโกดหรือกังวลค้ะ  เเต่เวลาอยู่คนเดียว คือถ้าเอาตรงๆน่าจะคิดฟุ่งซ่าน เเต่ออกไปทางเศร้าๆค้ะ เพราะเป็นคนชอบคิดด้วย ชอบมโน ชอบจิตนาการด้วยค้ะ